Son senem olduğu için ders çalışmam lazım yaniii en hızlı şekilde bunları yazıp final yapmam gerekiyo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
seviyom sizii iyi okumalar
Uçakta minho olmadığı için rahat edemesem de onca yolu beraber dönerek onu zorlamak istemiyorum. Üstelik yorulması benim için eksi bir detay.
Annemin hastalandığında beni çağırması düşüncesi garip geliyor, neredeyse ben kendimi bildim bileli beni sevmez. yanında isteyeceği son kişiyim.
Ancak dikkatimi çeken diğer bir unsur düğünümüzden birkaç gün önce hasta olması. Bu bana şüpheli geliyordu ve minho'nun düşündüğü kadar yumuşak, iyi düşünceli ve saf değilim. Annemin planı olduğunu veya en ufak düşünce ile hasta olmadığının farkındayım.
İşimden aldığım yıllık izinde bile bu kadının saçmalıklarını dinlemek çok zor.
Ancak gelmenin asıl sebebi bu değil.
Hayatımızdan çıkması için evlenmem gerektiğini düşünsem de evliliğimi bozmak için elinden geleni yapacak güce sahip. Ben de elimdeki en güçlü ve son kozu kullanacağım.
Annemi aradığımda birkaç saniye sonra açmıştı.
Yorgun bir sesle konuşuyordu neredeyse ona inanacaktım!
"Jisung, oğlum."
"Neredesin?"
"Evimdeyim."
Telefonu kapatıp bir taksiye bindim ve adresi verip telefonda minho'ya mesaj attım.
Telefonu yeni açtığım için onlarca bildirim düşmüştü ekrana.
Hepsi minho'dan gelen mesajlardı.
Gülümseyerek hepsine yanıt verdim.
Varıp varmadığımı, yolculuğun nasıl geçtiğini, annem konusunda dikkatli olmamı ve en son mesajı yemek yememi... Cidden bazen küçük bir çocuk gibi hissetsem de bu hoşuma gidiyor.
Taksi durduğunda parayı verip indim.
Kapıyı çaldığım, karşımda onun yardımcılarından birisi duruyordu.
Bana aşağılar gözlerle bakıp kapıyı tamamen açtı. Kapıyı hızla çarparak içeri girdiğimde annemin odasına çıktım ve kapıyı çalıp içeri girdim.
"Jisung-"
"Neyin var?"
"Otur önce istersen."
Fazla kalmak istemediğim için sandalyeyi ondan biraz uzağa koyarak oturdum.
"Benim... Kanser olduğumu söylediler."
Üzülmeli miydim? Veya üzülmezsem fazla mı duygusuz karşılanırdım?
