key thief // chanmin

½

Selamm nasılsınız ficlerim hiç tutmuyor sizce kötü mü yazıyorum

*
*
*

"Buldum!"

"Çabuk söyle ne buldun?"

"Şimdi iyi dinle..."

Felix yaklaşık yarım saatlik bir konuşma yaptı kısaca anlatmak gerekirse insanlarla uğraşmam gerektiğini anlatıyordu bana belirli bir plan söylememişti belliki benim bir plan kurmamı bekliyordu bende düşünmeye başladım ilk başta kime yapacağımı seçmeliydim o kadar arkadaşım vardı ki ama ben en yakın olduğum kişiyi seçmeye karar verdim yani Chan'a...

Şimdi tek yapmam gereken ne yapacağımdı zaten onunla uğraşmaya bayılıyordum şimdi ona ne yapsaydım.

"Anahtar" demiştim sessizce Felix bana anlamaz gözlerle bakmaya başladı bense durumu açıklamaya başladım.

Oda fikrimi doğru bulmuştum biliyordum o benim eski halime gelmemi daha yaramaz olmak istememi çok garipsiyordu fakat diyemiyordu işte ama ben bunu gözlerinden anlıyordum aslında banada saçma geliyordu yaramaz olmak istemem ama cidden yaramazlık yapmaya bayılıyordum tek mutluluk kaynağımdi ve ben artık yaramazlık yapmayı unutmuş gibiydim hani olur ya insanlar hayatım dediği insanları kaybedince yarım kaldığını hisseder bende öyleydim işte.

Her şeyi anlattığımda ona ne yapabileceğimi tekrar sordum.

"Bir dakika o şu anda sporda ve ev boş olmalı"

Felix'in bunu demesiyle ne demek istediğini anlar gibiydim fakat onun ağzından da duymak istedim doğrulamak amacıyla.

"Chan hep anahtarlarını çantasında saklar çünkü spordayken düşüreceğini düşünür seni o spor salonuna sokarsak  anahtarını çalabilirsin hem böylelikle eve giremeyince dışarıda kalır"

"Ya çilingir çağırırsa"

"Hmm doğru yere değindin bu süreçtede sen evinde onu misafir edersin"

Felix bunu dediğinde şaşırmıştım hani dışarda kalması için yapıyorduk fakat bu fikir bana kötü gelmemişti ondan birazcık hoşlanıyordum ama eskide kalmıştı.

"Peki öyle yapalım ama içeri nasıl gireceğiz"

"O iş bende seni içeri Hyunjin yardımı ile sokacağız"

Sonunda bir yaramazlık yapabilecektim çocuk gibi olduğumun farkındaydım aslında yerine göre değişiyordum ama olsun.

Felix telefonunu cebinden çıkartarak birini aramaya başladı bir süre sonra konuşma tarzından Hyunjin olduğunu anladım Felix gerçekten Hyunjin'e sırılsıklam aşıktı bu çok belliydi.

Felix uzun süren bir konuşmadan sonra telefonu kapatıp bana sırıtır bir şekilde baktı.

"Spor saat 14.00 da bitiyormuş Hyunjin seni içeri sokacağını söyledi"

Elime telefonumu aldım ve saate baktım "13.33" tü saat yaklaşık yarım saatimiz vardı daha fazla oyalanamazdik spor salonu evime yakındı zaten Chan benim üst katımda oturuyordu bu yüzden içim biraz rahattı.

Felix ile hemen ayağa kalktık ve evi toparlamadan evden çıkıp spor salonuna gittik ardından saatte bakıp 13.42 olduğunu gördük sonra acilen Hyunjin'i aradık ama o aradığımız anda spor salonunun kapısını açmıştı Felix'i dışarıda bırakıp içeri girdim Hyunjin beni hemen ardına alıp bir odaya götürdü.

"Burası neresi?"

"Giyinme ve eşyalarımızı koyduğumuz oda"

Hyunjin buraya bilerek getirmişti Chan'ın çantası burada olmalıydı. bana bir dolap işaret edip elime bir sürü anahtar verdi sanırım bunlar yedek anahtardi fakat ben hangisinin hangi dolap olduğunu bilmiyordum arkamı dönüp Hyunjin'e hangisi Chan'ın dolabının anahtarı olduğunu soracaktım ki...

"Gitmem lazım sürem bitti"

Hyunjin hızlı adımlarla gitti sanırım tek tek deneyip bulmalıydım saatte baktım 13.55

"Kahretsin!"

beş dakikam vardı hızlı olmalıydım. iki dakika sonra sadece bir kaç anahtar kalmıştı fakat ben ayak sesleri duymaya başladım çok hızlı davranak tüm anahtarları denedim ve sonunda açabildim Chan'ın çantasını gördüğüm anda adeta ışık hızı gibi çantanın yan gözünden anahtarları aldım ve Chan'ın dolabının karşısındaki dolabın içine girdim.

Dolaplar büyüktü bu yüzden içine sığabiliyordum bir süre sonra içeri Chan ve Hyunjin girdi Hyunjin etrafa deli gibi bakarken ben şükür ediyordum.

Chan çok normal ve yorgun bir şekilde içeri girerken Hyunjin'in gözleri beni buldu dolabın bir kenarı boşluktu bende onları böylelikle izliyordum.

Chan dolabının önüne geçti Hyunjin'de benim girdiğim dolabın önüne geçti deliğin az bir yarısı açıktı bu delikten Chan'ı izliyordum Chan üstünü soyunmuş dolabından tişörtünü arıyordu. Bedeni gerçekten çok güzeldi bir an aklımdan "O vücudun tadına bakmak isterdim" dedim neler geçiyordu aklımdan bir an kendimi sövdüm.

Chan üstünü bulmuştu ardından çantasını sırtına takıp arkasını dönmüştü bense o arkasını döndüğü anda içeri çekilmiştim hiç bir şey göremiyordum.

"Hyunjin orada ne yapıyorsun?"

"H-hiç"

"Niye kekeliyorsun"

Chan'ın Hyunjin'in olduğu yere doğru bir kaç adım attığını duyabiliyordum.

"Dur!!"

"Hyunjin sorun ne?"

Chan bir adım daha atmıştı.

"Chan hadi gidelim"

diyerek kolunu çekiştirmeye başlamıştı bu seslerden çok belliydi.

Ardından ikisininde odadan çıktığını duyunca anında dolaptan çıkıp kalbimin hızını düzenlemeye çalıştım. Birden aklıma Chan'dan önce eve gitmem lazım olduğunu hatırlayınca ağzımdan bir küfür kaçırdım.

"Ananı sikim!"

Acilen kapıya yürüdüm ve etrafı kontrol ede ede dışarı çıktım Felix beni kollarını bağlamış bekliyordu bir şey olmuş olmalıydı.

"Felix bir sorun mu var?"

"Chan senden önce çıktı ve beni sorguladı neden bu kadar uzun sürdü yalan söyleyemediğimi biliyorsun ve sen bilerek yalan soylettin!"

çok sert konuşmuştu fakat tek düşündüğüm acilen eve gitmezsek planımız suya düşüceğiydi.