Beni Güldüren Tek Şey Senin Eşsiz Gülüşündü (Soukoku)

Ay

Yine yalnız kaldık sevgilim.

Bir çiçekçinin önünden geçerken gördüğüm kamelyalara bakıyorum.

Gözümü onlardan alamıyorum.

Bana seni hatırlatıyorlar.

Bir buket kamelya alıyorum çiçekçiden.

Kırmızı ve beyazlarla dolular.

Bana bizi hatırlatıyorlar.

Bir süre yürüdükten sonra kapına vardığımı fark ediyorum.

Buketi tam önüne bırakıyorum.

Ne bir not ne de bir eşya.

Zile basıp gidiyorum.

Kamelyaların eline ulaşması bile beni yeterince mutlu ediyor sevgilim.

Bukete bakınca belki bizi hatırlarsın diye.

❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹❤️‍🩹
------------------------------

Burası Dazai'nin zihninin içerisiydi.

Yanıtlanamayan hâlâ birkaç soru kalmıştı.

3. Gün olması kötüydü.

Çünkü hâlâ Dazai'nin özünü bulamamışlardı.

Çok büyük bir ipucu olmasa da.

İp uçlarımdan birisi daha.

Dazai Mafya'dan sadece iyi tarafa geçmek için ayrılmadı.

Chuuya uyanalı birkaç dakika olmuştu.

Diğerlerinin uyanmasını bekliyordu.

Uyandığı zaman Ranpo-san'a sorması gereken birkaç şey vardı.

Chuuya'nın bakış açısı

Biraz zaman geçtikten sonra herkes uyanmıştı.

Ranpo-san'ın karşısına oturdum.

Ran- Soruların var değil mi?

Chu- Evet.

Ranpo-san birkaç esneme hareketi yaptı.

Ran- Sor bakalım.

Chu- 3 gün oldu. Neden hiç acıkmadık yada herhangi başka birşey?

Ran- Çünkü bu bizim gerçek bedenimiz değil. Yerçekimini kullanamadığını fark etmedin mi?

Chu- Uh?..

Gerçektende kullanamıyordum.

Chu- Ama yetenekler sadece bedenimize mi bahşedildi? Ruhumuza değil mi?

Ran- Bunun hakkında çok fazla yorum yapamam ama bu Dazai'nin zihninde olduğumuzdan kaynaklı da olabilir.

Chu- Yani onun silme yeteneği ile ilgili?

Yani net bir cevap yoktu.

Ranpo-san başını salladı.

Yavaşça ayağa kalktım.

Chu- O zaman artık Dazai'yi bulmamız gerekiyor. Vakit daralıyor.

Ran- Çözümün burnunun dibinde olduğunu ne zaman anlayacaksın?

Chu- He?

Derin bir iç çekti.

Ran- Boşver.

Beraber başka bir kristale girerken hiçkimse konuşmadı.