ထိုမိုးတစ်ည

20.3K 47 0
                                    

အမည် - ထိုမိုးတစ်ည

ရေးသူ - မောင်မောင်ပြာ

အိပ်ယာကနိုးတာနဲ့ ရွှေပန်းငွေပန်းရနံ့တွေက မွှေးလွန်းလှသည်။ မေမေဘုရားပန်း တင်ထားတာပဲ ဖြစ်မည်။ မေမေရဲ့ ဘုရားရှစ်ခိုးသံကိုလည်း ကြားနေရသည်။ ဒါပေမယ့် ငုဝါမထချင်သေး။

ဆတ်အိပ်နေချင်သေးသည်။ မိုးအေးအေးနဲ့ အိပ်ယာထဲ ကွေးနေချင်သေးသည်။

" ဟဲ့ ငုဝါမထသေးဘူးလား။ ဒီကလေးမ

ကျောင်းနောက်ကျတော့မှာပဲ " ဟု မေမေလှမ်းပြောမှ အိပ်ယာက လူလဲထပြီး အခန်းအပြင် ထွက်လာခဲ့သည်။ မေမေက ငုဝါကို ပြူးကြည့်နေသည်။ ပြီးတော့

" ဟာ ဒီဟာမ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လည်း ပြန်ကြည့်ဦး၊ အပျိုဖြစ်နေပြီ ခုထိ ဖင်တုန်းလုံးလုပ်နဲ့ ငါလာရိုက်လိုက်ရ "

လို့ ပြောမှ ကိုယ့်ဘာသာ ငုံ့ကြည့်မိသည်။

အိပ်ချင်မူးတူး ဖြစ်နေတာပါ ဘယ်ရောက်သွားလဲ မသိ။ ရှက်လိုက်တာလေ။ တော်သေးတာပေါ့ သားမိနှစ်ယောက်ထဲ နေတဲ့အိမ်မို့လို့။ မေမေကို ဘာမှပြန်ပြောမနေတာ့ပဲ အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ပြေးဝင်လိုက်မိသည်။ အိပ်နေရင် ကျွတ်ကျထားတဲ့ ထမီက  ခြင်ထောင်ခြေရင်းမှာ ပုံရက်သား။

ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး ချွတ်ချလိုက်ပြီး အဝတ်တွေကို လျှော်ပုံးထဲထည့်သည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်

အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးတီးမြင်ရတိုင်း ငုဝါရင်ဖိုမိသည်။ ဘာကြောင့်ရယ်လို့တော့ အတိအကျမပြောတတ်။ ငုဝါရင်ဖိုသည်။ ပြီးတော့ ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း နို့နှစ်လုံးကို အပေါ်သို့ ပင့်စကြည့်သည်။ နို့တွေက ကြီးလွန်းလို့ ကိုယ့်ဘာသာ ပြန်ကိုင်ရတာကိုပင် အားရစရာ ကောင်းလှသည်။ ကလေးအရွယ်ဝတ် အတွင်းခံတွေ ငုဝါနဲ့ မတော်တော့။

အကြီးဆိုဒ်တွေပဲ ရွေးဝယ်ရသည်။ ပြီးတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီလဲ ဆိုဒ်ကြီးမှ ငုဝါနဲ့တော်သည်။ အမေ ဆို " ညီးလည်း ငါနဲ့တူလို့လားမသိ ထွားလိုက်တာအေ " လို့ မကြာခဏ ပြောတတ်သည်။ စဖုတ်လေးကို ငုံ့ကြည့်သည်။ ဆီးစပ်နားမှာ

အ​မှောင်​လောကများWhere stories live. Discover now