Herkese selam.Bölüm biraz geç geldi farkındayım çünkü son bir kaç gündür üstümde bir halsizlik var ve bu bölümü ağır bir mide ağrısıyla zor yazabildim.Bu hafta çok yoğun bir hafta olacak gibi hissediyorum.Bir kaç haftalığına şehir dışına çıkacağım.O yüzden bölümlere ara vereceğim.Yazıp atabilirsem atacağım.
Bugün bölümü attıktan sonra bu hafta içerisinde de bölüm geleceğini düşünmüyorum.Hazırlanmam gerekiyor ne yazık ki.Fırsat bulamayacakmış gibi hissediyorum.
Elimden geldiğince yazıp atmaya çalışacağım.Bilginize.
Lütfen yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın.
Mabel Matiz-Ya Bu İşler Ne
🧚♀️🧚♀️🧚♀️
Evin içinde koşturarak son hazırlıklarımı bitirmeye çalışıyordum.Kaya bir kaç dakika içinde çıkacağımıza dair bir mesaj atmıştı.
Sabah sekiz gibi uyuyakalmıştım.Kaya'nın mesaj atmasıyla,mesajı görür görmez hızlı bir şekilde hazırlanmaya başlamıştım.
Şimdi ise evin içinde kıstırmalı tokamı arıyordum.Kabul ediyorum arada çok dağınık birisi olabiliyordum.Tokamı kanepenin üstünde gördüğümde hemen onu alıp çantamın içinde attım.
O kadar koşturmaca içinde terlediğimi hissetmiştim.Ellerimi yelpaze niyetine kullanarak yüzümü yelemeye başladım.O sırada evimin içinde zil sesi yankı yapmıştı.
Artık gitme vakti gelmişti.Seni çok özleyeceğim evim.
Alt tarafı bir kaç saat yoksun Kumsal.
Abartmayı seviyordum evet.
Kapıyı açtığımda Kaya bey kadrajıma girmişti.Gözlerimle onu baştan aşağı süzmüştüm.Havalar az da olsa ısınmaya başlamıştı evet ama kısa kolu tişört giymesi ilginçti çünkü hâlâ soğuktu havalar.
"Selam." dedim neşeyle.Neşeli tepkime gülümsedi."Hazırsın değil mi?" Ayakkabılıktan ayakkabılarımı alıp giymeye başladım.Böylelikle de Kaya yanıtını almış olmuştu.
Evden çıkıp,kapıyı kilitledim."Hadi gidelim." dedim Kaya'ya dönerek.
Apartmandan çıkıp bir arabaya doğru ilermeye başladık.Kaya'nın motosikleti yok muydu?Yoksa ben mi yanlış hatırlıyorum."Senin araban da mı vardı?" dememle Kaya arabanın kilidini açmıştı."Bu araba benim değil.Hadi bin." dedi.Ön koltuğa oturup,kemerimi bağladım.Kaya'da benden sonra hemen binip kemerini bağladı ve arabayı çalıştırdı.
"Kimin o zaman bu araba?" dedim merakla.
"Hasan'ın." Araba artık bizim mahalleden ayrılmıştı."Motosikletine ne oldu?" dedim tekrardan konuşarak.
"Bir kaç sorunu vardı.Dün tamirciye bıraktım.O sırada da Hasan'dan arabasını ödünç vermesini istedim, bir kaç günlüğüne."
"Kaç günlüğüne sende?"
"Yaklaşık bir hafta." dedi ve yandan bana bir bakış attı.
Bakışlarım direksiyonda ki eline kaymıştı.Al işte benim en sevdiğim şey.
(Yazar notu;Bu direksiyondaki el meselesi nedense hoşuma gidiyor bilmiyorum.Kumsal benim iç ses.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ GÖRDÜĞÜM AN
Teen FictionHayatım onu görünce yörüngesini değiştirmişti. Korkulara,kâbuslara rağmen,onun varlığını hissetmek tüm sesleri susturmuştu. Ben Kumsal Atasöz. Eğer kalbimin sesini duyacaksan duy Kaya.
