အပိုင်း [၉]
___________
ဟေ့ ဆော့ဂျင်! ဒီတိုင်းကြီးပဲနေနေတော့မှာလာ....။
ဟ ဒီတိုင်းမနေတော့ ဇောက်ထိုးနေနေရမှာလာ!!
ရားး!! ငါပြောတာ အပြင်မထွက်ဘူးလာလို့!
မထွက်ဘူး!! မထွက်ဘူး!! ထွက်ရင်ဟိုမျက်နှာရူးနဲ့တွေ့နေရလိမ့်မယ်!
မင်းကလဲ..အဲ့လိုပြောပြီနေနေတာ ၂ရက်ရှိသွားပြီ ငါလည်းပဲ အပြင်လေဘာလေသွားခြင်းတာပေါ့ ဒီနေ့ထွက်ကြရအောင်နော် နော်.... please!
အဲ့ဆိုလဲ ဆော့ဆော့ဘာသာထွက် ငါမလိုက်တော့ဘူး။
ကျစ် မင်းကလဲ..ငါမှတစ်ယောက်ထဲမသွားခြင်းတာ...ပြီတော့ ဒီကိုလာတာကမင်းနဲ့ကဲမို့ဆိုပြီငါမရမက ဒေါ်လေကိုပြောပြီ လာခဲ့တာနော်...
အင်းလေ ..ဟုတ်သား သူတို့ဘဝကတစ်လလောက်ပဲ လွတ်လပ်ရေးရထားတာပဲ...ဒါကိုမေ့လျော့စွာနဲ့သူအေးဆေနေနေတာ.....
နောက်ပြီ ဘာမဟုတ်တဲ့ဟိုမျက်နှာရူးကြောင့် သူကဘာလို့အထဲမှာပဲနေရမှာလဲ...ဒီတစ်ခါတွေ့ရင်တော့ ကင်မ်ဆော့ဂျင်တို့လက်သီးတစ်လုံးအရင်ပစ်ကျွေးပစ်တာပေါ့ ဟွန့်!!
ရော ဘာတွေစဉ်စားနေတာလဲ!
ဆော့ဆော့အသံကြားမှ လက်ရှိ ကမ္ဘာထဲပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။
ငါကို မုန့်တွေအများကြီးဝယ်ကျွေးမယ်ဆိုစဉ်စားပေးမယ်လေ...။
မင်းအစာအိမ်ပေါက်ထွက်ပြီ ဆေးရုံးတင်ရတဲ့အထိကို ကျွေးမယ် ဟုတ်ပြီလာ!
ဒီတိုင်းဆိုလဲသူလိုက်ဖို့အစီအစဉ်းရှိပြီသာပါ...ဒါပေမဲ့ ဆော့ဆော့ရဲ့စူပုတ်ပုတ်မျက်နှာကြောင့် သူတမင်တကာပြောလိုက်ခြင်းပင်...။
ဟိဟိ အရှုံးတော့မရှိဘူး..။
~~~~~~
ဘူးးးးး
[ရထားအချက်ပေးသံ]
ဟင်ဘူတာရုံကြီး!!...ဘယ်သွားမို့လဲ ဆော့ဂျင်။
YOU ARE READING
"နှလုံးသားလေကထိန်းမရတော့လို့ သတို့သားလေကိုခေါ်သွားမယ်"
Fanfictionအမြဲတမ်းကြည့်ရင်ရှပ်ပြား ရှပ်ပြားနဲ့ ဒေါင့်ကိုမကျိုးဘူး!! Kim SEOKJIN ချစ်လို့စတာပါ ဗွေမယူပါနဲ့ KIM TAEHYUNG
