အမည် - မညှာနဲ့နော် ဦး
ရေးသူ - မသိ
ဒီနေ့ ကျမတို့ရွာကို ရန်ကုန်က အမေ့အမျိုးတွေ အလည်လာကြတယ်။ ကျမ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး။ အမျိုးတော်တယ်ဆိုပေမယ့် သွေးဝေးကြတော့ အခုမှပဲ တွေ့ဖူးတာပဲ။ လာလည်တဲ့ အမျိုး ၅ ယောက်ထဲမှာ အမေ့မောင် နှစ်ဝမ်းကွဲ ၂ ယောက်ရယ်၊ အဖိုးလေးနဲ့ သူ့မိန်းမ ၊ အဒေါ်ကြီး ၁ ယောက်ရယ်ပါတယ်။ ကျမ ဦးလေးဝမ်းကွဲ ၂ယောက်က ဦးဝေ နဲ့ ဦးမိုးလို့ခေါ်တယ်။ ဦးဝေက အိမ်ထောင်နဲ့ အသက် ၃၉ ကျော်။ ဦးမိုးက လူပျို အသက် ၃၄ လောက်။ သူတို့ ညီအကိုတွေက ရန်ကုန်မှာ Taxi မောင်းကြတာ ကားသမားတွေပေါ့။ ဦးဝေက အရပ်နည်းနည်းပုတယ် အသားဖြူဖြူ ၊ဦးမိုးက အရပ်ရှည်တယ် အသားဖြူဖြူပဲ၊ ကျမကလည်း ၁၅ နှစ်ပေမယ့် ထမိန်ကြီးကားယားကားယား ဝတ်ထားတော့ ဖင်ဖားဖားနဲ့ အပျိုကြီးလိုလိုပေါ့။ နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆိုတော့ ကျမလည်း အိမ်မှာထမင်းချက် ရေခပ် ပြီးရင် သူငယ်ချင်းတွေဆီ သွားရင်သွား မသွားရင် အိမ်အနီးအနားက ကလေးတွေနဲ့ဆော့ချင်ဆော့ အဆင်ပြေနေတာ။
ဧည့်သည်တွေ ရောက်ပြီး ၂ ရက်လောက်ကြာတော့ ကျမ စ သတိထားမိတာ ဦးမိုးတစ်ယောက် ကျမအနားက ဖြတ်သွားတိုင်း ကျမဖင်ကို မသိမသာရှပ်ထိ ကိုင်သွားတတ်တာပဲ။ ကျမလည်း အစက သိပ်သတိမထားမိဘူးလေ။ နောက်ပြီး ကလေးတွေနဲ့ ကျမ ဆော့ရင်လည်း အမြဲ မလှမ်းမကမ်းကနေ ရပ်ကြည့်ကြည့်နေတတ်တယ်။ ကျမ မှာတော့ သူအနားက ဖြတ်သွားတိုင်း ကျမဖင်ကို ထိထိသွားတိုင်း ရင်ထဲ တထိတ်ထိတ် ဖြစ်သွားမိတယ်။
တနေ့ နေ့လည် နေ့ခင်း လူကြီးတွေ အိပ်နေတဲ့အချိန် အိမ်မှာ ပူကလည်း ပူ ပျင်းကလည်း ပျင်းနေတာနဲ့ ခြံဘေးက အပင်တွေစိုက်ထားတဲ့ အခင်းဖက်မှာ ထွက်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ အိမ်ထဲကနေ စိုက်ခင်းဖက်ကို လမ်းလျှောက် ထွက်လာတဲ့ ဦးမိုးက ကျမကို မြင်သွားပါတယ်။
"သမီး ဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ"
"ပျင်းလို့ ထိုင်နေတာ ဦး"
ကျမထိုင်နေတဲ့ အနားကို ဦးမိုးက ရောက်လာပြီး ဘေးမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ သူ့နံဘေးနား လာထိုင်ပုံက အသားချင်း နည်းနည်းကပ်နေတော့ ကျမ ရင်ထဲ ထိတ်ခနဲ တချက်ခုန်သွားမိတယ်။ ကျမ အထင် ကျမအပြင်ထွက်လာတာတွေ့လို့ သူလိုက်လာပုံ ရပါတယ်။ ဘေးမှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီးတော့ ချက်ချင်း သူက ဘာမှမပြောသေး အတော်ကြာတော့မှ...
YOU ARE READING
အမှောင်လောကများ
Fanfictionမူရင်း ရေးထားသူတွေရဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို စိတ်တိုင်းကျ ပြန်ပြင် Collection (ကလေးတွေ မဖတ်ရ... ဖက်ချင်ရင် ကောင်မလေးတွေ ငါ့ လာဖက်... ကောင်လေးတွေကတော့ ကိုယ့်စော်ကို ဖက်ကြပေါ့)