hanımefendi, motive

| 0.1

"Mahallenin en güzel kızı, sana yan gözle bakarsa dua et amına koyayım!"

"Aşık oldum diyorum, Utku. Çok yardım ediyorsun!"

"Kanka o kıza herkes aşık, o kız seninle diyaloga girsin o beğendiğin ceketimi vereceğim lan."

"Of!"

•••

"Kız sokağa giriyor Tolga."

Ayağa kalkıp üstümü düzelttim.

"Nasılım?"

"Fenasın kardeşim, hadi siktir git."

Hızla kızın yanına doğru adımladım.

"Hanımefendi?"

Bana dönüp sorar gözlerle baktı. Cebimden çıkardığım yüzüğü ona doğru uzattım.

"Bizim çocuklar yerde bulmuş bu yüzüğü, sizin olabilir mi acaba?"

Gülümseyip yüzüğe baktı.

"Yok, değil."

Zaten yüzüğü kendim almıştım, konuşmak için bahane arıyordum.

"Sahibini bulamayız zaten, size hediye etsem?"

Güldü.

"Eğer çok istiyorsan alabilirim."

"Al, al."

Yüzüğü uzattım, cebimdeki kağıdı da ona uzattım.

"Hatta bunu da al belki teşekkür etmek istersin?"

Gülüşü kahkahaya döndü.

"Olur, tamam. Berfu, ben."

Uzattığı elini sıktım, bana iyi gelmemiş olacak ki "Biliyorum." dedim. O ise tekrar güldü.

"Tolga, Moti derler."

Gülümsedi, ellerimizi hala ayırmamıştım.

"Abim merak etmiştir, görüşürüz."

Görüşür müyüz?

"Görüşürüz tabii."

Görüşürüz Berfu'm.

Berfu uzaklaştığında çocukların yanına geri döndüm.

"Haftaya evleniriz."

Utku çok sesli bir kahkaha attı.

"Doğan abi duysa seni öldürür."

"Ayrıca Berfu'yu da senin gibi serseriye yar etmez."

"Sen çok konuşma Müco, ceketim nerede?"

Yenmiş çekirdeği üstüme fırlattığında güldüm. Telefonuma mesaj gelince Utku telefonu elimden hızlıca aldı ve sesli bir şekilde okumaya başladı.

"Berfu'n, teşekkür ederim Moti demiş, M harfini de uzatmış. Aferin lan sana!"

Müco da güldü ve saçlarımı karıştırdı.

---

biri beni durdursun