Aşık Olmak İçin Çok Neşeliyim

Şaşkın?

Gülmeye devam ediyordum ki ellerini üzerimden hızlıca çekip ayağa kalktı. "Ufaklıklar hep aptaldır" dediğinde yüzüne bir tane geçirmek istedim ama ne yazıkki çoktan gitmişti. Ufaklık ha ? Ben miyim ufaklık ? Bu insanları anlamıyordum güldüğümde hep sinirleniyorlardı sanki ne varsa bunda.

Kendimi topladıktan sonra sahilden ayrıldım.Eve geldiğimde halam evde yoktu. Ben annemi ve babamı 7 yaşındayken kaybetmiştim. 10 yıl geçti ama onları sanki dün gibi hatırlıyorum. Onlarla geçirdiğim 7 yıl belki çok az ama öylesine mükemmel iki insanın annem ve babam olması benim için bir şanstı. Bunu küçücük yaşımda anlayabilmiştim. Hayattan bu yüzden korkmuyodum bu yüzden hergünüm son günüm gibi yaşıyordum . Her dakika gülmek her dakika eğlenebilmek istiyordum . Hayatı seviyordum. Her ne yaşamış olsamda seviyordum .

Karnımı doyurduktan sonra instagramda takılmaya başladım. Fotoğraflara hızlıca bakıp geçiyordum taki keşfet bölümünde onu görene kadar. Evet bugün sahildeki o çocuk . Bir arkadaşım begenmisti fotografını. Profiline girip ismine baktim. "Tibet gültekin" yazıyordu. Demek bana ufaklık diyen beyfendinin adi Tİbetti. Profilini incelemek istememistim. İsmi benim icin yeterliydi. Ki zaten birdaha onunla karsilasacagimi dusunmuyordum.

Sabahlari uyanmak işkencedir bazılari icin biliyorum ama benim icin hic bir zaman zor olmamistir. Tatil gunleride en gec 9 da uyanan birisiyimdir. Sabahin huzurunu kacirmak istemem.
Hazirlandiktan sonra okul yolunu tuttum . Yine müzik eşliğinde yolda dans ederek yürüyordum. Arkadan birinin omzuma dokunmasıyla arkamı aniden döndüm .
"Günaydın neşe kraliçesi" dedi Batıkan.
"Günaydın" dedim gulumseyerek. Aslında Batıkandan pek hoşlanmazdım. Sürekli derdi kızlar olan bir cocuktu. Yani ciddi söylüyorumki tek derdi sadece kızlar. Bir defasında bizden 8 yaş büyük bir matematikciye cıkma teklifi etmis sırf yakın olabilmek icin soru cözüp hocaya soruyodu. Yoksa dersle falan alakası yoktur onun.
"Yine bir gunaydindan sonra sustun ve taktin o kulakliklari . Biliyo musun bazen sadece bi kulaklik olamadiğim icin uzuluyorum"
"Biliyor musun bende bazen kafanin icindeki o beyni neden daha farkli bir seyler icin calistirmadigini anlamiyorum" dedim ve kulakligimi tekrar takip yoluma devam etim.
Bizim sohbetimiz boyleydi iste. Önce guzel ve sevecen baslar sonra laf sokmalarla biterdi. Ama sanirim oda bundan keyif aliyordu. Benim ise nasil oldugu pek umrumda degildi. Batikanada bazen hak veriyordum. Tum kizlarin dis gorunus olarak istedigi o baklavali erkek tanimina uyuyordu. Ama onemli olan gulumsemedeki o isigi yakalamak degil mi ? Bence oyle :)
Okulun bahcesinden girerken Batikaninda yaninda bir kiz vardi . Elini kizin omzuna atmis yuruyorlardi. Bana goz kirpip gulumsedi bende ayni sekilde gulumsedim. Bunun anlami aslinda "sen az degilsin Batikan " gulusuydu bunu oda biliyordu .
Okulun bahcesinde muzik dinlemeye devam ederken kapidan sahildeki cocugun girdigini gordum . Ne yani ayni okulda miydik ?
Ona gorunmemeye calisarak sinifa ciktim. Cantami siranin yanina astiktan sonra defterlerimide cikartip hocayi beklemeye basladim.
"Hayirdir Güneş gunaydin demeden oturdugun nadir gunlerden. Bir sıkıntın mi var?" dedi Sude.
"Ah, kusura bakma ya dalmisim" diyerek gecistirdim. Ama ne yalan soliyim aklim Tibetteydi. Tuhaf olan bu okulda olmasi degil tuhaf olan biz bu sekilde tanistiktan sonra once instgramda fotografini gorup simdi okula gelmis olmasiydi. Bu konu uzerinde daha fazla durmak istemeyip matematik testimden birkac soru cozmeye basladim.
Ogle arasi geldiginde Sude ve Emre ile kantine indik. Emre de cok yakin oldugum bir arkadasimdir.
"Bugun ne yiyoruz gencler" dedi Emre
"Ben sadece salata yicem . Diyete basliyorum" dedi Sude kendinden emin bir sekilde. Emreyle guldugumuzde yuz ifadesini degistirmeden onden yurumeye basladi. Sude her hafta diyete baslayip haftanin ortasinda tekrar birakanlardandi.
Yemeklerimiz icin siraya girdigimizde onde Tibetinde sirada oldugunu gordum. Aslinda sirada bekliyor denemezdi. Yaninda okulun en populer 2 kizi ve en yakisikli cocugu vardi. Tibet kizlarin yuzune bakmadan sorduklari sorulara cevap veriyordu. Belliki pek umrunda degillerdi. Sıkılmiscasina elini havaya kaldirip one dogru yurudu." İzin verirseniz artik bizde yemegimizi alalim" dedi en ondeki 2 kiza.
Kizlar once sasirmiz sonra gulumsemislerdi. Tibette ayni tavri takinmis kizlardan sonra yemegini alip masalardan birine oturmustu. Ben bu olanlari izlerken Emre ve Sude proje hakinda konusuyorlardi. Sonunda bizede sira geldikten sobra masamiza gectik. Tibetin nasil biri o!dugu hakinda bir fikrim yoktu ama beni orda kurtarmis olmasi burdaki davranislariyla pekte uyum saglamiyordu. Ona gizlice bakma cabalarim bosa cikip bir turlu ne yaptigina bakamiyordum. Yemegimi bitirip masadan kalktigimda Emre ve Sude daha sonra geleceklerini solediler.
Kantinden cikip sinifa yoneldigimde sinifin kapisinin onunde onu gordum. Duvara yaslanmis kollarini birbirine baglamis bir cocukla sohbet ediyordu. Beni farkettiginde yanindaki cocugu yollayip bana bakmaya basladi. Kafami egip kapidan gecicekken
" Bakiyorumda bu sefer gulmuyorsun. Saskin misin ?" dedi alayci gulumsemesiyle.