33. R é s z

4.5K 231 21
                                    

Utolsó előtti rész...

𝙰𝚖𝚎𝚕𝚒𝚊 𝚎𝚐𝚢 ü𝚛𝚎𝚜 ú𝚝𝚘𝚗 𝚜é𝚝á𝚕𝚝. 𝚂𝚣ü𝚛𝚔𝚎 𝚜𝚣𝚎𝚔𝚛é𝚗𝚢𝚎𝚔 𝚏𝚘𝚐𝚕𝚊𝚕𝚝á𝚔 𝚎𝚕 𝚊 𝚏𝚊𝚕𝚊𝚔𝚊𝚝 𝚖𝚒𝚗𝚍𝚔é𝚝 𝚘𝚕𝚍𝚊𝚕á𝚗. 𝙻𝚎𝚗é𝚣𝚎𝚝𝚝, é𝚜 𝚖𝚎𝚐𝚕á𝚝𝚝𝚊 𝚊 𝚜𝚣𝚘𝚔𝚗𝚢á𝚝, 𝚊𝚖𝚒𝚛ő𝚕 𝙹𝚎𝚜𝚜𝚒𝚌𝚊 𝚖𝚎𝚐𝚐𝚢ő𝚣𝚝𝚎, 𝚑𝚘𝚐𝚢 𝚟𝚎𝚐𝚢𝚎 𝚏𝚎𝚕, 𝚊 𝚛é𝚐𝚒 𝚝𝚘𝚛𝚗𝚊𝚌𝚒𝚙ő𝚓é𝚝 é𝚜 𝚎𝚐𝚢 𝚏𝚎𝚑é𝚛 𝚙ó𝚕ó𝚝. 𝙲𝚜𝚎𝚗𝚐ő𝚜𝚣ó 𝚑𝚊𝚗𝚐𝚓𝚊 𝚝ö𝚕𝚝ö𝚝𝚝𝚎 𝚋𝚎 𝚊 𝚏𝚎𝚓é𝚝, 𝚍𝚎 𝚊 𝚏𝚘𝚕𝚢𝚘𝚜ó𝚔 ü𝚛𝚎𝚜𝚎𝚔 𝚖𝚊𝚛𝚊𝚍𝚝𝚊𝚔. 𝙺ö𝚛𝚋𝚎𝚙𝚒𝚕𝚕𝚊𝚗𝚝𝚘𝚝𝚝, é𝚜 𝚊𝚣𝚘𝚗 𝚝ű𝚗ő𝚍ö𝚝𝚝, 𝚟𝚊𝚓𝚘𝚗 𝚑𝚘𝚕 𝚕𝚎𝚑𝚎𝚝𝚗𝚎𝚔 𝚊 𝚝ö𝚋𝚋𝚒 𝚍𝚒á𝚔.

𝙱𝚎𝚏𝚘𝚛𝚍𝚞𝚕𝚝 𝚎𝚐𝚢 𝚜𝚊𝚛𝚔𝚘𝚗, 𝚋𝚒𝚣𝚘𝚗𝚢𝚝𝚊𝚕𝚊𝚗𝚞𝚕, 𝚑𝚘𝚐𝚢 𝚑𝚘𝚟á 𝚒𝚜 𝚖𝚎𝚐𝚢. 𝙽𝚎𝚖 𝚎𝚖𝚕é𝚔𝚎𝚣𝚎𝚝𝚝, 𝚖𝚒𝚕𝚢𝚎𝚗 ó𝚛á𝚓𝚊 𝚕𝚎𝚜𝚣 𝚕𝚎𝚐𝚔ö𝚣𝚎𝚕𝚎𝚋𝚋, 𝚟𝚊𝚐𝚢 𝚑𝚘𝚐𝚢 𝚖𝚎𝚗𝚗𝚢𝚒 𝚊𝚣 𝚒𝚍ő. Ú𝚐𝚢 𝚜𝚎𝚓𝚝𝚎𝚝𝚝𝚎, 𝚑𝚘𝚐𝚢 𝚊𝚣 𝚟𝚘𝚕𝚝 𝚊 𝚔𝚎𝚣𝚍ő𝚌𝚜𝚎𝚗𝚐ő, é𝚜 𝚖𝚘𝚜𝚝 𝚎𝚕𝚔é𝚜𝚎𝚝𝚝 𝚊𝚛𝚛ó𝚕 𝚊𝚣 ó𝚛á𝚛ó𝚕, 𝚊𝚑𝚘𝚟á 𝚖𝚎𝚗𝚗𝚒𝚎 𝚔𝚎𝚕𝚕𝚎𝚝𝚝 𝚟𝚘𝚕𝚗𝚊. 𝙿á𝚗𝚒𝚔 𝚔𝚎𝚣𝚍𝚎𝚝𝚝 𝚎𝚕𝚞𝚛𝚊𝚕𝚔𝚘𝚍𝚗𝚒 𝚛𝚊𝚓𝚝𝚊. 𝚂𝚘𝚜𝚎𝚖 𝚜𝚣𝚎𝚛𝚎𝚝𝚎𝚝𝚝 𝚎𝚕𝚔é𝚜𝚗𝚒.

