Kaçınılmaz Gerçeklik

Bölüm 2

Bu ıssız sokakta karşıdan gelen orta yaşlı kadını görünce rahatladım yavaş adımlarla yoluma devam ederken kadının arkasında simsiyah bir şeyin kadına bıçak saplandığını görmemle çığlık atmam bir oldu. Konuşamayacak kadar şok içersinde ve korkmuştum ve gözümü açıp kapamamla kendimi hastande buldum başımda bekleyen benim yaşlarımda kahverengi gözlü hafif dağınık saçlı bir erkek çocuğu gördüm ve hızlı bir şekilde hastane yatağından doğruldum ve çocuğa niye burada olduğumu sordum çocuk daha açıklamadan olanları hatırladım hemen etrafıma bakınıp gözümle vr gözlüğü aradım yanımdaki taburede vr gözlüğü görünce rahatladım ve oh çektim. Biraz sesli çekmiş olmalıyım ki yanımdaki çocuk dahil odadakilerin hepsi bana baktı. Neyse benim buna vaktim yok diğerek ayakkabılarımı giyip ve vr gözlüğü elime alıp hızlı adımlarla yürümeye başladım. Çocuk bu hareketimden sonra bana şaşkınlık içerisinde baktı. Çocuğa teşekkür dahi etmediğim için kendimi biraz kötü hissettim. Ama ne yapabilirim buna vaktim yoktu ne olduğu anlamalıydım. Cesaretimi toplayıp vr gözlüğünü tekrar taktım.Ve yine yavaş yavaş yürümeye başladım. Bu sefer kalabalık bir caddede olduğum için dünkü kadar korkmayacağıma inanarak yavaş adımlarla devam ettim. Aynı dünkü gibi yanimdan bu sefer yaşlı bir adam geçti bir simsiyah bir arabanın adama çarptığını gördüm ve çıkartmaya bile vakit bulamadan vr gözlüğünün ekranında 2023 yazdı. Gözlüğü hiç acele etmeden çıkarttım ve adama birşey olmadığını görünce o kadar rahatladım ki anlatamam. Düşünceli adımlarla devam ettim ve bir bank'a oturdum. 2023 yılındayız. Telefonumu açtığımda bir son dakika haberi gördüm yaşlı bir adam trafik kazası sonucunda ölü bulunmuş. Bir dakika... Bu adam benim gördüğüm yaşlı adam.Sonunda buldum diye bağırarak ayağa kalktım sonra etrafıma bakarak herkesin bana dik dik baktığını görünce utancımdan kimseye bakmayıp yavaşça oturdum. Nasıl yani VR gözlüğü insanların öldüğü yılı mı gösteriyor? Ben bir dahiyim diye yine bağırarak ayağa kalktım bu seferde insanlar bana dik dik
baktı ama bunu aldırmadan dünkü gittiğim moda şirketinin önüne geldim ve dünkü olanları canlandırmaya çalıştım. Dünkü gibi olması için aklıma yaşımdan dolayı gelen insanlar tarafından yapılan ayrımcılığı getirdim ve hızlı adımlar attım. Tahmin ettiğim gibi dünkü geldiğim yere geldim ve VR gözlüğünü bulduğum çöpü karıştırdım. Kim bilir çöpün yanından geçen insanlar benim hakkımda ne düşünecek. Çöpün içerisinde bir sürü elektronik eşya buldum. Ayrıca; metal, demir ,kömür ve sayamayacağım kadar fazla kablo vardı. İşime yarayacak hiçbir eşya bulamayınca çöpün içinden çıktım ve karşımda kocaman bir malikane olduğunu farkettim. Bu malikaneyi dün görmemiştim. Herhalde karanlıktandır diye düşündüm. Ve oradan uzaklaşmaya vakit bulamadan ayak seslerinin gittikçe yükselen seslerini duydum...