startripping : seni tanıdığım için seni benim bulmam daha mantıklı sanırım.
sumthing1975 : çıktım.
___________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
___________
"no sumi?" üzerinde kot ceketi bulunan esmer oğlan, yaz makyajını yeni yapmış olan elbiseli kıza seslendiğinde ona doğru dönmüştü. "kim sunwoo?"
ikisi de birbirlerini tanıdıktan sonra sumi aşırı heyecanlanmıştı, sunwoo ise normal olmaya çabalasa da en az kız kadar heyecanlıydı.
ne yapacaklarını bilemiyorlardı, normalde belirli bir şekilde buluşacak olsalar sumi her şeyi planlar, asla boş bırakmazdı onu. ama her şey bir anda gerçekleşmişti, o an aktif olmasaydı buluşamazlardı bile.
sumi hemen aradaki garip havayı bozmak için gülümseyerek sunwoo'ya baktı, "bu tarafları ben daha iyi bildiğim için seni yemek yemeye götürebilirim, ya da kahve içebiliriz, yakınlarda sinema da var ama o kadar zamanımız olduğunu sanmıyorum."
"burada ünlü bir kitapçı olduğunu duymuştum." diyen oğlana baktı ve ellerini birbirine çarptı, kesinlikle o yerden bahsediyordu. "o zaman oraya gidelim. almak istediğin bir kitap var mı?"
"iki şehrin hikayesi."
o kitabı sporcu olduğu zamanlarda okumuştu ve garip bir şekilde sıkıldığını hatırlıyordu. ne kadar sıkılsa da kitabın verdiği hissiyat önemliydi, bittikten sonra hissettirdiği duygular güzeldi.
kocaman gözüken kitapçının kapısından içeri giren sunwoo'nun arkasından sumi de girmişti. sunwoo'nun aslında aklında bir sürü kitap vardı ama sumi sorduğunda bir anlık beynindeki her şey silinmişti. sanırım garip hissediyordu, daha ona alışamamıştı.
kitaplara dikkatlice bakan kızı görünce sessizce onu izlemişti, kitaplara o kadar nazik dokunuyordu ki içi kıpır kıpır olmuştu, hafif bozulmuş rafları istemsizce düzeltiyor ve uzun saçları gözüne girmesin diye kulaklarının arkasına sıkıştırıyordu.
sanki buradaki fan sunwoo'ymuş gibi hissetmişti ama sonuçta o da onun bütün badminton maçlarını izlemişti, fanı sayılırdı.
sumi ise utançtan sunwoo'nun yüzüne bakmıyordu bile, olabildikçe normal olmaya çalışırken onu rahatsız ettirmekten korkuyordu. peki ya bu ilk ve son buluşmaları olursa diye düşünmekten kendini alıkoyamıyordu.
"gülümsemen çok güzel." diyen oğlan dediği şeyin farkına varıp birkaç adım geriye gitmişti, utançtan yerin dibine girmeyi istemişti. "teşekkür ederim."
kızın beyaz yanaklarının pembeye döndüğünü görünce bu sefer de sunwoo gülmüştü. ellerinin tersini yanaklarına dayayarak soğumaları sağlamak istedi kız ama kızarmasını durduramıyordu.
kendi utancını bir yana bırakıp konuşmaya başlamalıydı, "sevgilin ile mi buluşmaya gelmiştin?" diye sorduğunda yere eğilmiş aşağıda olan raflara bakıyordu. "sevgilimle ayrıldım, senin bana yazdığın gün. hesapta kavgamızı görmüştün ya, ondan bir gün önce ayrıldık."
"iyi bir ayrılık olmamış."
"iyi bir ayrılık değildi ama ne kadar acınası olduğunu düşünmek yerine ona ondan ne kadar hoşlandığını açıklayabilirsin dediğin için ona her şeyi düzgünce açıklamaya gittim, sayende iyi bir ayrılığa dönüştü."
sumi gülümsemiş ve eğildiği yerden sunwoo'ya bakmıştı, sunwoo da ona üstten bakmamak için yanına eğilmişti.
