Akşam vakti saat dokuz buçuk civarında dışarıda ki işimi bitirip eve dönerken sessiz bir sokaktan geçmem gerekiyordu hava yağmurluydu üstümde gri bir yağmurluk ve uzun kollu bir kazak vardı elimde de şemsiye vardı.altımda kot pantolon yerdeki su birikintileri pantolonumun paçalarını ıslatıyordu, hiç sevmezdim yağmuru. Zaten evde beni bekleyen ne bir annem ne bir babam vardı iki yıl önce onları bir araba kazasında kaybettim:(
2 yıl önce...
Annem "Kızım hadi uyan geç kalıcaz baban beklemeyi sevmiyor "
"Anne beş dakika daha'' dedim uykulu gözlerle
Annem "olmaz hemen hazırlan uzun bir yolumuz var "dedi .
"Off anne yaa tamam" dedim .
Kalkıp elimi yüzümü yıkadım dişlerimi fırçaladım dün gece çok geç uyuduğum için uykumu alamadım. Odaya gelip üstümü değiştirdim kırmızı kısa kollu tişört ve kot pantolon giymiştim . Tişört ve pantolon her zaman benim tarzım rahat ve şık ... Giyindikten sonra saçımı at kuyruğu yaptım gür ve kıvırcık saçlarım çok yoruyordu beni...
Çantama şarj cihazımı kulaklığımı ve dudaklarım çok kuruduğu için lip balm koymuştum zaten altı günlüğüne anneannemlere gidecektik.Telefonumu da çamtama koyduktan sonra hafif bir makyaj yaptım güzel görünmek benim için çok önemliydi:) Makyaj yaptıktan sonra aşağı inip salona gittim annemler beni bekliyordu.
Annem" kızım nerde kaldın biliyorsun baban beklemeyi hiç sevmez" dedi.
Annem kuralcı çok stresli bir kadındı ama bir o kadar da merhametli ve tatlı bir kadın sonuçta benim biricik annem...
Babamın bu hayatta en sevmediği şey beklemek ,beklemekten nefret eder... eskiden annemi çok döverdi... şimdi saçının teline kıyamıyor .çok sinirli ve agresiftir ama bazen annemden bile merhametli olabiliyor bu yüzden annem ve babam iyi ki varlar.
"Sizi beklettiğim için özür dilerim anne "dedim.
Annem" tamam hadi gidelim baban daha fazla beklemesin "dedi.
Dışarı çıktık arabaya doğru yürüyüp arabaya bindik . Babam her zaman ki gibi yine azarlamaya başladı, artık alışmıştım . "Kızım ben 50 yaşındayım seni bekliyorum hiç utanmıyor musun? , Siz hep geç kalırsanız iş sahibi olunca ne yapacaksınız " falan filan zaten lise son sınıftaydım, her zaman avukat olmak istiyordum annem ve babam da beni her zaman desteklediler.
"Tamam babacığım özür dilerim bir daha seni bekletmeyeceğim" dedim.
O da "tamam fıstığım sorun değil" dedi.
Bana fıstığım demesi çok hoşuma gidiyordu...
Babam arabayı çalıştırdı ve ilerliyorduk...
Devamı çok yakında...
