outro, uzi

2.0 | final

Tedavinin son günü hastaneden el ele çıkmıştık.

Nişanlımın yüzünde güller saçıyordu.

"Bitti, Utku. Kurtulduk."

Başından öptüm ve arabaya bindim.

"Utku, hemen evlenelim."

Güldüm.

"O nedenmiş?"

"Bir kız bir erkek çocuğumuz olsa fena mı olur?"

"İsim de seçtin mi yavrum?"

Kahkaha atmaya başladı.

"Aren ve Aden?"

"Güzelmiş bak."

"Benden çıkacak şey çirkin olmaz, Cihan."

"Ona eminim aşkım."

Tekrar güldü.

"Tekrar bunlara bulaşmak yok bak?"

"Alkolü bile bırakıyoruz Utku, sağlıklı manyak güzel bir aile kuralım."

İçimdeki kötü his geçmiyordu.

Arabadan indiğimizde yanağımı öptü ve elimi sıkıca tuttu.

O sırada elinde tabancayla buraya doğru yaklaşan Atilla'yı görmüştüm.

"Alin, gözlerini benden ayırma."

"Ne diyorsun aşkım?"

Onun için gelmişti.

Yanımda emanete dair hiçbir şey yoktu, savunmasızdık.

"Alin, tedavi iyi geçmiş sanırım."

Alin'in sırtı ona dönüktü, alnını öptüm.

"Gerilme, halledeceğim."

"Utku, ne zaman evleniyorsun sevgilimle?"

"En yakın zamanda."

Kahkaha atmaya başladı.

Alin'in gözleri dolmuştu.

"Buna izin vereceğimi düşündüren ne?"

"Seni en başında öldürmeliydim."

Tekrar güldü.

"Geç kaldın, Cihan. Alin'i önce ben gördüm."

Silahını Alin'e doğrulttu.

"Utku, ölmek istemiyorum."

"Sıkıca sarıl bana."

Dediğimi yaptı.

"Atilla, silahım yok."

"Onun için geri geleceğimi söylemiştim, Utku."

"Delikanlılığa sığmaz, Ati."

Güldü.

"Sevgilimdi o benim."

"Ayrıydık."

"Şimdi de sizi ölüm ayırsın, Alin."

Duyduğum silah sesiyle hızla Alin'in önüne geçmiştim, fakat geç kalmıştım. Mermi beni sıyırmış ve Alin'e isabet etmiştti. Alin'i daha da sıkı tutup kendime çektim.

"Utku-"

"Aşkım?"

Atilla koşarak uzaklaşmıştı.

"Özür dilerim, sevgilim."

Alim'i hızla kucakladım ve hastaneye sürdüm.

"Utku, öleceğim."

"Yapma."

"Seni seviyorum, intikamımı al."

"Alin!"

Arabayı kenara çektim.

"Başkasını sevme, Cihan."

"Senden başkası haram."

Güldü.

"Keşke beni vursaydı!"

"Sen semte lazımsın."

Tekrar güldü, hızla arabayı sürmeye devam ettim.

Gözleri yavaş yavaş kapanırken son kez öptüm onu.

"Bitirim ikilinin sonu geldi sanırım?"

"Bu efsane ikilinin sonu gelmez, aşkım."

Ses yoktu.

"Alin?"

Nefes almıyordu.

O an sadece Alin'i değil onun karnındaki kızımı ve oğlumu da kaybettiğimden bihaberdim.

---

belki başka bir kitapta bu ikiliyi tekrar görürüzz???

bu kurguya bölüm yazmayı çok özleyeceğim, kendinize iyi bakin.