Demoniac [ soukoku ]

Bölüm 1 - Sihirli Koridor.

Okulun psikologu ile görüştüğünden bu yana iki gün geçmişti. Kendini garip hissediyordu, sanki yapmaması gereken bir şeyi yapmıştı ve sonucu daha kötü olacaktı. Fakat yine de fazlasıyla çaresizdi, bu yüzden kadın her ne derse onu yapmak zorundaydı. Black ile daha fazla baş edemiyordu, gücü tükenmişti.

" Chu. "

Dalgın olmasına rağmen oda arkadaşı Ranpo'yu tek seferde duyduğu için kendine şaşırırken kafasını çevirdi.

" Hm? "

" Neden bu kadar dalgınsın? Sınavlara çalışıyor musun? "

Ranpo, bu liseye başladıklarından beri oda arkadaşıydı fakat Black hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Genelde her şeyi ona anlatırdı ama bunu anlatmak istememişti. Ve tuhaf bir şekilde saklamayı da başarmıştı.

" Ben de sınavlar hakkında düşünüyorum zaten. Pek çalışmadım. Son zamanlarda gücümü kullanırken zorlanıyorum. "

" Hadi ama Chuuya, bu kadar tembel değildin. Geçtiğimiz haftalarda yemekhanede seni sinirlendiren silindir kafayı yeteneğini kullanarak tavana yapıştıran sen değil miydin? "

O anlar Chuuya'nın gözlerinin önüne gelince istemsizce derin bir nefes almış, göğüsleri şişmişti.

" Bendim ama sadece çok sinirlendiğim zamanlarda yeteneğimin tamamını kullanabildiğimi fark ettim. "

" Bu senin için pek fark etmez, her zaman sinirlisin. "

" Değilim! "

" Öylesin, bak. "

Ranpo ağzına bir tane daha şekerleme attıktan sonra önüne döndü. Neyse ki onun yeteneği çoğunun aksine pratikle değil, normal insanlar gibi defter kitapla çalışılacak türdendi. Ne kadar çok satır ezberlerse o kadar çok hükmedebilirdi ateşe.

Ranpo odağını Chuuya'dan çekince Chuuya ayağa kalktı ve telefonunu da yanına alarak dışarıya çıktı. Planları arasında hava almak ve soğuk bir içecek alarak pratik yapmak vardı fakat telefonu çalmaya başladığında tüm düşünceleri dağıldı. Arayan Psikologtu. Akşamın 8'i olduğundan ve kadının mesaisi çoktan bittiğinden, bu çağrı onu tedirgin etmişti. Cevaplayarak telefonu kulağına götürdü.

" Evet efendim? "

" İyi akşamlar, Chuuya. Bu saate seni rahatsız etmek istemezdim. Nasılsın? "

" İyiyim efendim, siz? "

" Ben de iyiyim. Fakat önemli bir konu olduğu için seni arıyorum. "

" Nedir konu? "

" Bugün gün boyunca senin konunla ilgilendim ve ilginç bir bilgiye ulaştım. Okulunuzun kütüphanesinin olduğu binanın -2. katı varmış ve bu katta 5 kapının oraya çıktığı sihirli bir koridor bulunuyormuş. Bu koridorun özelliği, kara büyüleri sadece sahibinin değil, herkesin görebileceği bir forma sokmasıymış. Okul müdürü ile konuştum ve şu an yoldayım. Eğer bahsettiğin şey bir kaya büyüyse bu işi bu gece bitirebiliriz. Yanımda müdürü de getiriyorum, dünya üzerindeki bir çok kara büyüyü bozabilecek tek kişi o. "

Chuuya tüm bu anlatılanlardan sonra aptal gibi hissetmeye başlamıştı. Yıllardır bu okuldaydı ve okulun her yerini adı kadar bildiğine emindi, bu yüzden böyle bir koridorun varlığı onu şok etmişti. Yine de işin ucunda bir umut olduğundan, fazlasıyla gergin olsa da koşar adımlarla kütüphaneye doğru adımladı. Kısa süre sonra oradaydı, çok sürmeden psikolog ve okul müdürü de geldi. Birbirlerini selamladıktan sonra önden müdür, arkasından psikolog, en sonda da Chuuya olmak üzere -2. kata açılan gizli kapıdan geçtiler.