Mafyanın Küçüğü

Bölüm 7:

 《 Hatırlatma 》

Gizem, melihle eve girdi babası karşısında ayakta durmuş bir vaziyetteydi. Gizem yanına ilerledi ve tam ağzını açıcakken odada ayak sesleri duyuldu. Babası da her kim geldiyse o tarafa bakıyordu. Gizem de bakışların yoğunlaştığı o kişiye döndü ve odada onun kalın sesi yankılandı.

" Seninle yeniden karşılaşmak güzel gizem. Ya da artık karım mı demeliyim?? "

 《 Hatırlatma bitti 》

Gelen kişi duhan dı. Ama dedikleri neydi öyle ne karısından bahsediyordu.

Gizemin baba(G.b) isim kıtlığı var

G.b: Seninle konuşacaklarım var gizem, geç otur.

G: duhanın yanında mı baba?

Duhan gizeme yaklaşıp babasının pek duymuyacağı ve alaycı bir şekilde "benden mi çekiniyorsun yoksa, ama olmaz ki yakında evli bir çift olucaz"

G: Ne evliliğinden bahsediyorsun be!!

D: Valla durumlar öyle gösteriyor. Kısa bir süre sonra karım olucaksın

G: Afedersin ama bunu neye dayanarak söylüyorsun

Duhan başını öne eğip hafifçe güldü "önce babanla konuş derim"

G: Baba ne diyor Duhan. Doğal olarak bir açıklama bekliyorum

G.b: Gizem önce dinle sonra yargıla ve benim yanımda konuşma üslubuna dikkat et!

Gizem içinden yine başlıyoruz diye geçirdi. Çünkü babası sinirli bir ses tonuyla konuşmuştu bu kes sesini dediğimi yap gibi bir anlamdı. Babası gizeme karşı hep soğuk ve katı davranmıştır. Yani yeri geldimi iyi davranır, bazı akşamlar odasına gelip gizemin saçını okşar ona sevgiyle yaklaşır. Ama yeri gelir ki insanı soğutucak derecede kötü birine dönüşür. Başkalarının yanında iyi davranır ona ve kimseye ezdirmez gizemi ama kendisi ezmeye çalışır. Bilmem anladınız mı??  

Gizem mesajı almış gibi susmuş öylece babasına bakıyordu. Tamam yani alışmıştı bu duruma ama şimdiki durum farklıydı. Yanlarında Duhan ve Melih vardı.
 Daha önce babası başkalarının yanında ona böyle davranmamıştı. Kimse bilmezdi ailenin iç yüzünü. Melih hariç tabii. Dediğim gibi o ailenin bir üyesi gibiydi. Bir çok konuda bilgi sahibiydi. Ama Melih bile şahit olmamıştı daha. Gizem ve babası arasında gergin bakışma geçti. Sonunda babası arkasını dönüp ellerini arkasında birleştirdi.
" işler karışık gizem. Bir süre uzak kalmalıydın ve dikkatleri üzerinden dağıtmamız gerekti. Evlilik konusuna gelince sadece aileleri birleştirip hakimiyeti elde tutmak için yapılan bir anlaşma. Bunları bil sana yeter. Melih devamı sende oğlum."

《 Gizem bacınızdan devam 》

Ne ara oldu bilmiyorum ama Melih biriyle konuşurken daha doğrusu birini dinlerken babamın seslenmesiyle yanımıza doğru geldi. İşi gereği her ortamda ciddi duran biri olsada sinirlendiği belli oluyordu. Babamı başıyla onaylayıp koluma girdi, beni bildiğin çekiştiriyordu. O sırada Duhan ise eline içecek (içki)almış bir yandan yudumlayıp bana ve melihe bakıyordu.

Melihle gizem konuşabilmek için bir odaya gittiğinde, Melih sinirliydi ve direk konuya girdi. "Baban fazla ileri gitmedi mi sencede haa? Evlendirmek nedir yaa. Bir de bana gelmiş gizemin seçeneklerini anlatıyorlar. Neymiş evlenicekmiş cidden ya da sahte anlaşmalı olabilirmiş , sadece nişanlı kalabilirlermiş falan. Bunu çocuk oyuncağı mı sanıyorlar." Melih sinirden resmen yüzü kızarmıştı ve kol düğmelerini açmaya çalışıyordu. Sadece çalıyordu çünkü açamıyordu. Gizem bunların olucağını az çok tahmin etmişti zaten. Melih, gizeme karşı korumacı davranıyordu. Ayrıca Melih sonuna kadar da haklıydı.

Gizem, Melihin aksine sakince ona yaklaştı düğmelerini açmaya başladı. O sırada Melihin sinirden  kıpkırmızı olmuş yüzü, sakinleşmesiyle normale döndü.

M: gizem napıcaksın? Eğer istersen babanla konuşurum bu konuyu, cidden böyle olmasına izin veremem.

Gizem ve Melih yakın bir vaziyetteyken kafasını kaldırdı gizem. "Sence ben onunla evlenmeyi kabul eder miyim hımm tabii de hayır. Bir şekilde babamın vazgeçmesini sağlamalıyım"

M: sağlamalıyız demek istedin herhalde. Buna göz yumacağımı mı sandın. Sence ben onay verir miyim o pis bakışlıyla evlenmene

Melihin sözünü bölen şey duhanın sesi oldu

D: Suratsız herif, bana öyle demeye nasıl cüret edersin?
Ayrıca sende onay isteyen de kim?

Melih sinirle duhana bakarken tam konuşcakken içeri babasının yanında gördüğü adam girdi. " Tufan bey buranın güvenli olmadığını söyledi. Arabanız hazır efendim"

Gizem başını sallayarak onayladı. Ancak o adam hala odadaydı, gitmemişti. Gizemi beklediği belliydi. Melih adımlarını kapıya doğru yönlendirince gizem de arkasından çıktı. Duhanın yüzüne bile bakmamıştı. O yokmuş gibi davranmışlardı.

《 Arkadaşlar babasının adını Tufan yaptım ama gene G.b yazabilirim ne biliyim kafam karışıyor aynı anda okuduğum başka kitap karakterleri kafa bozuyor insanız yani olabilir 》

Duhan,cam kenarında elindeki kadehiyle durmuş gizemin arabaya binip gidişini izliyordu. Diğerlerinin onu yok sayması duhanı rahatsız etmişti. Sanki ne bekliyordu ki. Kızın hiçbir şeyden haberi yok, üstelik gizeme göre sadece kısa bir tanışması olan bir adamdı Duhan. O adam ise dakikalar önce geçip karşısına karım diyor, düşününce kendine kızdı Duhan. Neden hemen sahiplenmişti ki onu. Ayrıca duhanın, Melihi sevdiği de pek söylenemez ama mecburdu Duhan. Bir şekilde herkese kendini sevdirmeliydi, toplum içinde bir saygınlık kazanmalıydı. Çünkü söz konusu kaybettiği kardeşi ise onun için akan sular dururdu...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Uhuuu 500 ü geçmişiz ve ilk hikayem olduğu için cidden heyecan verici. Umarım daha iyi yerlere gelebilirim. Destek olanlar veya sadece okuyanlar fark etmeksizin teşekkürler🎉🎉🎉

26.08.2023