BOYUTLAR ARASINDA

2. Bölüm; Başka Boyuttaki Kütüphane

"Defter aynı olduğu sürece yeni bir sayfa açmanın ne önemi var?"
|Tom Robbins|

2. Bölüm; Başka Boyuttaki Kütüphane

Dün gece araştırdığım bir sitede şöyle yazıyordu;

Asırlar önce yaşanan bir olay vardır. Bu olay melekler ve varlıklar aleminde yaşanmıştır. Ne yazık ki burada bir bilgi veremiyoruz ama yine asırlar önce yazılmış kitaplar var. Bu kitaplarda bütün bilgiler yazılı. Fakat şu an kitaplar dünya üzerinde bulunamıyor. Yine farklı bir boyuta alındığı iddia ediliyor.

Kitap tam olarak şu görüntüde;

Ortadaki kale görseli melekler ve varlıklar alemindeki kütüphanenin bulunduğu kaleyi ithafen çizilmiş.

Bizden bu kadar,daha fazla bilgi verememekteyiz.

Bu siteden sonra kendimi önce bir falcı da buldum. Şu an falcıdaydım.

"Matmazel,ne var bende? Neden bilmediğimiz varlıklar beni izliyor?" Dedim falcının karşısında otururken.

"Elini uzat kızım."dedi matmazel. Elimi uzattım,el çizgilerima baktı.

"Seni bir varlık izliyor," e onu bende dedim! "Bu varlık kötü bir varlık değil. Tam aksine iyi niyetli ama iyi niyetli olan varlıklar sadece melekler değil,"dedi. Sonra derin bir nefes aldı. "Sana musallat olmuşlar kızım. Ama iyi niyetli varlıklar. Bu varlığın ne olduğunu göremiyorum. Bir büyüyle gizlenmiş." Eee teyze başka? "Sana bir zararları yok bunların. Ama her an olabilir. Asırlar önce,bir önceki yaşamında bir olay yaşamış ve onların intikam ateşinde kavrulmasını sağlamış olabilirsin." Dedi.

İçim ürperiyordu ve kalbimdeki korku tomurcuğu çiçek açıyordu. Bir önceki yaşamımda bu varlığın benim peşime takılmasını sağlayacak ne yapmıştım?

"Peki nasıl kurtulabilirim bundan?" Dedim umut dolu bir şekilde.

"Kurtulamazsın. Bu varlığın senle bir bağı var ve o bağ bitirilmedikçe varlık senin peşini bırakmaz. Bu bağı da sadece o varlık bitirebilir." Dedi matmazel. Derin bir iç çektim. Neden ben?

"Peki. Saol matmazel." Dedim ve kalkıp hemen oradan çıktım. Şimdiyse öğrendiğim kütüphaneye gideceğim ve oradan diğer boyut kütüphanesine geçiş yapacağım.

🌑🧚‍♀️

Kütüphanede en az insanın bulunduğu kısma geçtim. Elimdeki kağıtta yazanları yüksek sesle okumam lazımdı.

"Den øverste ildengel af den anden dimension, jeg ønsker, at du overfører mig til den dimension!"

"Diğer boyutun yücesi Ateş Meleği,beni o boyuta geçirmeni diliyorum senden!"

Önce eşyalar silikleşti,sonra insanlar ve en son kendimi değişik ve kırmızılarla çevrelenmiş bir kalede buldum.

Korkuyordum. Yani kim olsa karşısında kırmızıyla çevrelenmiş,gözleri bile kırmızı ve yılan gözlü,kocaman ve alev alan kanatları olan bir kadın görse korkardı.

Bu kadının bana bu kadar benzemesi ayrı bir korkutuyordu beni. Gözlerinin kırmızısı dışında,yüz hatları,dudakları,burnu,ve hepsinin birleşimi tam olarak bana benziyordu.