SOOGYU

Soogyu 7 [hyung]

Hyunjin - seolim

Hyunjin:

Seolim Neredesin balım

Seolim:

Ne oluyor be

Hyunjin:

Ney küçük hanım abinle ne zamandır böyle konuşuyorsun

Seolim:

Her zaman :D

Hyunjin:

Lan

Yeonjun sensin dimi

Kardeşim nerede

Ne yaptın ona

İmdat

Yeonjun:

Yuh dramaya bak

Uyuyor sevgilim rahatsız etme

Ne diyecektin ben sonra söylerim ona

Hyunjin:

Ha kuzenler geliyordu akşam yemeğe neyse ben tek idare ederim

Felix'im de olacak zaten seolimle yalnız kalın o zaman

Seolim:

Off müthişsin canım lamam

Bu iyiliğini unutmayacağım

Hyunjin:

Ne demek canım ördekim

Hadi iyi eğlenceler

Seolim:

Size de

***

Beomgyu

Sonunda öğretmenimle olan gerici araba yolculuğu bitmişti. Onun yönlendirmesiyle eve doğru ilerliyordu. En şaşırdığım nokta Sevgili öğretmenimin annesi ile yaşamasaydı. Evin büyük salonuna geldiğimizde yüzündeki kocaman gülümsemeyle annemi gördüm. Hemen koşarak ona sarıldım. Oda bana sarılıp saçımı okşadı.

"Ah canım oğlum çok özlemişim seni"

"Bende annecim"

Anneme hesap sormayı sonraya bıraktım. Burada olmaktan ne kadar memnun olmasamda onu burada olmadığı iki ay boyunca çok özlemiştim. Soobin hocanın annesi olduğunu düşündüğüm bayan birden konuştu.

"Çocuklar sizde acıkmışsınızdır hadi masaya geçelim "

Şuan şu kadına sinirli bakmamaya çalışıyordum. Onun yüzünden buradaydık.

Yemek gayet sakin geçiyordu. Soobin hoca tam yanımda oturuyordu. Cidden annem ve annesi bu kadar yakınlar mıydı, soobin hocanın bakışlarını üzerimde hissediyordum ama bunu pek önemsemedim.