His Omega

CHAPTER 32

JIN's POV

Si Vanessa na ang nagbukas ng pinto ng kwarto niya dahil buhat buhat ko siya. Pagkapasok namin ay diniretso ko siya sa kama niya at don ibinaba. Ang dilim ng kwarto dahil wala namang gumagamit nito dahil nga nakalaan ang kwartong ito para sa kaniya.

"Should I turn on the lights?"

Tanong ko naman sa kaniya. Nakayuko lang siya nang sinagot niya ako.

"No need! Moon's light is enough! I don't want a bright light right now!"

Mahinang sagot niya at nilingon ang malaking glass window ng kwarto niya. Napakadilim ng kwarto at tanging ang liwanag lang ng buwan ang nagsisilbing ilaw sa kwarto niya. Ni halos di ko nga maanigan ekspresyon sa mukha niya.

"I.... I'm in a darknest!"

Mahinang bulong niya sa sarili na halos hindi ko na marinig ito. Sumilay naman ang pag aalala sa mukha ko habang nakatingin sa kaniya.

Bumalik ako sa pintuan at isinarado ito. Mas lalo tuloy dumilim ang paligid. Bumalik ako muli kay Vanessa na naka upo sa kama at tumayo sa harap niya. Humarap naman siya sakin at pagkatapos ay tiningala niya ako. Dumaan pa ang ilang mga segundo ay nananatili parin siyang tahimik at nakatingin lang sakin. Pati ako ay kinabahan sa katahimikan niya.

Tumayo siya at agad niya kong niyakap at pilit na siniksik ang mukha niya sa dibdib ko.

"...hic.....sob ......sob......"

Nagulat na lang ako ng marinig ko yung paghikbi niya.

'No way! She's crying! Just how big her problem is?'

Nasabi ko na sa isip ko dahil dadalawang beses ko lang atang nakitang umiyak si Vanessa kapag sinasabi niya sakin ang problema niya.

"Jin.... My wife..."

Napatigil na lang ako nang narinig ko yung sinabi niya. Her wife?

"..my wife........ is dæd!"

Parang tumigil saglit ang oras nang narinig ko yung sinabi niya. NO WAY!
Wala sa sariling niyakap ko din siya. Humigpit yung pagkakayakap niya sakin at ramdam ko ng nababasa na ng mga luha niya ang damit ko.

"I feel like my whole world collapsed when I knew about it, and I saw that there is really a body that looks like him.... hic....."

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko at ang tangi ko lang magagawa ay ang pakinggan ang sasabihin niya.

"It's so fvcking hurts, Jin!... I... I love him so much! I love him to dæth!....hic..hic!"

"....."

" And do you know what's more painful?.... He's alive! HE'S SO FVCKING ALIVE, JIN!!... sob.. sob...  I didn't think he'll go that far just to run away from me!!"

Pahina ng pahina ang boses ni Vanessa. Halos di ko na nga din maintindihan ang sinasabi niya dahil naghahalo ang mga hikbi niya sa bawat salitang lumalabas sa bibig niya.

"He make my world collapse first just by seeing his dæd body, and yet he's still alive and just run away from me with his affair..... He's killíng me! He's kíllíng me slowly and painfully! Fvck! Just fvckng fvck that!! IT'S HURTS LIKE HËLL!!"

Hindi ako nakapagsalita at hinayaan lang si Vanessa na ilabas lahat ng gusto niyang sabihin.

***
Lumabas na ako sa kwarto ni Vanessa ng nakita kong mahimbing na siyang natutulog. Pagkalabas ko naman ay nakita ko si Ray na nakasandal sa gilid na para bang alam niyang lalabas talaga ako sa kwarto ni Vanessa kaya hinintay niya ako dito. Bumaba ako at dumiretso sa sala. Agad akong napaupo sa couch at pinagdampi ang dalawa kong kamay at nilapit ito sa bibig ko.

"This is bad Ray! This is really bad!!"

Nasabi ko pagkaupo ni Ray sa kaharap na upuan ko.

"Vanessa might kíll someone!!"

Napabuntong hininga na lang ako.

"That's a big problem!"

Sagot naman ni Ray. Alam kong naiintindihan na ni Ray ang sitwasyon kahit na wala siyang ideya kung ano nga ang rason kung bakit makakapātäy si Vanessa ng tao. Kilala niya ang ugali ni Vanessa kaya alam niyang may malaking rason si Vanessa kung bakit niya yun gagawin.

"And that person.... It's her wife's boyfriend!"

Agad namang nanlaki ang mga mata ni Ray sa gulat.

"ANO?? AKALA KO BA WALA NA YUNG ASAWA NI VANESSA AT YUNG EX NIYA DAHIL KASAL NA SIYA KAY VANESSA??"

Gulat at di makapaniwalang sabi ni Ray.

"Vanessa's wife really hate her so much!"

Nasabi na lang ni Ray at napabuntong hininga din para kumalma.

"Bukas... Paniguradong kakalma na si Vanessa at mananaig na lang ang galit niya! We'll listen to her and her plans. We all know that she will gonna get her wife back even if it means she'll gonna lock him up just to make him stay by Vanessa's side!"

Sabi ko at tumayo na.

"Where are you going?"

Nagtatakang tanong naman ni Ray.

"Home!"

"You mean your main house?"

"Hmm..yeah!"

"Akala ko ba dito ka matutulog?"

"Well, mahimbing na ang tulog ni Vanessa. She doesn't need me anymore, nasabi na niya ang gusto niyang sabihin! She's a strong woman! Knowing her, siguradong babalik na yan sa dati kinabukasan!"

Sabi ko naman at tiningnan ang relo ko kung anong oras na. It's already 11:42 PM.

'Tulog na kaya siya? O hinihintay niya kaya ako?'

Tanong ko sa isip ko habang naglalakad palabas ng bahay.