Electric / Minsung ✓

6.Bölüm

Sınır: 3 yorum

Hoşgeldiniz sayın seyirciler burası benim rüyamdır
acaba başka bölümlere yb atsammi

Hiç yorum gelmiyo o yüzden yazasım yok ama
Çünkü sorduğum sorulara cevap vermiyorsunuz ve ben ne düşündüğünüzü bilemiyorum lütfen anlayışlı karşılayın:)

Bu bölüm full düz yazı
bu bir ilk

Ben ve yazım hatalarım geliyoruz

"Sevgilim olur musun, Minho?"

Sevgilim olur musun, Minho?

Sevgilim olur musun?

Sevgilim olur

Sevgilim

Kulaklarıma baktırmak gerekecekti. Yanlış mı duymuştum? Jisung bana ne dedi?

"Ne-"

"Duydun işte"

"Anlamadım?"

"Ah, Minho duydun işte!"

Hâlâ ona aval aval bakıyordum. Şizofren oldum kesin.

"Ama senin sevgilin vardı. Yani o olmasa tamamda ama-"

    Susturdu. Hemde dudaklarıyla. Changbin, arkadan bağırıyor, eliyle tebrik ediyor ve kameraya alıyordu sanırım. Jisung, gözlerini kapatmış beni öperken ben şok olmuş, onun aksine gözlerim açıktı. Bir tepki vermiyordum.

    Geri çekildiğinde hâlâ şokun etkisinden çıkamamıştım. Boş duvara aval aval bakıyordum.

"Minho,"

"Minho eğer bundan rahatsız olduysan kusura bakma bir daha olma-"

    Bu seferde ben öpmüştüm onu. Ama o benim aksime şokunu çok çabuk atlatmış ve bana ayak uydurmuştu. Ayağa kalktım ve oda bana ayak uydurup kalktı. Duvara yaslayıp öpmeye başlamıştım bu sefer.

    Ne kadar süre geçti bilmiyorum ama ayrılmıştık. Arkamı döndüğümde diğerlerinin bize aval aval baktığını gördüm. Herkes susmuştu. Hatta Changbin bile susmuştu.

"Sen öp dedin sanki, yiyiş dediğini hatlamıyorum."

    Jeongin'in söylediği bu sözler Jisung'un yanaklarını kıpkırmızı yapmıştı. Hoş bende ondan farksız değildim.

"Belki bizi burada görmeseler sikecekler birbirlerini burda."

"Changbin, sus. Hem sen değil mıydın öpüşün sevişin diyen"

    Hyunjin bu durumdan rahatsız değil gibi konuşuyordu. Rahat rahat koltukta otumuş, diğerlerinin aksine rahatça bize bakıyordu. Kiminle öpüştün doğru söyle şerefsiz.

"Eee, şey ben gidiyim en iyisi."

"Bende, bende."

    Daha şoku atlatamamış çocuklara bir daha bakmadan Jisung ile koşarak kaçmaya başladık. Bir süre sonra ikimizde bir birimize hiç birşey demeden evlerimize girmiştik.

    Kapıyı kapatıp duvara yaslanıp, kendimi kara düşüncelerden kurtarmaya çalıştım. "Siktir," Jisung ile konuşmam gerekiyordu.

    Ayağa kalktıp saate baktığımda 03.02 geçtiğini gördüm. Ne ara geçmişti en son akşam 10'du. Sanırım kendi düşüncelerime kısıtlama getirmem gerekiyordu.

    Apartmana geçtiğimde apartmanın soğuduğunu fark ettim. O yüzden ellerimi kendime sarıp Jisung'nun dairesine doğru adımlamaya başladım.

    Jisung'nun kapısını önüne geldiğimde yukarı kattan yunus sesini biraz andıran bir çığlık duyduk. İlk başta anlayamadım. Doğru mu duydum? diye ama sonra tekrardan o çığlıklar dan geldi.