"tekrar günaydın minik aslan"
Yine minik aslan demişti "deme şunu be" elindeki tabağı köşeye koydu ve bana baktı "naparsın ki söylersem" "tamam sus tavşan" tavşan demem belki sinir ederdi onu "tavşan mı?!" Hafif sırıttım o sinirli yüz ifadesi çok tatlı görünüyordu "evet tavşan" dedikten sonra hızlıca mutfaktan çıktım hyungum hazırlanmıştı galiba kütüphaneye gidecekti "nereye hyungumm" "kütüphaneye gidip geleceğim Tae" hyungumun verdiği cevaba gülümsedim ve önünden çekildim "dikkat et" o sırada mutfaktan Jungkook geldi "Ya ta- aa hyung kütüphaneye mi gidiyorsun dikkat et" ikimizde şaşkın bir yüz ifadesi ile Jungkook'a baktık hyung kafasıyla Jungkook'u onayladıktan sonra evden çıktı hyung evden çıktığı anda koşarak bahçeye çıktım yoksa Jungkook hesap soracaktı minicik olmasına rağmen gerçekten benden hızlı koşuyordu bahçeye çıkıp koştuğum gibi hemen beni belimden kavrayıp kendine çekti
Hiç hesap vermek istemiyordum o yüzden o pozisyonda olunca Jungkook'un dudağına minik bir öpücük kondurup geri çekildim ve koşarak odama gittim camdan Jungkook'a baktığımda hâlâ yerinde şaşkın bir şekilde bekliyordu umursamadan yatağa yattım ve telefonumu cebimden çıkartıp bakmaya başladım Jungkook'ta evden çıkmıştı motoruna binip gitmişti
-Jungkook-
Taehyung'un yaptığı şeyden sonra kendime gelemedim ilk dakika sonra kafamı hızlıca iki yana sallayıp içeriye girdim masanın üstünden anahtarlarımı alıp evden çıktım ve motoruma binip yavaş bir şekilde eve sürdüm eve giderken bir markette durup biraz abur cubur aldım eve gelince motorumu gelişi güzel park ettim ve inip eve girdim sessizce girdim çünkü abim uyuyordu emindim mutfağa girdim ve aldıklarımı bırakıp sessizce abimin odasına girip yanına yattım
Orada uyuya kalmışım belki 1 saat belki 2 saat uyudum ama abim çoktan uyanmıştı yataktan kalktım ve yavaş adımlarla kapıyı açıp aşağıya indim etrafa baktım ama abimi göremeyince şirkete gittiğini anladım koltuğa oturdum ve telefonumu alıp Taehyung'a yazdım
Jungkook:
Naber minik aslan (11.23)
Taehyung:
İyi senden naber Tavşan (11.24)
Jungkook:
Çok inat ettim şimdi!
Seni minik aslan diye kaydedeceğim
(11.27)
Minik aslan:
Bende seni tavşan diye kaydederim!
(11.28)
Tavşan:
Ya! (11.28)
*Görüldü*
Telefonu kenara koydum ve ellerimi birbirine bağladım "görüldü sana girsin!!"
neden bağırdığımı bende bilmiyordum normal biriydi benim için Tae ne ara bu kadar önemsedim
Düşüncelere dalmıştım bunu bozan şey telefonumun nazik melodisini duymam olmuştu kafamı telefona doğru çevirdim kim olduğuna bakmadan açtım "alo?" Arayan abimdi sesinden tanımıştım "hm? Pardon efendim abi?" Abim derin bir şekilde yutkundu sesi kulağıma çok net geldi babamın yanındaydı "babam seni eve çağırıyor" of yine aynı meseleleri konuşacaktık "peki" abimin cevap vermesine izin vermeden telefonu kapattım ve koşarak evden çıktım gelişi güzel park ettiğim motoruma binip babamın evine doğru sürdüm gelince kapıyı çaldım ve beklemeye başladım abim kapıyı açtım ve beni içeri aldı arkama bakmadan konuştum "noldu abi? Nerede babam?" Abim derince bir nefes aldı ve "sakin ol bahçede" dedi hızlı adımlarla bahçeye çıktım bir anda başımdan aşağıya konfetiler döküldü oradaki herkes iyi ki doğdun diye şarkı söylemeye başladı
Ne? Bu gün doğum günüm mü? Tae ve Namjoon hyung da vardı herkes vardı yavaş adımlarla üstünde pastanın olduğu masaya yaklaştım "noluyor?" Babam gülerek cevapladı "iyi ki doğdun oğlum" gülümsedim ve herkese teşekkür ettikten sonra oradaki görevli kadın pastayı kesti
İşte pasta falan yedik sonra hediye kısmı gelmişti
Babam: yeni bir ev
Abim: istediğim albüm
Namjoon hyung: saat
Babamın sağ kolu: t-shirt
Görevli kadın: pantolon
Ve son olarak Tae hediye vermişti benim için en anlamlı hediye kesinlikle onunki olmuştu bana bir resim defteri vermişti ben resmin yapmayı çok severdim bu beni çok mutlu etmişti anlatamayacağım kadar hemde ayağa kalkıp Tae'ye sarıldım
"Teşekkürler minik aslan.."
____________
Bir bölüm sonu daha
Umarım hoşunuza gitmiştir
Bu diğer bölümlere göre daha uzun oldu
İyi günlerde kalın
Taekookla kalın
