chapter ₀₈

96 11 16
                                    

Ειχε ηδη παει 00:30, και σηκωθηκα.

"Ειναι αργα, ας γυρισουμε πισω."

Σηκωθηκε κι εκεινος.

"Περιμενε." ειπε, και εμεινα στη θεση μου.

Με πλησιασε και με κοιταξε στα ματια. Ενιωσα την ανασα μου να κοβεται. Ηταν ψηλοτερος απο μενα, και ετσι κοιταξα ελαφρως προς τα πανω, καταπινοντας νευρικα.

"Jiwoo εγω..." κομπιασε.

Ασυναισθητα εγειρα το σωμα μου προς το δικο του.

"Ηθελα απλα να σου πω, οτι εγω, βασικα εμενα, θελω να πω..."

Μπορουσα να νιωσω το αγχος του εκεινη την στιγμη. Μπορουσα να ακουσω την καρδια του να παλλεται με ασταθη ρυθμο.

"Μη με κοιτας ετσι, δεν μπορω.." ειπε μεσα στην ανασα του.

"Γιατι;"

"Γιατι ακομα κι αν εχω κατι να πω, το κεφαλι μου αδειαζει."

Η καρδια μου αρχισε να χτυπαει ολο και πιο γρηγορα.

"Τοτε... Τοτε μην το πεις."

"Εχεις δικιο. Δεν θα το πω."

[ MINHO'S POV ]

Σηκωθηκε για να φυγει. Ελα Minho, μην δειλιαζεις. Πρεπει να της το πεις.

"Jiwoo εγω..." δεν ολοκληρωσα.

Minho ειναι μια απλη προταση. Η δουλεια σου περιβαλλεται γυρω απο την ομιλια. "Ειμαι ερωτευμενος μαζι σου", δεν ειναι τοσο δυσκολο να της το πεις. Πες το. Πριν βαρεθει και σηκωθει να φυγει. Πηγα να μιλησω αλλα σαν να ηρθε πιο κοντα μου, και μπερδεψα τα λογια μου.

"Ηθελα απλα να σου πω, οτι εγω, βασικα εμενα, θελω να πω..."

Τελεια. Σκατα τα εκανα.

Γιατι γινεται ολο και πιο δυσκολο οσο ερχεσαι πιο κοντα;

Αγχωθηκα. Δεν ηξερα τι να πω. Η καρδια μου χτυπουσε με ασταθεια.

"Μη με κοιτας ετσι, δεν μπορω.." γκρινιαξα χωρις καν να μπορω να αναπνευσω φυσιολογικα.

"Γιατι;" ρωτησε, ακομα κοιτωντας με με ματια που ειχαν ολα τα αστερια του κοσμου μεσα τους.

"Γιατι ακομα κι αν εχω κατι να πω, το κεφαλι μου αδειαζει."

"Τοτε... Τοτε μην το πεις."

"Εχεις δικιο. Δεν θα το πω."

Θα το δειξω.

Σε κοιταω στα ματια και κανω ακομα ενα βημα προς εσενα.

MIXTAPE : OH || lee know .  ✔Where stories live. Discover now