utku: *konum*
utku: gel de parçayı vereyim
alin: bunun için uğraştığına inanamıyorum
alin: para toplayıp yenisini alacaktım
utku: gerek kalmadı sanırım ;)
alin: bekle geliyorum
Yanımda sadece Mücahit vardı, telefonu elimden bırakıp ona döndüm.
"Dün hafiften Defne'yi çıtlattım."
"N'aptın, n'aptın?"
"Defne'nin adını vermedim."
"Yapma, sikerim seni."
"O niye, gavatlık mı yapacağım?"
"Defne'yi öğrenirse seninle görüşmez, güven abine."
"Sikerim abisini, Defne'yi sonradan öğrenmesi kötü olur Müco."
"Kanka anlamıyorsun, kız Defne'yi kurşuna dizer."
"O da satmasaymış arkadaşını, beni ilgilendirmiyor orası."
"Defne seni seviyor Utku, merhamet göster."
Cevap vermeme gerek kalmadan Alin içeri girdi.
"Nabersiniz?"
"İyidir senden?"
"İki gün önce birbirinizi öldürmeyin diye sizi ayırmıştım, Allah'ın işine bak!"
Alin güldü, ben de sadece gülümsedim.
"Teşekkür ederim Utku."
Ayağa kalkıp elimi uzattım.
"Beyaz bir sayfa?"
O ise elimi sıkmayıp sarılmayı tercih etti.
Beyaz bir sayfa açacağımızı düşünmüştü ama benim hayatımda beyaz rengine ait hiçbir şey olmadığından bihaberdi.
---
müco da olmasa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
outro, uzi
Fanfictiontamanlandı. ❛❛Kaybeden sen olursun lütfen benimle inatlaşma.❜❜ ꒦꒷꒦꒷꒦꒦꒷꒦꒷꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒷꒷꒦꒦꒷ 𑁍 𝐮𝐳𝐢 𝐞𝐥 𝐜𝐡𝐚𝐯𝐨 𝐟𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧.