He Lost MEmory

CHAPTER 4: Physically hurt

Kapagod ngayong araw, hahayyy.

I'm here at my room nakahiga sa kama ko habang iniisip kong anong posebling  magyari mamaya pagdating ni Marga. At may sinabi si Manang Setha kanina sa akin na may lakad si Dad at hindi ito nakakauwi ng bahay ngayong gabi 'na mas lalong nagpakaba sa'kin. Hindi naman ito bago sa akin pero habang tumatagal ay mas lalong sumasakit ang mga ginagawa nila sa'kin. Hindi ko nga alam kong paano ako naka survive sa mga pinaggagawa nila ehh, gustuhin ko mang lumaban ay hindi ko magawa 'not because I don't have strength it because wala akong balak na lumaban sa kanila. Kahit sinasaktan nila ako 'may respeto pa rin ako sa kanila even though paulit ulit nila yung ginagawa. Hindi kase ako yung taong isang bises lang nasaktan eh lalaban agad, kaya kong tiisin ang lahat ng iyon pero kapag inubos nila ang pasensya ko at sagad na sagad na 'hindi ako magdadalawang isip patulan sila, inubos nila ehh kaya time ko naman lumaban 'hindi ko hahayaang ganonin nila ako kase tao rin naman ako na nabubuhay sa mundong ito.

"Maurene!!"

Here they are 'get ready to yourself Maurene Jaide Tun sasabak kana naman sa lagusan patungong impyerno.

"Maurene!!"

Kaya mo yan Maurene Jaide huwag kang bibigay agad. Fighting!!

"Bakit po tita?" Inosente kong tanong nang magkababa ako galing sa kwarto.

"Huwag mo akong matita titang bwesit ka!! Hali ka dito! lumapit ka sa akin!! Bwisit ka!!"

"Tita ano po ba an...." Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng mabilis dumapo ang kanyang palad sa aking pisngi.

"Sinabing huwag mo akong matawag tawag na tita Maurene!!" Sinampal niya ako ng malakas dahilan kong ba't ako natumba. 

Hawak hawak ko ngayon ang pisngi ko na namamanhid dahil sa pagsampal ni Tita sa akin. Nahihilo ako dahil sa paulit ulit na pagsasampal niya,  akala ko kontetinto na siya sa kanyang ginawa ng bigla niyang hinawakan ng marahan ang buhok ko at muling pinagsasampal ang aking mukha. 

Naramdaman kong may mainit na likidong tumutulo mula sa aking ilong, at mas tumindi ang nararamdaman kong pagkahilo dahil sa sunod sunod na pagsampal nito sa akin.

"Diba 'sinabi kona sayo Maurene!! na kapag lumapit! o naki alam ka sa mga ginagawa ni Marga sa school ay malilintikan sa akin?!!!" Galit niyang sabi habang mahigpit na hinahawakan ang buhok ko. 

Hindi ko magawang magsalita, parang

bigla nalang naputol ang dila ko at hindi na makapag salita 'ni hindi ko nga magawang tignan ito sa kanyang mata. 

"Hindi mo ba maintindihan?!! Akala ko ba matalino ka?! Tsk! Pagnaulit pa ang pangingialam mo kay Marga hindi lang iyan ang aabutin mi sa akin 'tandaan mo yan!!" Aniya ay muli akong sinampal bago binitiwan ang aking buhok at iniwang hilung-hilo.

Marga showed up in front of me na may pang aasar naka ngiti. Shit

"Ano?! Hindi ka makapag salita kay Mom!. Yan ang napapala sa mga pakialamera! HAHAHA" aniya 

"Hi--hind--i a--ko pa...." Hindi maayos ang pagbigkas ko dahil pagkahilo, nang bilang...

"Ahh sumasagot ka pa huh?! Itong bagay sayong  ka!!" Sinampal niya ako tsaka marahang pnatayo imbes na lumaban sa kanya napadaing nalang ako. 

Marahan niyang hinawakan ang panga ko.

"Na intindihan mo naman ang sinabi ni Mom diba?! Kaya kung ako sayo wag ka nang mangialam at atupagin mo yang pagaaral mo at yung boyfriend mong di ka naaalala.!!! Aniya at marahang binitawan ang mukha ko tsaka muling sinampal.