𝙵é𝚕𝚒𝚐 𝚔á𝚋𝚞𝚕𝚝𝚊𝚗, 𝚣𝚊𝚟𝚊𝚛á𝚋𝚊𝚗 𝚏𝚎𝚕𝚐𝚢𝚘𝚛𝚜í𝚝𝚘𝚝𝚝𝚊 𝚊 𝚝𝚎𝚖𝚙ó𝚝, é𝚜 𝚔é𝚝𝚜é𝚐𝚋𝚎𝚎𝚜𝚎𝚝𝚝𝚎𝚗 𝚙𝚛ó𝚋á𝚕𝚝 𝚛á𝚓ö𝚗𝚗𝚒, 𝚑𝚘𝚟á 𝚔𝚎𝚕𝚕 𝚖𝚎𝚗𝚗𝚒𝚎. 𝙼𝚒𝚗𝚍𝚎𝚗 𝚏𝚘𝚕𝚢𝚘𝚜ó 𝚞𝚐𝚢𝚊𝚗ú𝚐𝚢 𝚗é𝚣𝚎𝚝𝚝 𝚔𝚒, 𝚖𝚒𝚗𝚍𝚎𝚗 𝚝𝚊𝚗𝚝𝚎𝚛𝚎𝚖 𝚣á𝚛𝚟𝚊 𝚟𝚘𝚕𝚝. 𝙰𝚖𝚒𝚔𝚘𝚛 𝚋𝚎𝚔𝚞𝚔𝚞𝚌𝚜𝚔á𝚕𝚝 𝚊𝚣 𝚊𝚓𝚝ó ü𝚟𝚎𝚐𝚎𝚣𝚎𝚝𝚝 𝚛é𝚜𝚣é𝚗, 𝚊𝚛𝚌𝚝𝚊𝚕𝚊𝚗 𝚍𝚒á𝚔𝚘𝚔𝚊𝚝 𝚕á𝚝𝚘𝚝𝚝 𝚊𝚣 𝚊𝚜𝚣𝚝𝚊𝚕𝚘𝚔𝚗á𝚕. 𝙴𝚕ő𝚕 𝚎𝚐𝚢 𝚊𝚛𝚌𝚝𝚊𝚕𝚊𝚗 𝚝𝚊𝚗á𝚛 á𝚕𝚕𝚝. 𝚂𝚎𝚗𝚔𝚒 𝚜𝚎𝚖 𝚖𝚘𝚣𝚍𝚞𝚕𝚝, 𝚜𝚎𝚗𝚔𝚒 𝚜𝚎𝚖 𝚋𝚎𝚜𝚣é𝚕𝚝. 𝙷á𝚝𝚛á𝚕𝚝, 𝚊𝚣 𝚎𝚕𝚖é𝚓𝚎 𝚗𝚎𝚖 𝚔𝚊𝚙𝚌𝚜𝚘𝚕𝚝𝚊 ö𝚜𝚜𝚣𝚎, 𝚑𝚘𝚐𝚢 𝚟𝚊𝚕𝚊𝚖𝚒 𝚗𝚒𝚗𝚌𝚜 𝚛𝚎𝚗𝚍𝚋𝚎𝚗. 𝙵𝚘𝚕𝚢𝚝𝚊𝚝𝚝𝚊 ú𝚝𝚓á𝚝 𝚊 𝚏𝚘𝚕𝚢𝚘𝚜ó𝚗.

𝙼é𝚐 𝚗é𝚑á𝚗𝚢 𝚏𝚘𝚕𝚢𝚘𝚜ó, 𝚗𝚊𝚐𝚢𝚘𝚋𝚋 𝚙á𝚗𝚒𝚔, é𝚜 𝚟é𝚐𝚛𝚎 𝚟á𝚕𝚝𝚘𝚣á𝚜𝚝 𝚕á𝚝𝚘𝚝𝚝 𝚊 𝚔ö𝚛𝚗𝚢𝚎𝚣𝚎𝚝é𝚋𝚎𝚗. 𝙴𝚐𝚢 𝚊𝚓𝚝ó 𝚗𝚢í𝚕𝚝. 𝙵é𝚕 𝚕á𝚋á𝚝 𝚕á𝚝𝚝𝚊, 𝚊𝚖𝚎𝚕𝚢 á𝚝𝚑𝚊𝚕𝚊𝚍𝚝 𝚊𝚣 𝚊𝚓𝚝ó𝚗, é𝚜 𝚞𝚓𝚓𝚊𝚔𝚊𝚝 𝚊 𝚔𝚒𝚕𝚒𝚗𝚌𝚜 𝚔ö𝚛ü𝚕. 𝙴𝚕𝚒𝚗𝚍𝚞𝚕𝚝 𝚏𝚎𝚕é, 𝚊𝚖𝚒𝚔𝚘𝚛 𝚊𝚣 𝚒𝚕𝚕𝚎𝚝ő 𝚔𝚒𝚕é𝚙𝚎𝚝𝚝, 𝚝𝚎𝚕𝚓𝚎𝚜𝚎𝚗 𝚖𝚎𝚐á𝚕𝚕í𝚝𝚟𝚊 ő𝚝. 𝚂𝚊𝚕𝚟𝚊𝚝𝚘𝚛𝚎, 𝚊 𝚜𝚣𝚘𝚔á𝚜𝚘𝚜 𝚜ö𝚝é𝚝 𝚏𝚊𝚛𝚖𝚎𝚛𝚝 é𝚜 𝚜𝚣ű𝚔 𝚙ó𝚕ó𝚝 𝚟𝚒𝚜𝚎𝚕𝚟𝚎, 𝚔𝚒𝚏𝚎𝚕é 𝚝𝚊𝚛𝚝𝚘𝚝𝚝 𝚊 𝚜𝚣𝚘𝚋á𝚋ó𝚕.

A legsötétebb megszállottságМесто, где живут истории. Откройте их для себя