Sabah uyandığım da yanımda kook vardı. Minicik ellerini belime sarmış kafasını da göğüsüme koymuş tıpkı bir bebek gibi uyuyordu.
Onu uyandırmamak için öylece tavanı izleyip kendimi düşüncelerin içine bıraktım.
Keşke bir mucize olsa da her şeyi birden hatırlasam, keşke bir mucize olsa kook benim olsa.
Kendi kendime düşünürken birden tamasta bulunduğum minicik beden hareket etmeye başlayınca uyandığını anlamıştım.
"Günaydın hyung"
"Günaydın kook"
"Ne zaman uyandın sen, rahatsız etmedim seni değil mi?"
"Yeni uyandım sayılır, neden beni rahatsız edesin ki ?"
"Bilmem, ben kahvaltı hazırlayayım"
"Beraber yapalım"
Bana gülümseyip yanağımdan öptü ve kalktı yanımdan daha sonra diğer yanıma geçip beni kaldırıp sandalyeye koydu.
"Bu sandalyeyi sevmiyorum kendimi gerçekten iğrenç hissettiriyor"
"Bugün kontrole gideceğiz zaten, belki ayağındaki alçıyo da alırlar."
"Umarım, bir an önce şu sandalyeden kurtulup yürümek ve hiç oturmak istemiyorum"
"Bu sözünü hatırlatırım"
"Hatırlatmana gerek yok zaten hatırlarım"
"Hadi bakalım"
Mutfağa geldiğimizde ben sandelyeden kalkıp minik masanın minik sandalyesine oturdum, bütün görüş açım kook du.
Onu izlemek dünyadaki en güzel aktivitelerden biri olabilirdi.
Kook bir şeyi ararken neyi aradığını anlayıp ona cevap verdim.
"Eğer tencereyi arıyorsan sağdaki alt köşede"
"Teşekkürler hyun- , bir saniye sen onun yerini hatırladın mı?"
"Yani hep oradaydı o nasıl unutayım ki"
"Bu çok iyi, hm peki bana dolapta limonatayı nereye koyduğumuz söyler misin?"
"Hm, ikinci dolap en alt raf arka taraf"
"Doğru"
Doğru olmasının mutluluğuyla gülümsemiştim.
Kook bir şeyler daha yaparken izlemek zamanın nasıl geçtiğini bilmemekti. Ben de bilmiyordum onu izlerken sanki sihir yapmış gibi her şeyi hazırlamıştı.
"Hyung, bugün kontrollerin var bu yüzden iyi beslenmelisin, sen başla ben birazdan geleceğim."
Kook önüme koyduğu yemekleri yavaşca yemeye başladığım da o da tezgahı topluyordu. Onda bu bir alışkanlıktı asla düzensiz olmazdı.
Ben yemeğime devam ederken o da gelmişti ve bana eşlik etmişti.
"Bugün şu ayağımdaki lanet alçıdan kurtulmak istiyorum, onun yüzünden kendimi bebek gibi hissediyorum"
"Merak etme bugün kurtulacaksın."
"Çok heyecanlıyım"
İkimiz de buna güldüğümüzde ise kook telefonunu çıkarıp bir şeylere bakmaya başladı.
"Neye bakıyorsun?"
"Hiç, bugün konser varya ona bakıyordum"
"Kimin konseri"
"IU"
"Oh, şu kadın tamam."
Kook telefona geri döndüğünde onu biri aramıştı.
"Evet gördüm...
Saçmalama onu tek başına bırakamam...
O sevmiyor onu...
Bilmiyorum...
Yechan ile gideceğim...
Tamam...
Görüşürüz yoon"
Kook telefonu kapatıp masaya koyduğunda yemeğini yemeye devam etti.
"ne oldu kook?"
