~𝙎𝙝𝙚𝙧𝙞𝙛𝙛~

0.9

Boş kahve bardağına baktı genç kadın.En son ne zaman düzgün uyuduğunu veya adam akıllı yemek yediğini bile hatırlamıyordu.

Gökyüzüne bakıyordu.
Ne kadar çok yıldız var..Değil mi hanabi?

Kafasını yana çevirdi.Gördüğü tek şey ise ona onu hatırlatan kırmızı örümcek zambağıydı.Aradan ne kadar süre geçmişti 1 hafta mı yoksa 1 ay mı?
Bu çiçeklere her zaman özenle bakıyordu.Efsanelere göre bu çiçek bir insanın ölümünün simgesidir.
Kim bilir belki de efsane değildir?

Parmaklarına baktı.Stresten dolayı derisini soymaya başlayalı 1-2 hafta olmuştu.Bu yüzden işinden uzaklaştırma bile almıştı.

O gittiğinden beri hayatı düzgün ilerlemedi.Kimse yanına gelmedi.Gusion bile..

Telefonunu açtı ve aramalar kısmına gitti eli.Onu arasa açıcakmıydı ki sanki?
Yalnız hissediyordu kendini.Hemde eskisinden daha çok.Gözlerini kapatıp uykuya dalmayı diledi.

Çalan kapı zili ise bir türlü çekemediği uykusunu bozdu.Yavaş adımlar ile ayağa kalkıp dış kapıya doğru yöneldi.

Kapıyı açtığında kimse yoktu.Hemde kimse.Etrafa bakındı,ayağının altında ki kutu dikkatini çekti.Kutuyu alıp eve girdi.

Masanın ortasında ki kutuya yarım saattir gözlerini dikmişti.Kim getirmişti bunu?

Kızarık ve yaralı parmakları yavaşça açtı kutuyu.İçinde sadece bir not vardı.Notta ise sadece Moniyan İmparatorluğu'nda bulunan bir yerin adresi vardı.El yazısıyla yazılmış bu güzel yazıdan parfüm kokusu geliyordu.Bunu bir erkek yazmamıştı bir kadın yazmıştı çünkü koku bir kadın parfümüne aitti.

Notta başka bir şey bulma umuduyla arkasını çevirdi.Sol en alt köşede tek bir şey yazıyordu."Paxley"

- - -

"Hey Gusion! Sana güzel bir paket var"

Angela elinde ki kutuyu Gusion a uzattı ve ardından masada bulunan bilgisayarın başına geçti.

Genç adam kutuyu açtı ve içinde ki nota baktı.Güzel bir el yazısı, kadın parfümü ve "Paxley" ailesinin simgesi.Kaşlarını çattı ve notta yazılı olan adresi yırtarak parçalara ayırdı.

"Sanırım paket küçük akrebin hoşuna gitmedi"

Alaycı bir ses tonuyla söylemişti Hayabusa.Soğuk kırmızı gözleri karşısında ki kişiye bakıyordu doğrudan

Gusion elinde ki parçalanmış kağıtları karşısında ki adamın yüzüne attı ve ellerini ceplerine yerleştirip odasına doğru yol aldı

"Küçük akrebimiz bugün ters tarafından kalkmış anlaşılan"

"Kapa çeneni hayabusa"

Bu sefer ki ses Gusion dan değil yan masada oturan genç kadından geldi.Kırmızı gözleri karşısında ki eski ninjaya bakıyordu.Elinde ki kahve fincanından bir bardak yudum aldı ve masada ki eski yerine bıraktı.

"Sadece eğleniyordum Hanabi."

Eski ninja masumiyetini göstermek amaçlı iki elini de yukarıya doğru kaldırdı ve ne kadar maske taksa bile gözlerinde ki kısılmadan dolayı sırıttığı belli oluyordu.

"Bok gibi bir eğlence anlayışın var."

"Çocukken severdin"

Genç kadın ayağa kalktı ve derin bir iç çekti.Adımları kapalı olan kapıya doğru yöneldi.

"Adı üstünde,çocukken.Olgunlaş biraz Hayabusa.10 yaşında ki çocuklar değiliz artık"

Kadın odanın kapısını açtı ve içeriye girdi.Ardından kapıyı arkasından yavaşça kapattı.Kımıldamadı,olduğu yerde durdu.Gözleri bir süre yeri inceledi daha sonra ise karşısında ki beyaz saçlı adama yöneldi.

Gusion elleri ile yüzünü gizlemiş yatağında oturuyordu.Geçen gün ki görevinden dolayı hâlâ üzerinde kuru kan lekeleri bulunuyordu.

"Sorun ne"

Hanabi oldu konuşmayı başlatan kişi.Gusion bir süre sessiz kaldı daha sonra kendini yatağa doğru bıraktı ve gözlerini kapattı.

"Yazı tarzı,parfüm kokusu ve simge.Valentina beni Moniyan'a çağırıyor."

Adam uzun süredir içinde tuttuğu nefesi bıraktı ve gözlerini açtı.Hâlâ kapı eşiğinde duran arkadaşına baktı.

"Bir problem olduğu kesin ancak gidecekmiş gibi de durmuyorsun"

"Tabi ki de gitmeyeceğim.Salak değilim ama Valentina bunu yaptıysa bir sebebi vardır."

Genç adam elinde kalan son kağıt parçasına baktı.Kağıt parçasında ise kalan tek şey Paxley simgesiydi.

.
.
.
.
.
.
-526 kelime-