Merhaba ben Ebrar Kartal bir önceki sayfanın devamına hoş geldiniz yazım yanlışım varsa affedin lütfenn
________________________________
7:30
Alarm çalmıştı ve kalmıştım. Yemek yedim üstümü giydim. Tam kapıdan çıkacakken annem seslendi "kızım bu defter kimin odanda buldum" dedi.
Ya içini açtıysa? Diye düşünmeye başladım ve hemen annemin elinden aldım günlüğü.
"Okudunmu?" Diye sordum.
"Hayır kızım neden okuyayım?" Dedi. Lafı uzatmadan hemen evden çıktım.
Yolda giderken bir haber dikkatimi çekti.
"İŞTE BURSADAKİ KONSERİN SANATÇISI BELLİ OLDU" yazıyordu. Akşam konser varmış.
KESİN GİTMELİYDİİMM kaçıramazdımm.
8.00
Okula varmıştım ve sınıfa girdim.
Yankı erkenden gelmiş uyuyordu, bende çantamı koyup sıraya oturdum. Çantamdan günlüğü çıkardım ve yankının omzuna dokundum. Bana bakarak "ne oldu?" Diye sordu. Ve aramızda şu konuşma geçti.
Ezgi(ben):bu senin galiba(diyip günlüğü uzatmıştım) dün düşürmüştün peşinden seslendim ama duymadın.
Yankı:(bağırarak)BUNUN SENDE NE İŞİ VAR?
Ezgi(ben):Kusura bakma bu kadar tepki vereceğini düşünmemiştim hem içini açıp bakmadım düşürdüğün gibi aldım ve kenara koydum sana sonra vermek için.
Yankı:asıl sen kusura bakma biraz sert çıktım. Sadece içinde yazanların kimsenin bilmemesini istiyorum.
Ezgi(ben): bu kadar önemli ne yazıyorki?
Yankı:söyleyeceğimi düşünmüyorsun herhalde.
Ezgi(ben): şey özür dilerim sorduğum için.
Dedim ve yankı günlüğü alıp çantasına koydu sonra ise geri uyudu. Ve daha hiç konuşmadık.
Okul sessiz sakin geçiyordu ve çok sıkıcıydı, bende aynı yankı gibi uyuyordum hep.
Teneffüs olmuştu uyuyordum içeri girme zili çaldığında kalkmıştım ve sırtımda birinin hırkası vardı. Yankıya "bu kimin?" Diye sordum.
"Benim." Diye yanıtladı, şaşırmıştım o asla böyle birşey yapmazdı. Sanırım artık arkadaştık.
-Okul çıkışı-
Akşam konser vardı. Acaba yankı gelecekmiydi? O sırada yankı gözüme çarptı ve koşarak yanına gittim.
Ezgi(ben): selam
Yankı:selam
Ezgi(ben):akşamki konsere geliyormusun?
Yankı:bilmiyorum belki gelirim, sen?
Ezgi(ben): evet.
Sonra görüşürüz deyip ayrılmıştık.
20 dakika sonra evdeydim ve heyecanla akşam için kıyafet seçiyordum.
Annem:noldu kızım niye kıyafetlerini dağıtıyorsun.
Ben: anne akşam konser vaarrrr.
Annem:gidicekmisin?
Ben: evet anne gidicem bursada hayat çok sıkıcı.
Annem uzatmadan "tamam kızım" dedi ve çıktı.
19:30
Konsere bir saat vardı ve hemen evden çıktım çünkü çok gerilerde olmak istemiyordum.
Konser yerine vardım biryere oturdum ve arkadan biri gözlerimi kapattı "sence kimim?" dedi.
Korktum çünkü kimseyi tanımıyordum ve hemen arkamı döndüm.
Yankıydı bu. Evet evet yankıydı.
+sen ne yapıyorsun burda??
-e bende konsere geldim ezgi.
+ha pardon. A gel şöyle yanıma otur.
-teşekkür ederim. Bu arada çok güzel olmuşsun.
(Utandım bu yüzden yanaklarım kızardı)noldu utandınmı ezgii??
+biraz
-utanmaa nede olsa artık arkadaşızz.
+sen bi samimileşmişsin bana karşıı birşeymi oldu?
-hayır sadece gerçekleri anladım. O günlüğü almana rağmen açıp okumamışsın. Teşekkür ederim ezgi.
+birşey değil(az kalsın açıp okuyacağım aklıma geldi ve pişmanlık duydum ama iyiki açmamışım)
___________________________________
İkimiz yan yana duruyorduk konserde ve arkada slow romantik bi şarkı çalmaya başladı ve şu sözcükler duyuldu
Gir içeriye kapıyı kapat
Etme bi' kelime suratıma bak
Onca iş arasında bi' de kalp yarası kondurma seni bana yaz, benide sana
Etme bi' kere naz
Nasıl çıkıcaz bu yokuşu biliyorsan
Gülümü soldurma
-Ceren gündoğdu-
Şarkı çok güzeldi. İkimizde ellerimizi birbirimizin omzuna atmış duruyorduk. Sonra kalabalıktan arkamdan biri çarptı ve yankının üstüne düştüm. Çok yakındık nefes alış verişinin bedenimde gezdiğini hissedebiliyordum. Gözlerine kilitlenmiştim, oda benimkilere. Dudaklarımız neredeyse deyecek yakınlıktaydı ve "iyimisinn??" Diye sordu "iyiyim" diye yanıtladım. Sonra toparlandık
+ben artık gitsem iyi olucak yankı.
-neden bu kadar erken gidiyorsun ki?
+annem bekler beni şimdi evde tek kaldı.
-tamam ben bırakıyim seni tek gitme.
+olur, tamam.
-arabada gidiş-
+yankı kemerimi takamadım yardım edermisin?
-tabi.
Dedi ve kemer kısmına uzanmaya çalışıyordu tam önümdeydi ona bakıyordum kafasını çevirirken saçları gözlerime çarptı ve canım acıdı bu yüzden gözlerimi kapattım. Kulağıma yaklaştı çok yakındık yanağı yanağıma deyiyordu nefesi boynumu dolanıyordu. Fısıldayarak kulağıma "özür dilerim" dedi.
Değişik hissetmiştim hiç bu kadar bir erkekler yakınlaşmamıştım.
Tam o sırada telefonum çaldı ve oda yerine oturdu .
Arayan annemdi açtım telefonu.
Annem:kızım ne zaman geliceksin?
Ben:geliyorum anne zaten bir arkadaşım bırakıcak beni
Annem:hangi arkadaşın?
Ben:sınıftan bi erkek arkadaşım.
Annem:tamam dikkat et kendine birşey olursa ara beni. Dedi ve kapattı
İnanmamıştım annem erkek arkadaşımın beni bırakmasına asla bu kadar sessiz kalmazdı.
-ve varış-
Eve varmıştık ben kapıyı açtım indim ve "teşekkür ederim" dedim. Yankı ise "birşey değil görüşmek üzere" dedi ve bende kapıyı kapattım.
Hemen eve çıkıp üstümü değiştirdim ve kendimi yatağa attım sonra telefonuma bir mesaj geldi.
Yankı yazmıştı. Numarası kayıtlı değil ama "ben yankı numaramı kayıt edersin senin numaranı sınıf grubundan buldum iyi geceler" yazmıştı. Kaydettim sonra telefonu bıraktım. Yarın hafta sonuydu zaten dışarı çıkmazdım bu yüzden uyudum.
___________________________________
Yazım yanlışlarım varsa affedin lütfen devamı bir sonraki sayfadaaaa
Yazar:ebrar kartal
(750 kelime)
