Yalan

708 74 59
                                    

8 yıl önce

"Yaptım,sonunda yaptım."

Dolu gözlerini gördüğümde onu kendime çevirip ellerini tuttum.

"Evet bebeğim,başardın."

Kollarını boynuma sardığında belini kavradım.Boynuna bir öpücük bırakıp geri çekilerek gözlerine baktım.

"Sen bu şehrin en iyi şefi olacaksın."

"Kendi restoranımda..."

"Kendi restoranında."

Aylardır emek vererek her şeyiyle ilgilendiği restoranı sonunda açıyordu.Ailesinin kaybını 2 yılın sonunda kabullenip onlardan kalan şeyleri satarak hayalinin peşinden koştu.

Adımlayarak gezdiği restoranından elini tutarak çıkardım.Kapıyı kilitleyip yağan yağmurun altında yürümeye başladık.Birden duraksadım.

Onu kendime çevirip bir elimle belini kavradım.Diğeriyle de elini tutup dans etmeye başladım.Bana uyum sağlayarak gülümsedi.

"Deli miyiz biz?"

"Seni bilmem ama ben deliyim."

Yüzüne yaklaştım.

"Sana."

Dudaklarıma yaklaşıp bir öpücük bıraktı.

"Yine romantiksin Yoon."

"Senin karşında başka şansım yok Seok."

Kafasını omzuma yasladığında saçlarını öptüm.Hızı artan yağmurun altında birkaç dakika dans ettikten sonra hasta olma ihtimalini düşündüm.Zayıf bir bünyesi vardı,çabuk hastalanırdı.

"Bebeğim gidelim.Hasta olacaksın."

Kafasını omzumdan kaldırdığında alnını öptüm.Beraber arabaya koşmaya başladık.Bindiğimizde hemen çalıştırdı.Arkama yaslanıp onu izledim.

2 yıldır hayatımda olan Jung Hoseok benim sevgilim,eşim ve her şeyimdi.

---

Taehyung şampanyayı patlattığında bardaklarımıza koydu.Üçümüz Hoseok için mini bir kutlama yapmak istemiştik.Evimizin balkonunda oturup birer kadeh şampanya içerek keyiflendik.

"Taehyung" dedim arkama yaslanıp.

"Bu şampanya pahalı bir şeye benziyor.Nereden aldın?"

"Otelden çaldım."

Hoseok içtiği yudumu yutmadan öksürmeye başladı.Kadehi bırakıp koluyla ağzını silerek ona baktı.

"Ne?"

"Bende buna verecek para mı var?"

"Yine kumarda kaybettin değil mi?"

Bana baktığında kaşlarımı havaya kaldırdım.Birikmiş paramı kaybettiğimi söylesem bana da kızardı.Taehyung ona dönüp kafasını salladı.

"Evet."

"Senin de kaybettiğini bilmediğimi mi sanıyorsun Yoon?"

Kollarını birbirine bağlayıp arkasına yaslandığında kadehi bıraktım.

"Bebeğim-"

"Anlıyorum,alışkanlığım dedin ama bırakacağını da söyledin."

"Yavaş yavaş halledeceğim."

Dear past | SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin