hanımefendi, motive

| 0.3

"Doğan ya! N'aber aslan?"

"İyiyim kardeşim, siz?"

"İyiyiz abi, var mı bi' sıkıntı?"

Bana döndü.

"Yok, sakiniz bu aralar."

Kafamı sallayıp gözlerimi kaçırdım, kardeşine yürüdüğümü bilseydi ağzımı yüzümü dağıtmış olurdu.

"Tolga, ne diyeceğim sana?"

Ona döndüm.

"Bizim kız seni söyledi bugün, abilik yaparsın Berfu'ya. Güveniyorum sana."

Sikerim ya!

Nereden abisi oluyordum ki ben? Sadece iki yaş vardı aramızda, abisi sayılmazdım.

Utku bozulduğumu fark etmiş olacak ki sahte bir öksürükle dikkati üstüne çekti.

"Biz yapıyoruz ona abiliği, hem Berfu'yla aralarında çok yaş yok ki kanka ya."

Doğan kaşlarını çatıp Utku'ya döndü.

"Sarkan olursa müdahele etsin diye dedim."

"İzin vermem ona abim."

"Bi' tane lavuk yüzük vermiş kıza, kim olduğunu da söylemedi. Öğrenirseniz ötün bana."

Müco güldü.

"Bizde o iş."

Bu gidişle başka yüzük takamayacaktım zaten.

Doğan'ın telefonu çaldı ve ortamdan uzaklaştı.

"Tolgiş senin iş yaş kanki."

Gözlerimi devirdim, istediğimi almadan durmazdım. Doğan geri geldi ve konuşmaya başladı.

"Berfu yemeği fazladan yapmış, gelin bize gidelim."

Utku ile birbirimize bakıp gülümsedik ve eve doğru adımladık.

---

tolgiş