Nang dahil sa init ng katawan,
Kinalimutan na ang lahat.
Kahit na lubos na masaktan,
Walang paki basta makaraos lang.
'Di lubos na maisip,
Kung bakit kailangang gawin.
Gano'n ba 'di kasapat,
Kahit ibinigay ko na ang lahat?
Bakit ba nagpadala?
Sa mga matatamis mong salita.
Kaya heto ako ngayon para alam mo,
Nasasaktan at nag-iisa.
Sa t'wing tinitignan ka sa mata,
'Di ko alam ako'y nandidiri na.
Sa mga babaeng nahawakan mo na,
Aba'y sobra ng kapal ng 'yong mukha.
Hiling ko lamang,
Na wala ng ibang biktima.
Ibukas sana ang 'yong mata,
At 'di na kunsintihin pa.
