2.bölüm

699 21 27
                                    

Gözlerimi açtığımda nerde olduğumu anlamadım bi kaç dakika düşündükten sonra kaçırıldığıma kanaat getirerek etrafıma bakındım şu an bi yatağın üzerindeydim telaşla kapıyı açtım ve merdivenlerden yukarı çıktım büyük bir salona geldim ve çıkış kapısı sandığım kapıya doğru ilerledim kapıyı tam açacakken bir sesle irkildim "o kapıyı açarsan ailen ölür!" kendinden emin bir sesle arkamı döndüğümde takım elbise giymiş bi adam karşımdaydı boyu sanırsam 1.95  1.97 falan boylarındaydı .

Öylece durmuş olanlara anlam vermeye çalışıyordum karşımdaki adam  dibime kadar geldi.

Oha amınaa koyim boya posa bak

İç sesime göz devirdim beni kaçıran öylece durmuş bana bakıyordu kafamı kaldırıp ona baktım çünkü boyum 1.68 'di  adamı itip aramıza mesafe koyamadım çünkü yerinden bile kıpırdamadı adam ve kapının adasında sıkışıp kalmıştım  fesat anlamayın "ne istiyorsun lan "diyip bağırdım adam kolumu sertçe kavrayıp sinirle bana baktı "KİME BAĞIRDIĞINI BİLİYORMUSUN LAN SEN SESİNİN TONUNA DİKKAT ET!" Yutkundum  "bırak kolumu" dedim adam kolumu daha sert sıkıp yukarı kata götürdü götürmedi sürükledi bi odaya hızla itip kapıyı kilitledi 

Cam kenarındaki koltuğa oturup dışarıyı izlemeye başladım ormanın yanında şehirden uzak olan bir evdeydim yanlızdım. Üzgündüm. Bunları düşüne düşüne göz yaşlarımın akmasına  izin verdim saatlerce ağladım ne yaptım diye düşünüyordum

2 saattir öylece yerimdeydim uykum geldiği için de uyumaya karar verdim fakat çok acıkmıştım yataktan tekrar kalkıp kapıya yöneldim ve kapıyı açmaya çalıştım ama hala kilitliydi saçımdaki tel tokayla açmaya çalıştım ama olmadı tekrar yatağıma girip uyumaya başladım...

Çok yorgun olduğum için akşam kesintisiz yatmiştım odanın içindeki diğer odaya gidip elimi yüzümü yıkadım aynaya baktığımda kendimi tanıyamadım göz altlarım morarmış ve şişti saçlarım dağınıktı ve kolum.Kolum morarmıştı gerizekalı bu evden bi çıkım seni nasıl hapse tıkıyorum banyodan çıkıp tekrar odaya gittim karnım açlıktan birbirini yiyordu biraz daha aç kalsam şu koltuğu kemirecektim tekrar yatağın üstüne oturup düşünmeye başladım.

Saatlerce odada tıkanıp kalmıştım çok açtım ve karnım çok ağrıyordu allahtan dün sabah kahvaltı yapmıştım. Çok sıkılmıştım çekmeceleri karıştırarak telefonumu bulmaya başladım ama bulamadım oflaya puflaya yatağa geri yattım battaniye yi kafama kadar çekip ağlamaya başladım. Okul hayatıma sövdüm kendime sövdüm o adama sövdüm hem ne diye okul okuyorum ki evde temizlik yapsam oturup annemle çekirdek çıtlayıp dedikodu yapsak fenamıydı bu düşüncelerle gözlerimi kapatıp uyumaya karar verdim açlıktan zorda olsa uykunun beni esir almasına izin verdim...

Nerdeyse 3 gündür bu lanet evdeydim ve hiç yemek yememiştim en son dayanamayıp kapıya var gücümle vurmaya başladım dakikalarca vurdum ne ses ne seda yatağın üzerine oturup ayaklarımı içime çekerek ağlamaya başladım bir süre sonra kilit açılma sesiyle kafamı kaldırdım karşımda takım elbise giymiş bir adam vardı "ne istiyorsun"dedi  "l-lütfen çok açım " diyebildim sadece adam beni  kolumdan tutup sürükleye sürükleye mutfağa getirdi yarım parça ekmek ve bir kaç dilim peynir verdi peynirin tadını beğenmesemde açlıktan ölemezdim.

Peynir ekmeğimi afiyetle yerken içeriye o adam girdi "Bunun ne işi var burda"diye bağırdı korumaya
"E-efendim acıkmıştı " ve silah sesleri gözümün önünde biri ölmüştü o kadar bağırdım ki ses tellerim ağrıdı adam yerdeki cesetten başını kaldırıp bana baktı iki üç adım geriledim adam yavaş adımlarla bana doğru geldi ben gittikçe o geldi en son sırtımın tezgaha çarpmasıyla ağzımdan küçük bir inleme çıktı adam dibime  kadar geldi ve bu sefer bileğini sıktı çok ağrıyordu yüzümü buruşturdum ama o daha sıktı ve gözlerini gözlerime kenetlemişti.En son dayanamayıp tezgahın üzerindeki bıçağı iki defa ona sapladım  adamın eli yavaş yavaş bileğini bırakırken hızla onu itip koşmaya başladım ev kapısını açar açmaz adamların bakışları bana döndü"patronununuz içerde ölüyo" dağ ayısı maşşallah eceliyle zor ölür korumalar içeri girer girmez ormanlığa doğru koşmaya başladım...

Selam aşklarım bakın bölümleri 2 günde bir atıyorum değerimi  bilin sizleri seviyorum

Oy ve yorum yapmayı unutmayın

Yazım hatası varsa özür dilerim 💞

Mafyanın Küçüğü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin