bugün zehiri sevdiğim kaçıncı gün ben de bilmiyorum. aylar mı oldu, kim bilir? onunla sadece arkadaş olduğumuzu kendime kanıtlamak için kaç kişiyle konuşmayı denedim acaba? kaç tanesi işe yaramadı? bunun cevabını biliyorum; hepsi. sürekli içimde baskılamaya çalıştığım duyguları ilk defa itiraf edebiliyorum. nasıl hissetmem gerekiyor acaba? doğru hisler mi ki bunlar? ama benim doğrum ve yanlışım olmadı ki? o zaman niye endişeleniyorum? bunları görseydi takıntılı olduğumu düşünür müydü acaba? belki de eskiden olan toxic ilişkimiz yüzünden şu an reddedildim. bilemiyorum. ama beni sevmediğini tahmin edebiliyorum. beni tabii ki seviyor ama romantik anlamda değil. bunun farkında olamayacak kadar salak değilim. ama ona açılmadan önce o kadar salaklık yaptım ki. belki de 1 yıldır içimdekileri baskılamaya çalışıyorum. çünkü hiçbir zaman onu tam anlamıyla unutamadım. belki de geçirdiğimiz bu 2 yıl boyunca hep hoşlanıyordum. bilemiyorum. bu zamana kadar birilerinden hoşlanmaya zorladım kendimi. bazılarından cidden hoşlanmışımdır belki ama hiçbiri bana zehirin hissettirdiklerini hissettiremedi. tek sorun bu da değil. kalbimin bir yanı hep boştu. bunu hissedebiliyordum. kimseye söylemedim ama her zaman onun için bir yer vardı. kimi sevmeye çalışırsam çalışayım, içimden bir ses yine zehir diyordu. ve ben de buna karşı koymaya çalıştım, hem de uzun bir süre. zehir bunları duysa üzülür belki. çünkü ona sadece ondan azıcık hoşlandığımı ve birkaç aya geçeceğini söyledim. ama bunların doğruluğundan ben bile emin değilim. gerçekten biraz mı hoşlanıyorum acaba? sanmıyorum.
buraya misa'yı bırakacağım. ona misa'nın bebeğini yapmak istediğimi ve bu kıyafetleri hem kendime hem de bebeğe dikmek istediğimi söylemiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
