Ev, bir tuğla yığınından oluşan yapıdan ibaret değildir. Ev dediğimiz şey, güvende hissettiğimiz yerdir. Ve bu illaki çatılı bir yapı olamak zorunda değildir.
Çeviri hikayedir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
★---₱₱---№---№---₱₱---★
Büyükbabaları ayrılmadan önce "Burası senin odan, Izana," dedi.
Mikey'nin eski odasıydı. Mikey, Shinichiro'nun garajında kaldığı için eski odası artık diğer erkek kardeşine verilmişti. Büyüklüğü bir genç için yeterliydi ama Izana için kaldığı tüm yerlerden daha büyük ve daha iyi. Gözleri neredeyse parlıyordu ama eğlencesini belli etmemeye çalıştı.
İç basitti. Yatağı odanın köşesinde ve pencerenin önünde çalışma masasıyla. Ayrıca kıyafetleri için bir dolap ve küçük bir televizyon vardı. Izana, duvarında asılı boş bir çerçeve fark etti. Kendisi için en değerli tuttuğu özel bir resmi asmanın kendisine düştüğünü varsaydı.
Izana farklı bir duygu hissediyordu. Daha önce böyle hissedip hissetmediğini bilmiyordu ama kesinlikle bu duygunun daha uzun sürmesini istiyordu. Ya da belki sonsuza kadar. Mutluluğun ötesindeydi.
Manjiro gururla, "Buradaki her şeyi ben seçtim. Bu odayı temizledim ve bu başyapıta dönüştürdüm," dedi. Yandan kardeşine bakarken sırıtıyordu. "Bunların hepsini tek başıma yaptım."
"Gerçekten mi?" Yumeri küçük adama bakarak tek kaşını kaldırdı. "Bu yüzden mi bu kadar çok uyudun? Bu gerçekten harika - tüm bunları rüyanda yapabilmek!"
"Sen ne diyorsun?" Manjiro gözlerini kısarak geri tükürdü.
"Utanmıyor musun Michael?" Yumeri kollarını kavuşturdu. "Draken ve ben çok yorulduk ve tüm kredileri sen alacaksın."
"Hayır," Mikey başını yana çevirdi. "Burası benim odam, o yüzden hepsini ben yaptım."
"Ah-" Yumeri, Mikey'e saldırmak üzereydi ama sen onu durdurdun.
"Hadi, bunu takdir etmesine izin ver," dedin, sürekli tartışmalarından bıkmıştın. "Git ve yatağın rahat mı bir bak."
Sen söyledikten sonra Izana yatağa gitti. Üzerine oturdu ve zıpladı. "HAYIR."
"Sonuçta haklısın Yumeri," Mikey elini onun omzuna koydu. "Bunların hepsi senin suçun. Yani çabaların. Bunların hepsini sen yaptın. Aferin!"
"Ne?" Yumeri, arkadaşına inanamaz. "Bu senin eski yatağın!"
"Hayır. O senin."
Emma kıkırdadı. "Hadi, nii-san. Sana evi gezdirelim."
"Daha sonra," diye yanıtladı Izana, şimdi sırtüstü uzanıyordu. "Ayrılmak."
Mikey, Yumeri'nin tasmasını odadan çıkarmadan önce kafasını kaşıdı. Draken, Emma'ya yardım etti. Kapıyı kapatmak üzereydin.
"Kal, (H/H)," dedi Izana seni durdurarak. Diğer dördü kendi aralarında konuşarak odadan çıktılar.
