Ün,para ve şöhretin yanında yıllardır birlikte kardeş gibi büyüyen iki grup üyesinin sarhoş oldukları gece yaşamış olduğu olaydan sonra kendilerine gelmesi gerekmektedir. Ama ikili, 'O Gece'yi akıllarından bir türlü çıkaramazlar.
#TaeKook ~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ೃ༄
"Gidiyor musunuz?" dedim Yoongi Hyung'a. Kahvaltıdan sonra herkes bi koltuğa yayılmış ve saatlerce bomboş mevzular hakkında konuşmuştuk.
Aklım tamamiyle dün gecede olduğu için kendimi sohbete çok dahil edemesemde Taehyung'un hiçbir şeyi hatırlamaması beni inanılmaz mutlu etmişti.
O hatırlamıyordu ve tek yapmam gereken dün gece hiç yaşanmamış gibi davranmaktı.
Dün gecenin üçüncü bir şahidi yoktu. Sadece ben ve Taehyung vardık,şahitlerden biri hiçbir şey hatırlamadığına göre sadece geriye benim hafızamı silmek kalıyordu.
Yoongi Hyung,kafasını olumlu anlamda salladıktan sonra "Zaten bir kaç saat sonra çekim için şirkete gideceğiz.." dedi. O sırada Hoseok ve Jin'de ayaklanmış kapıya doğru yürümüştü.
"Ne çekimi yine?" dedim mızmızlanarak. "Haftanın yedi günü çekim yapmak zorunda mıyız?"
"Haftanın yedi günü başka ne yapmak istersin Jungkookie?"
Taehyung.
Tanrım...
Üyeler hep birlikte gülmeye başladığında,kafamı aşağı eğerek iki yana salladım. "Sizinle uğraşılmaz.."dedim Taehyung'a dönerek. Koltukta uzanmış,ayaklarını sehpaya uzatmıştı. "Şarkının clean versiyonunu dinleyin sadece. Yasak size explicit versiyonu."
"Bence gayet keyif verici.." dedi Taehyung kıvırcık saçlarını eliyle sanki uzunmuşcasına geriye atarak. Gülmemek için dudaklarımı dişlerimi bastırdım.
Taehyung'un gözleri bir kaç saniyelikte olsa dudaklarıma kaydığında elektirik çarpmışcasına çektim dişlerimi. Her şey dün geceyi hatırlatmak zorunda mıydı?
"Sen niye gitmiyorsun? Yoksa Namjoon Hyung evi temizlemen için seni zorla mı tutuyor?" diye sordum kapıyı çocukların ardından kapatırken.
Herkes gitmişti sadece ben,Taehyung ve evin sahibi Namjoon kalmıştı ancak onun nerde olduğunu bilmiyordum.
"Hayır,seni bekliyorum.." dedi Taehyung doğrulurken. Haraketleri her zamanki gibiydi.
"Neden?"
"Ne neden Jungkook?" Ayaklarını uzattığı sehpanın üzerinden kendine çekerek doğruldu. Oturduğu yerde kollarını dizlerine çekti ve kaşlarını çatarak bana baktı.
Tanrım...
İnanılmaz gerilmiştim.
"Ne neden?" dedim saçmalayarak. Gittikçe batırıyordum. Hiçbir şey hatırlamasa bile böylesi mal haraketlerimden bir şey olduğunu sezecekti.
"Neden seni bekliyor olmama bu kadar şaşırdın? Eve hep birlikte gideriz. Senin araban benim arabam farketmez?"
"He.." dedim saçma bir şaşkınlıkla. Gerçekten batırıyordum.
