3.Bölüm

3.5K 133 23
                                    

Yavaş yavaş uykuya dalıyordu. Uyuduğundan emin olunca yataktan kalktığım sıra duyduğum ses ile olduğum yerde put gibi kaldım.

--------------------------------------------------------------
+Özür dilerim a ab la.Gitme lütfen.
Galiba halisülasyon görüyorum. Ben hala put gibi dikilirken bişey bana yavaşça titreyerek sarılmıştı. Galiba gerçekti duyduğum şeyler ve bu velet ağlıyordu.
Ondan tarafa dönüp gözyaşlarını sildim. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Tam o sırada konuştuğu şeyler ile gözümden ateş çıktı diyebilirim. Şimdi sen naneyi yemedin mi kızım.
+ Bi gün okuldan eve erken gelmiştim dersimiz boştu. O kızda okuldan erken çıkmış. Evde sadece ikimiz vardık beni karanlık kapalı bi odaya kapattı. Oda hem soğuk hem karanlıktı. Bunu bana neden yapıyosun dediğimde sadece gülüp canım sıkılıyodu dedi. Hastaydım o zaman ona karşı koyamıştım. Abimler arkadaşları ile buluşacaklardı.Akşam annemler gelinceye kadar O odada bekledim. Beni  Karan abim buldu . Arayıp bana ulaşamayınca kameralardan bakmış beni o kızın odaya kapattığını görünce gelip beni kurtarmış . Abim beni bulduğunda havale geçiriyomuşum. O günden sonra karanlıktan korkar oldum. Okulda bana herkese söylemek ile tehdit edip herşeyi yaptırıyordu. O kız bize çok kötü davranırdı. Ailemizi dağıttı. Çok özür dilerim senden abla. Ben hep bi ablam olsun istedim ama o kız ona abla dediğim ilk gün beni itip merdivenlerden düşürdü. O kızın gerçek ablam olmadığını duyduğumda çok sevinmiştim ama ya diğer kızda onun gibi olursa diye çok korktum. Sana dediğim şeyler ve yaptığım davranışlar için çok özür diliyorum abla. Beni affedebilecek misin¿Bana bi şans daha verir misin¿
Diyip umutla bana bakıyordu.Sen şeytan sen yılan oğlum bu kızı bulduğum anda kafa atmazsam banada Ayza Lina demesinler lan.
"Ne desinler hacı Hüsam mı puhahahahahah"
Şuan seninle uğraşamam.
Batu ya dönüp onaylar anlamda kafa sallayıp
- Affettim ablacım. Dedim hızla bana sarılıp asla pişman olmucaksın abla diyodu. Onun bu haline güldüm ve
- Hadi bakalım küçük çocukların uyku vakti çoktan geçti. Deyip kıçına pat patladım.
+ Yaa abla çocuk muyum ben¿
- Evet öylesin küçük bey hadi bakalım doğru yatağa.
+ Abla bugün benim ile uyur musun¿Diyip masum masum bana bakıyordu dayanamayıp yanağını ısırdım.
+ Yaa abla acıdı ama .
-Sus bakayım ablaların ısırdığı yerde güller açar.
Kıkırdamıştı.Bak sen şu bücüre büyümüşte ablasına gülüyo. Kolundan tutup yanıma çektim. Yatağa uzanıp bana yer açtı. Açtığı alana girip ona sarıldım oda bana sarıldı.Çok güzel kokuyordu şefefsiz ( bilerek böyle yazıyorum) .
+ İyi geceler abla.
- İyi geceler kardeşim.
Bi müddet sonra uyumuştuk.
Sabah odadan gelen sesler ile uyandım ama gözümü açmadım. Duyduğum seslerden biri flaş sesiydi. Galiba Eslem hanım Batu ile beni uyurken çekmişti. Şimdi de Kubilay beyi odadan çıkartarak uyusunlar ses çıkarma diyordu. Ama Kubilay beyin Eslem hanımın sözlerini biryerlerine taktığını söyleyemem. Daha benimle uyumadı diye dert yanıyordu . Onun bu haline gülümsedim ve kaldığım uykuma devam ettim.Birinin yanağımdan öpmesi ile uyandım. Gözlerimi açtığımda bana gözlerinin içi gülerek bakan bir Batu beklemiyordum.
+ Abla uyan annem kahvaltıya çağırıyo.
Tamam anlamında kafamı salladım. Lavoba ihtiyaçlarımı karşılayıp aşağıya indim. Kahvaltı sofrasında bizi bekliyorlardı.Bizim oturmamız ile beraber yemeğe başladık. Kahvaltıdan sonra üstümü değiştirmek için tam yukarı çıkıyodum ki aklıma Batu'yada gelmek isteyip istemediğini sormak geldi. Eeee tabi abla olmak kolay değil xjxkkxkx.
- Batu sende benimle beraber gelmek ister misin ¿ Hem Emirle tanıştırırım seni. Ne dersin gelmek ister misin ablacım¿
Batu yüzünde gülümsemeyle bana bakıyordu . Sanırım onu davet etmem hoşuna gitmişti.
+ Olur abla gelirim.Hemen hazırlanırım şimdi ben.
Eslem hanım ve Kubilay bey hem şaşkın hem mutlu bir şekilde bize bakıyorlardı.Onlar konuşmadan ben direk konuştum .
- Biz abla kardeş gidiyoruz sizin içinde sorun olmazsa.
*Yok kızım ne sorunu tabi çıkın siz demi Kubilay.
#Tabi tabi çıkın gezin kızım .
Onlar bana her kızım dediğinde için tarif edemiyeceğim bir huzur doluyordu.Hemen yukarı hazırlanmaya çıktık.

Ne Abilerim mi var?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin