လမ်းကြားလေးထဲကနေ စက်ဘီးလေးတစ်စီးဖြင့် အလုပ်လုပ်ဖို့ တက်ကြွတက်ကြွထွက်လာတဲ့ လွှမ်းရနံ့သင်း သည်ကောင်းကင်ကိုကြည့်ကာပြုံးနေသည်။
*ငါဒီနေ့အလုပ်ရမှဖြစ်မယ် *
ရုတ်တရက်ကားတစ်စီးဖြင့်ဝင်တိုက်မိသွားသည်။
"အ သေပါပြီ ငါ့အရိုးတွေတော့ကျိုးကုန်ပြီထင်တယ် အလုပ်ကမရသေးဘူးဆေးစရိတ်ကပေးရတော့မယ််"
ကားကတော့မောင်းထွက်သွားလေပြီ လွှမ်းရနံ့သင်း ကတော့စိတ်ထဲကနေဆဲဆိုနေတော့သည်။
*ဟာကြည့်စမ်း အတိုက်ခံရတဲ့လူကိုပြန်တောင်မကြည့်ဘဲ မောင်းထွက်သွားတယ် *
ထော့ကျိုးထော့ကျိုဖြင့်စက်ဘီးလေးကိုထောင်ကာCompanyကိုရောက်လာခဲ့သည်။
"ဟဲ့နင်ဘယ်တွေသွားနေတာလည်း ငါနင့်ကိုစောင့်နေတာကြာပေါ့"
လွှမ်းရနံ့သင်း ရဲ့တစ်ဉီးတည်းသောငယ်သူငယ်ချင်း မြရောင်ချယ်ကအလုပ်အင်တာဗျူးအတွက် လွှမ်းရနံ့သင်း ကိုစောင့်နေတာကြာပြီဒါပေမဲ့ရောက်မလာသေးတဲ့သူငယ်ချင်းကိုစိတ်ပူတာရော ဒေါသထွက်ကာ ပါပေါင်းပြီးငေါက်လိုက်ချင်းဖြစ်သည်။
"နင်ကလည်းဟာ ထော့ကျိုးထော့ကျိုးနဲ့ရောက်လာတဲ့သူကို စိတ်တောင်မပူဘဲ လာအော်နေတယ်"
"အေးလေ အော်မှာပဲ ဘာဖြစ်လည်း ငါနင့်ကိုစောင့်နေတာကြာပြီ ငါအလှည့်အင်တာဗျုးဖို့ကျတာတောင် နင့်ကိုပထမဆုံးအင်တာဗျုးပါစေဆိုပြီ အကျော်ခံလိုက်တာ "
"နင့်ဘာနင်ကျော်ပြီးတော့."
"ဟာ"
"တော်ပြီ ငါ့ကိုစိတ်မပူတဲ့သူငယ်ချင်းကိုစကားမပြောတော့ဘူး"
*သူကပဲစိတ်ဆိုးရတယ်ရှိသေး*
ညနေအိမ်ပြန်လမ်းတွင် အခုထိစိတ်ဆိုးမပြေသေးတဲ့ သူငယ်ချင်းကိုဘယ်လိုချော့ရမလည်း မြရောင်ချယ်တစ်ယောက်စဉ်းစာနေသည်။
"ရနံ ရယ်စိတ်ဆိုးမနေနဲ့တော့ ကလေးလည်းမဟုတ်ဘူး"
"ဟွန့်"
မြရောင်ချယ်ခဏစဉ်းစားလိုက်ကာ အိတ်ထဲမှ တစ်ခုခုကိုထုတ်လိုက်ပြီး လွှမ်းရနံ့သင်း ရဲ့ မျက်နှာရှေ့မှာပြလိုက်သည်။
YOU ARE READING
အနှာဂတ်ချစ်သူ
Romanceရုတ်တရက်တွေ့ဆုံမူလေးကနေဖြစ်ပေါ်လာတဲ့အချစ်တခုလေးနဲ့စတင်ခဲ့ပြီး ထိုအချစ်လေးက ဒီဘဝအတွက် အချိန်အနည်းငယ်သာ တည်တံခဲ့သော ဇတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်
