Ev, bir tuğla yığınından oluşan yapıdan ibaret değildir. Ev dediğimiz şey, güvende hissettiğimiz yerdir. Ve bu illaki çatılı bir yapı olamak zorunda değildir.
Çeviri hikayedir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
★---₱₱---№---№---₱₱---★
"Günaydın!!!" Yumeri bir çanta taşıyarak içeri girer. "O sapık çocuk nerede?"
Chifuyu işaret parmağını somurtkan dudaklarına koyarak kıza susmasını işaret ediyor. "Dinleniyor Yumeri-san. Sesini yüzde 100 kullanmak zorunda değilsin."
En yakın arkadaşınızdan çantayı alırsınız ve onun getirdiği malzemeleri hazırlamak için mutfağa gidersiniz. Yumeri, Chifuyu'nun yanındaki boşluğa oturdu ve rahat bir pozisyon bularak sırtını oraya yasladı.
"Mikey-kun ile temasa geçtin mi?" Chifuyu kıza sorar.
Yumeri başını salladı. "Yolda olduğunu söyledi. Kıçını nereye çevirdiğini merak ediyorum."
Chifuyu, "Artık endişelenmemize gerek yok. Takemichi bile rahatladı," diye bilgilendiriyor. "Görev başarılı."
Yumeri ellerini kaldırıp alkışlıyor. "Yaşasın! Harika bir takım olduk!!"
"Biz hiçbir şey yapmadık. Geldiği için Izana-kun'a teşekkürler."
"Artık tüm sorunları ortadan kaldırdığımıza göre bu, geleceğin harika olacağı anlamına mı geliyor?" Gelecekte neler olabileceğini hayal eden Yumeri somurtuyor. "N/N-chan ve Izana'nın birlikte olacağını düşünüyor musun?" diye fısıldıyor.
Chifuyu içini çeker. "Takemichi'ye soralım. Hina-chan ve erkek kardeşini davet etti. Hemen geleceğe gideceğini söyledi."
Yumeri sızlanır. "Bu hiç adil değil. Ben de bazı süper güçler istiyorum. Zamanda yolculuk çok güçlü."
"Şey, Takemichi zayıf ve ağlayan bir bebek, bu yüzden adil," diye kıkırdar Chifuyu.
"Katılmıyorum," diye kıkırdadı Yumeri de.
Hadi senden bahsedelim. İzana için yemek hazırladıktan sonra bir tepsiye dizip odanıza getiriyorsunuz. İşte orada, alnına koyduğun havluyla mışıl mışıl uyuyor.
Yatağa oturursun ve tepsiyi komodinin üzerine koyarsın. Onu uyandırmak için hafifçe sallarsın. Gözlerini açar ve ayağa kalkmaya çalışır. Oturmasına ve bir yastığa yaslanmasına yardım edersin.
"Bu sefer yemelisin. Artık seni azarlamayacağım," diyorsun, onu beslemek için kaseyi kapmadan önce. "Seni doyurayım mı? Yoksa kendi başına mı yersin?"
Izana, yiyeceği içine koymanıza izin vermek için ağzını açarak sorunuzu yanıtlar. İkinci kez dokunuyorsunuz ve avucunuzu alnına koyarak ateşini kontrol ediyorsunuz.
"Termometreyi sonra alacağım ama sanırım ateşin düşüyor. Hâlâ başın dönüyor mu?" sürekli onu besleyerek soruyorsun.
Izana hafifçe başını sallar. "Yine o adam kim? Adı ne?"
