Dark side, I search for your dark side
Karanlık taraf, senin karanlık tarafını aradımBut what if I'm alright, right, right, right here?
Ama ya orda iyi, iyi, iyi, iyi hissediyorsam?And I cut off my nose just to spite my face
Ve kendimi yok yere cezalandırdımThen I hate my reflection for years and
years
Sonra yıllar ve yıllarca kendi yansımamdan nefret ettim~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bölüm şarkısı ✬Taylor Swift - The Archer✬
Not:Bu bölüm Yansıma ile ilgili olucaktır yani bu bölümü yansımanın ağzından okuyacaksınız.
Yansıma
Bana 'Yansıma' diyorlardı...
Oysa ben kendime 'Gerçeği Yansıtan' diyordum...
Geçmişi açığa çıkaran ve acıları yüze vuran...İnsanlar böyleydi. Pişman olmadan önce hata yaparlar, pişman olurlar ve keşke derler... Ama hiçbir zaman keşke dememek için çabalamazlar.
Keşke derler, sürekli keşke derler ve bunu geçmişlerine atarlar...
Onlar geçmişlerini unuturken bizler geçmişte onların bize attığı yük ile boğuluruz...
Onlar hafiflediklerini düşündüklerinde bizi ağırlaştırırlar...
Onlarda daha çocukluktan başlar keşkeler, ve büyüdükçe artar keşkeleri...
Onlar hatalar için doğmuştur, bizler ise hataların üzerini örtüp onlarla beraber boğulmak için doğmuşuzdur...
Onlar çabalayarak mutlu olabilmek için doğmuştur, bizler ise onların bir göz yaşında yanmak için doğmuşuzdur...
Onlar ağlamamak için her yolu denerken, biz ağlayıp sesimizi duyurmak için çabalar olmuştuk...
Bu yüzden onlar haketmiyordu mutlu olmayı, geçmişleri bu kadar kötüyken onlar yeni bir sayfa açıp mutlu olmayı haketmiyordu...
Onları bembeyaz bir sayfa yeni bir gelecek beklerken, bizide simsiyah ve solmuş bir sayfa ve kararmış bir geçmiş bekliyordu...
Onları yeni arkadaşlar ve yeni insanlar beklerken, bizide geçmişlerinde ölü olarak bıraktıkları insanlar ve yalnızlık bekliyordu...
Onlar bize uykuyu muhtaç bırakıp yataklarında her gece başlarında anne ve babasının ninnileri eşliğinde mışıl mışıl uyuyorlardı...
Uykuyu bile bize ceza olarak gören insanlar bu kadar acımasız olurken neden başka insanlar tarafından merhamet görmeyi bekliyorlardı ki?
Onlar bizden daha acımasızdı, bizden daha nankörlerdi...
Onlar bunları bile bile geceleri yataklarında sabaha kadar ağlayıp acılarının geçmesini bekliyorlardı ama acıları geçtiklerinde onlara kilit vurup sonsuza kadar açılmayacak bir odaya kilitliyorlardı...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece olunca
Short StoryKendi hikayemi yazmak mı? Daha kendimi bile doğru düzgün tanımıyordum... Ben insanların ağzından yazmakta daha iyiydim. Kısaca gözlemci bir insandım ve kendi duygularımı anlatmakta zorlanırdım. Peki burda? Yapabilecek miydim? Kendimi ifade edeb...