"Onur'ları biliyorsun zaten, adım attığı kaldırıma bile sövebilen biri. Oldum olası şu küfürlerden nefret etmişimdir." Yüsra, İlker, Eda, İrem, Fırat ve ben her zamanki gibi bahçede iki üç tane bankı birleştirerek oturmuş sohbet ediyorduk. Yüsra yanımda yine okulda duyduğu ya da okulda olan olaylar hakkında bir şeyler anlatıyordu.
Fırat, İlker'e gıcıklık olsun diye dizisinin bölümünü izleyerek İlker'e spoi veriyordu. Eda, İrem'e oje sürüyordu.
"Bence, ne oldu biliyor musun? Onur ve Levent yine kavga etti. Hatta duyduğuma göre Onur, Egemen'lerden yardım aldı. Bunu nereden biliyorsun diye sor? Sor hadi bekliyorum." diyerek omuzunda duran sarı saçlarını geriye attı.
"Nereden biliyorsun?" diye sordum merakla. Kavga etmiş olabilir miydi?
"Cuma günü Levent'inki tuvalette konuşurken duyduk kızlarla. Baya benzetmişler herhalde çünkü Cansu baya övünüyordu yanındaki ekürilerine de, benim sevgilim birkaç kişiden dayak yemez, diyordu. Ki bence haklı da çünkü yani sende 7 kişilik gruba 15 kişi dalarsan sende dayak yemezsin. Haklıyım değil mi?" diye sormuştu bu kez onu kafamla onaylayarak. Bu kez ben soru sordum.
"Sence bu kavga olayı gerçekten olmuş mudur?'" ne sorsam cevabını doğru vereceğine inandığım sayılı kişilerdendi Yüsra.
"Yani, bak endişelendirmek istemem ama oldu. Levent'leri gördüm sınıfta kurula kurula nasıl 7'ye 15 daldıklarını anlatıyordu. Cansu'nun o an tek derdi ise neydi biliyor musun? Yaa Levent, sence saçımı siyaha mı boyayayım yoksa bir kat daha mı sarı yapayım? Ya niye bu kadar mal bu kız? Dinlerken kriz geçirdim resmen." onun yaptığı taklide, yüz ifadesine ve elini Cansu gibi saçına atarak parmağını dolamasına gülmüştüm.
Bu sırada ise okulun bahçesinde gelen bağırışlar bizim sesimizi bastırmıştı.
Bakışlarım sesin geldiği yöne, okulun girişine yöneldi. Hafta sonu hariç 3 gündür okula gelmeyen Egemen, Arda ve Ömer üçlüsü, arkalarında Onur ve Aras, karşılarında ise Levent ve saz arkadaşları.
Ortada Egemen vardı ve Levent'in üzerine yürüyordu. Ve konuşma sesleri, daha doğrusu bağırış sesleri buraya kadar geliyordu. Arada çok mesafe yoktu ama yine de az biraz duyuyorduk. İlker telefonun ekranını kapatıp cebine atarak ayaklandı. Fırat ise ayaklarının ucunda durup önlerde duran öğrencilerden izleyemediği olayı gözetliyordu.
Oje işlemi biten Eda ve İrem ikilisi de Yüsra'nın sol tarafında ortada İrem olacak şekilde arkamızda duruyorlardı.
"Al işte. Kavga çıkacak." Yüsra'nın arkamdan gelen sesiyle Levent'i omuzlarından iten Egemen'e baktım. Yüzünde yaralar vardı. Yüzünde baktığınızda dahi yüzünüzün buruşacağı türden yaralar vardı. O ise o yaraların sahibiyle karşı karşıyaydı.
Bu kez karşılarında 15 kişi değil 5 kişi vardı.
Konuşuyorlardı aynı zamanda ama etrafta yorum yapan öğrenciler yüzünden sesleri net değildi. Bu yüzden insanları kenara çekerek ilerledim o tarafa doğru. Arkamdan gelen adım sesleri ve pardon, geçebilir miyiz cümlelerinden anladığım kadarıyla kızlar ve İlker ve Fırat da geliyordu.
