Doğan kapıyı açıp içeri doğru adımladığında hepimiz sırayla onu takip ettik.
"Hoş geldiniz abi."
Gözlerimiz buluştuğunda gözlerini kaçırıp elini saçlarına götürdü.
"N'aber bıcırık?"
Müco'nun sorusuna gülümsedi.
"İyiyim abi, sen?"
"Sen yemekleri getirsene, Berfu."
Berfu hızla mutfağa doğru adımladı. Doğan da tuvalete doğru giderken ayağıma gelen fırsatla mutfağa doğru ilerledim.
"Berfu."
Yüzük hala parmağındaydı.
"Efendim, abim?"
"Yapmasana kızım şöyle."
Kafasını tencereden kaldırıp bana baktı.
"Çok mu istiyorum sanıyorsun?"
"Bak, Berfu. Çıkarım abinin karşısına, anlatırız derdimizi."
"Yapamam, Tolga."
"Semtin en güzel kızısın, başkası görecek diye ödüm kopuyor Berfu."
Bana doğru adımladı.
"Abim vurur seni."
"Vursun."
Güldü.
"Çok güzelsin be Berfu."
"Tolga, abim duyacak."
"Ya senin abini var ya-"
Elleriyle ağzımı kapattığımda gülüştük.
"Nerede kaldı şu yemekler?"
Berfu hızla tencereyi götürdü, ben de tabakları.
Uzun koridorda kulağına eğildim.
"Evlenince çocuklarımıza sofrayı böyle hazırlarız."
---
bence de
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hanımefendi, motive
Fanfiction❛❛Hanımefendi, seninle karşılaşıp söylerim cümleleri, bu nasıl şarkılaşır?.❜❜ ꒦꒷꒦꒷꒦꒦꒷꒦꒷꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒷꒷꒦꒦꒷ 𑁍 𝐦𝐨𝐭𝐢𝐯𝐞 𝐟𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧.
