SOOGYU

Soogyu 10

Beomgyu

Haklıydı.

O Haklıydı.

Herşey benim yüzümden, ona şimdiye kadar söylememem ve herşeyi saklamam, çok suçlu hissediyorum. Kaç saattir buradayım bilmiyorum o gittiğinden beri yere çökmüş ağlıyordum. Telefonumun çalmasıyla kendime gelmeye çalıştım. Ağlamaktan halim kalmamıştı. Yanaklarımdan hala gözyaşları akmaya devam ederken elimle sildim. Titreyen ellerimle çalan telefonu açmaya çalıştım .

Yeonjun (danie hyung) arıyor...

"Beom neredesin sen sersem mesajlara niye bakmıyorsun?"

"H-hyung"

"Ne oldu? Sesin neden böyle geliyor, ağlıyor musun?"

"Hyung ben çok kötüyüm o h-herşeyi öğrendi"

"Kim, neyi?"

"Hyung atacağım konuma gel çok kötüyüm beni al seolim sana herşeyi anlatsın o biliyor"

"Peki, tamam daha fazla ağlama tamam mı? Konumu at geleceğim "

"T-tamam"

1 hafta sonra

Bizimkiler artık herşeyi biliyordu.  Seolim çok haklıydı en başında Hiçbirşey saklamamalıydım. Ama hep korktum. Sonuç olarak bu zamana kadar neden yapmadığımı daha iyi Anlamış oldum.

Yine herşeyden soğumuş bir şekilde en isteksiz halimle okula gidiyordum. Okul değiştirebilirdim. Onu görmek ah...

Ben tam düşüncelere dalmış yolda ilerlerken yanımdan hızla geçen araba yoldaki su birikintisini üstüme fışkırtmıştı. Sonra yavaş yavaş geri geldi. Arabanın camını araladı. Arabadaki bedenle göz göze gelmemle sırıtıp bana küçümseyen bakışlarla baktı.

"Ah birşeyin yok değil mi kusura bakmazsın artık bilerek yapmış olmalıyım herneyse okula geç kalma öğrenci"

Son söylediği kelimeyi bastırarak söyleyip ve tekrar üstüme su sıçratarak kayboldu.

"Seni Aishh off!! Gelirimde görürsün  patlıcan sapı!"

Geri dönerek Koşmaya başladım. Aptal herif ne olacak ağlatıyordu beni ve bundan zevk alıyordu.

***

Var olmayanlar ülkesi

Taehyun:

Beom bugün niye gelmedin okula

Kai:

Evet hyung seni özledim

Beomgyu:

Bir günde mi kai'm

Rahatsızdım o yüzden gelemedim tyunum

Yeonjun:

Ne rahatsızlığı bu

Beomgyu:

Karnım ağrıyor

Yeonjun:

Nasıl bir karın ağrısı