Islak*

217 11 10
                                    

Tek It- Speed Up dinleyin en sevdiğim şarkı.Hem bölümle de uygun. Neyse bu sefer uzun yazıcam. Hem artık bir yazar daha var!! Geçici bir süreliğine. Neyse iyi okumalaarr.

Hürkanın Anlatımından

Emre neden böyle düşündü ki? Ve neden "biz" olmaktan korkuyor? Ahh bilmiyorum.

Emre: Zamana ihtiyacım var. Ama bu süre boyunca hiç görüşmeyelim.

Hürkan: Neden böyle bir şey istiyorsun? Neden benden uzaklaşıyorsun?

Emre: Hürkan...

Hürkan: Her neyse, dediklerimi boşver.

Masadan kalktım ve evime doğru yol aldım. Saçmalamıştım. Ama o da. Evet zamana ihtiyaç duyabilir di. Ama benden uzaklaşması cevabının "hayır" olma ihtimalini arttırırdı. Yürürken arkama baktığımda Emreyi ağlarken gördüm...

Emrenin Anlatımından

Yanlış bişey dememiştim ki. Off. Yarın okula gitmeyeceğim.

Evime vardığımda direkt yatağa uzandım. Sonbahara girdiğimizden dolayı yağmur yağmaya başladı. Yağmur sesi uyumama daha da yardımcı oluyordu...

*******

Sabah olduğunda yatağımdan kalkmadım. Hiçbir şey yemedim. Saatlerce yatağımda durdum...

Hürkanın Anlatımından

Ağlamaktan gözlerim şişmişti. Gözüme uyku girmedi. Neden bu kadar kafaya taktım? Özgüven patlaması yaşayıp ona açıldıktan sonra beni reddetti. Aslında reddetmedi. Sadece zamana ihtiyaç duyduğunu söyledi.

******^

Akşam olup hava karardı. Sahile gitme kararı aldım. Hava soğuktu ama hiçbir şey düşünmeden çıktığım için yanıma telefon dahil hiçbir şey almadım. Sahile vardığımda kimse yoktu. Kumlara oturup ayı seyretmeye başladım. Saat gece 2 olmuştu. Birden yağmur yağmaya başladı. Çok yağıyordu ama şiddetli değil di. Yerimden kıpırdamadım. Burnuma gelen yağmur kokusuyla beraber ayı seyretmeye başladım.

Bir süre sonra bir ses duydum "Hürkan!!!"
Arkama dönüp baktığımda Emre oradaydı. Emre yanıma geldi.

Hürkan: Emre, ıslanmışsın.

Elimi Emrenin alnına düşen ıslak saçlarına attım. Emre endişeliydi.

Emre: Hürkan ben sensiz yapamıyorum. Seni düşünmekten başka bir şey yapamıyorum. Aklımdan bir saniye çıkmıyorsun. Seni her an yanımda istiyorum. Görüşmeme fikrinden vazgeçtim. Ben böyle yapamıyorum. Seni düşünürken titremelerim başlıyor. Seni çok seviyorum...

Hürkan: Emre...

Emre ağlamaya başlamıştı. Ona sarıldım.

Hürkan: Seni bırakacağımı mı düşündün?

Emre kafasını bana doğru kaldırdı. Sanki aramızdaki boy farkı artmış gibiydi. İkimiz de yağmurun altında ıslanıyorduk.

Emre: Seni öpebilir miyim?

Hürkan: Ne?

Emre bir anda dudağıma yapıştı. Gözlerini kapanış beni öpüyordu. Ben şaşkınlığımdan dolayı ilk bir kaç saniye karşılık veremedim. Şaşkınlığımdan kurtulduktan sonra ben de karşılık vermeye başladım. Emre benden nefes nefese ayrılmıştı.

Emre: Hadi evinize gidelim sevgilim.

Emre elimden tuttu ve beraber yürümeye başladık. Gözüm sürekli Emrenin üstündeydi.

Zorba Mısın¿ ~ MengolaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin