tarcinkiz

Bölüm 6 - Konuşalım Mı?

Sabah alarmın sesiyle uyandım. Hiç enerjim yoktu sanki. Uyumak istiyordum. Sadece uyumak. Zorlanarak yataktan çıkıp okul için hazırlanmaya başladım. Hafif bi makyajdan sonra üstümü değiştirdim, bir şeyler atıştırdım. Sessizce evden çıkıp okula yürümeye başladım. Ben evden çıktığımda Gizem henüz uyanmamıştı bile. 

Okulda Berkan'ı çok görmemek için teneffüslerde sınıfta takıldım. Öğle teneffüsünde sıra arkadaşım Arda iyi olup olmadığımı sordu. Yorgun olduğumu söyledim. Beni zorla kantine getirdi. Bir şeyler yerken yanımıza Berkan geldi. 

-Seni göremedim okulda

-Sınıftaydım.

-Anladım, mesajıma bakmadın dün

-Görmemişim, sabah okudum.

-Bir şey demedin?

-Çıkışta konuşalım mı?

-Peki canım.

Berkan nihayet yanımızdan gitti. Arda ne ara yakın olduğumuza anlam verememiş olacak ki bana garip bakıyordu. En sonunda sordu:

-Siz ne zamandır arkadaşsınız bu çocukla?

-Çok değil ya, iki haftadır falan

-Arkadaşsınız dedim ama öyle misiniz?

-Evet yani ee işler karışık aslında.Ben de bilmiyorum neyiz.

-Berkan'ı okula geldiğimden beri hiç sevmem. Tavırları falan çok itici bana sorarsan.

-Yani henüz çok fazla tanıdığım söylenemez. Buna yorum yapabilmem için çok erken.

-Umarım benim gibi düşünmezsin o zaman. Sen dikkatli ol yine de. Bu arada çıkışta bir şeyler yapalım mı? Hava çok güzel bugün.

-Olur, iyi fikir.

Ardayla dışarı çıkmak iyi olur gibi gelmişti. Okula geldiğimden beri hiç kimseyle dışarı çıkıp gezmemiştim. Okul ev arası gidip geliyordum resmen. İyi bir sınıf arkadaşı edinmek güzel olurdu.

Sonunda okulun bitmesiyle sınıftan çıktık. Berkan kapıdaydı, yanında Gizem Tayfa da vardı tabii. Gülüşüp, bir şeyler konuşuyorlardı. Aslında onunla olanları konuşmam gerekiyordu ama bunu bir o kadar da istemiyordum. Ben de ertelemeyi seçtim. Berkan beni gördünce yanımda geldi. Ardayla çıkacağımı söylediğimde bozulmuş gibiydi hatta sinirlendi. Gizem dikkatle bizi izliyordu. 

Gün güzeldi.  Kafamı biraz dağıtmak iyi geldi. Ardayla olanları anlattım. O da bana kendi yaşadıklarını falan anlattı. Dertleşmece fln işte.

Eve doğru yürürken Berkan aradı.

-Elçin noluyor bilmiyorum ama konuşsak iyi olacak sanırım.

-Bence de Berkan.

-Müsait misin?

-Evet, eve doğru yürüyorum.

-Seni alayım mı? Konuşalım biraz.

-Geç oldu, anneme yine yalan söylemek istemiyorum. Yarın okul çıkışı olur.

-Peki bakarız.

-İşin mi vardı?

-Yani belki gün içinde sınıftan bi kız da benimle dışarı çıkmak iste okul sonra ha? Senin şu Arda gibi? Ne dersin?

-Komiksin derim. Ne istiyorsan onu yap Berkan. Seninle bugün buluşursam eve aşırı geç dönmek zorunda kalırım.

-Ya kızım senle Gizemin annesi aynı kişi değil mi? Gizeme kızmayan kadın sana mı kızacak anlamadım gitti geç git bi gün de olcak işte

-Annemiz aynı kişi evet ama Gizem ve ben aynı kişi değiliz. Sorun annemin bana kızması ya da kızmaması değil. Ona yalan söylemek. Senin için başka bir yalan söylemeyeceğim.