Onlarla aramızda sadece 10 adım falan vardı. Durduğum yer Egemen'lerin arkasıydı. Bir bakıma tarafımızı belli etmiştik. Çünkü her ne kadar anlaşma olmasa bile kimin arkasındaysanız tuttuğunuz taraf orasıydı. Karşı tarafa bakarken gözüme çarpan Ülkü ile kaşlarım hafif çatıldı ama daha sonra onun okulla ilgili hiçbir şey bilmediği geldi aklıma. Bilse taraf tutmazdı belki.
"Ya siktir git! Kimse size 15 kişi gelmeyin demedi. Geri zekalı olmanız bizim suçumuz değil. Aptal gibi 7 kişi gelmeniz sizin suçunuz."
"Bu 7 kişi siksin seni." Egemen bir adım gerileyip konuşmuştu. Levent ise onun bu dediğine gülmüş ve bu anı beklermiş gibi konuşmuştu.
"O 7 kişi ayık gezmeyi öğrensin önce." arkasındaki sürü ise çok komik bir şey söylemiş gibi gülmeye başlamıştı. Bense nedenini gayet iyi bildiğim sebeple arkamda duran 5 kişiye ufak bir kafa hareketi yaptım. Daha sonra 10 adımlık mesafeyi sıfıra indirdik.
"7'si o ayık olmayan haliyle bile siker sizi biliyorsunuz değil mi?" diyerek ellerimi kot pantolonumun cebine yerleştirdim.
"Yalnız 7 değil, 10. Eksik sayı veriyorsunuz." demişti Fırat ters taktığı şapkasını düzelterek.
"13 diyecekti yanlış oldu."
"Geri çekilin siz." İlker kızların önüne geçerek onları arkamızda bırakıyordu. Yüsra ise kolunun altından geçerek yanıma geldi.
"Size söyledi, geri çekilin." dedikten sonra karşı tarafı süzdü. Yüsra kız olmasına rağmen okulda çoğu kişinin çekindiği biriydi. Kız erkek farketmeksizin ondan çekinip bakışlarını kaçıran çok kişi vardı. Ki Levent'i bile ciddiye almayan takım yavaş yavaş dağılmaya başladı. Sadece başta söylediği 15 kişi olarak kalana dek.
"Eşit şartlarda yarışalım." demesiyle gözü ona çatık kaşlarla bakan üçlüye kaydı. "Tür olarak da eşit olursak sevinirim." ellerini göğsünde birleştirmiş kibirli bakışlarıyla Cansu ve arkadaşlarına bakıyordu.
"Ne diyorsun ya sen!" Cansu'nun sol tarafında duran kız bir iki adım öne gelerek Yüsra'nın üzerine yürüdü. Bize yaklaşmıştı. Ama hesaba katmadığı şeyler vardı.
Mesela, biz Yüsra, Eda ve İrem'in önüne geçip onlara duvar örerken Elif'in arkasından sevgilisi olacak çocuk bile gelmemişti.
"Kızlardan yardım alacak seviyeye geldiğini bilmiyordum Onur." dedi alakasız bir şekilde Onur'a sataşan Levent. "Kız deyip geçmemeni tavsiye ederim, aksi halde üçünün siyah kuşak olduğunu bildiğini varsayıyorum?"
"Ojem kurumadı henüz, yarım saat erteleyebilme şansımız var mı?"
"Haklı, sürmek için çaba harcadık. Biraz bekleyebilirsiniz bence." diyerek arkadaşını destekledi Eda.
"Ne?" olayı kavrayamamış olan Levent'in takımı anlamazca bakarken, İrem saçını toplayarak üç adım öne geçerek Yüsra'nın üzerine yürüyen kıza doğru yaklaştı.
"Haklısın, daha sonra da sürerim." demesi ve ellerine doladığı saçı çekmesiyle ilk adımı atmış oldu.
"Ya kızım ne yapıyorsunuz!" Egemen İrem'den sonra diğer kızlara yönelen Yüsra ve Eda'ya seslenmişti önünde aldığı Okan'ın kafasını dizine geçirirken.
Bense bana doğru çatık kaşlarla yürüyen çocuğu kollarımı açmış bekliyordum.
"Gel de sarılayım."
