Gizli Geçmiş

3.bölüm UTKU

Annem gili morktan çıkartırken canım acıyordu. Beni bir arabaya bindirdiler yol boyunca küçüklüğümü düşündüm ve sadece ağladım. Araba durduğunda bir mezarlığa gelmiştik. Arabadan aşağıya indik annem ve babamın tabutunu tam alıyorlardı koştum.

"Bırakın onlarııı yapmayın annem ve babam ölmedi benim." iki kadın kollarımdan tutup çektiller. Omuzlarında tabutla annem ve babam gidiyordu. Mezarın yanına geldiğimizde annem ve babamı gömeye başladılar...

Gözlerimi açtığımda o lanet odamda buldum kendimi her şey tamamen bittmişti. Artık bir ailem yoktu. Acaba şuan bura da olsaydı annem ne yapardı. Tabi ki de beni uyandırmaya çalışırdı.

2 Ay sonra

Yine her zaman ki gibi gözlerimi o lanet alarım ile açtım gözlerimi. Annem ve babamı daha unutmadım ve asla unutamam. Bu gün okulun ilk günüydü. Annem olsa okumamı isterdi. Annem için babam için o lanet yataktan kalktım. Üzerime siyah mini ettehimin atına fille çorabımı giyip üzerine yarım t-shirtimi giyip onun üzerine de kapşonumu giydim. Makyajımı ise aylenır fondoten ve rümele tamamladım. Aşağıya inip hizmetcinin yaptığı kahvaltıyı yedim. Adını bile bilmiyorum...

Okulun kapısından içeriye girdim. Bu okul babamın bana hediyesi yani sahibi benim artık ALARA koleji. Tabi beni tanımıyorlar çünkü 11. sınıfım ve bu güne kadar bu okulun sıradan öğrencisi takliti yaptım.2. derste yetiştim okula tenefüstü. Okula doğru ilerlemeye başladım. 11/A yı buldum. Çünkü ben hep A sınıfında okuldum A varken B ye ne gerek var. Pencere kenarında en arka sıraya oturdum. Ders zilli çaldığın da her kes içeriyea girdi. Hoca içeri girdi. Ben de sıraya kolarımın üzerine kafamı koyup uyumaya çalışıyordum. Bi anda yanımda hisetiğim şrylr gözlerimi açtım.

" Ne yapıyorsun ya"

" Oturuyorum"

Çok tanıdık geliyordu yüzü. Bu çocuğu daha önce hastanede görmüştüm. Yani o arabaya çarpıp ailesini öldüren bizdik. Evet öğrenmiştim suç bizim taraftaydı. Bana gözlerini dikmiş bakıyordu.

"Otur diyen oldu mu?" dedim

"Ben bütün okullarda hep buraya otururum". Sanki tapunun malı.

"Bir itirazın varsa kalka bilirsin " diye ekledi. Hoca bize bakıp "sesiz olun" diye bağırdı. "Hehe" diyip uyumaya çalıştım kafamı cama dönerek. Tenefüs zili çalmıştı. Her kes dışarı çıkmıştı. 10 dk sonra zil çaldı. Her kes patır kütür sınıfa girdi. Omzumda his ettiğim eller ile irkildim. "Bu arada tanışmayı unutuk ben utku sonuç olarak sıra arkadaşımla tanışmak isterim" sırıtarak. Demek adın utku. " Bende alara " dedim. Umursamaz bir sesle. Çünkü benim kim olduğumu öğrense meymun olmazdı. "İyi isim" demesi ile hocanın gelmesi bir oldu. Her kes ayağa kalktı. Ben ve utku hariç hoca " oturun" demesiyle milet oturdu. Bizi fark etmemişti bile ders matamatikti hoca tahtaya bir soru yazdı. Etrafa bakınıp beni işaret ederek " sen gel bu soruyu çöz dedi. Bütün millet bana bakıyordu. Utku ayağa kalkarak bana yol verdi. Aptal hoca bu konuyu çok iyi biliyordum. Çünkü yaz tatilin 1. ayında bu senenin bütün konularını öğrenmiştim. Tahtaya doğru ilerledim. Her kes göz ile beni takip ediyordu. Tahtadaki soruyu çözerek yerime oturdum.

Eve gitme saati gelmişti. Eve doğru yürümeye karar verdim. Ama ev çok uzak 3 saat sürer en azz ama finede yürümeye devam ettim. 1 saat yürüdüm yağmur yağmaya başlamıştı. Çok ısız bir yere gelmiştim. Karşıdan bir bebe geliyordu. Bir ellinde bira diğer ellinde sigara vardı. Ama çok tatlı duruyordu. Eğ haliyle biraz korktum. Bana yaklaşıyordu. Yaklaştı ve yaklaştı.

"O güzellik bu saate burada ne işin var" kalbim hızla atmaya başladı. Onu umursamadan yürümeye başladım hızlı adımlarla. Kolumda his ettiğim acı ile inledim. "Bana cevap vermemek büyük suç" beni kendine hızla çekti. "Bırak beni" diye bağırmaya başladım.