Pretty Baby Series #2 : ADMIRING HER (COMPLETED)

Kabanata 24

His jawline and eye catching face stood up like a fine young man. Ang laki ng pinagbago niya. Not now. It is not time Para malaman niya. Akala ko mahirap  tipong walang Pera pero putik pinaglalaruan ya ta ako ng tadhana.

May ari Arian pa la ako? Diba, nakaka baliw?

I can't smile in front of him. My face is silent as my eyes only speaks coldness.  Ilang metro ang layo namin pero ang distansya ay Mas lalong napapalapit sa kanya.

" Something bothered to you?" he ask like he doesn't know anything.

" yeah"   nodding at him " uuwi ako samin, may problema Doon na kailangan Kong harapin" looking in his   masculine body I can say papayag siya.

" importante ba Yan kesa sa trabaho mo? pwede Kong bawasan ang suweldo kapag nag absent ka ng Ilang araw"

Kahit nagsasalita lang ito ay pinapahatid nito ang otoridad sa kanyang boses.  Oo nga pa la Yung suweldo ko. Bakit nawala yun sa isip ko?

"ganito na lang, samahan mo ako sa probinsya namin at dun natin gawin yang research paper mo. Ayos ba?" suggest ko dito Para payagan ako.

Wala akong nakuhang sagot sakanya kundi pagtalikod nito ng walang lingon sa direction ko.

Napakamot ako ng kilay sa inasta niya. Paano ba toh? Kahit na may inis akong naramdaman sa kanya ay hindi ko parin maiwasan na habaan ang pasensya sa kanya.

Paakyat ito papunta sa opisina Kung saan nakasunod ako sakanya. Bawat Hakbang nito ay Doble din ang habol ko.

" sige na sir, payagan niyo na po ako, please.." ang mata ko ay nagmumukhang aso na sa pagpapaawa sa kanya na may nalalaman pang pasulyap sa kinalalagyan ko.

Napahinto ako ng bumangga ako sa likod nitong amoy lavender. Ang Bango niya kahit saan kami pumunta, ang bango  niya parin.

Malamang alagang may pagmamahal sa sarili.

Ang pagharap nito saakin ng hindi ko inaasahan na ikinatanga ko sakanya. Para akong Bata nanghihingi ng candy sa crush niya.

Tulad ng sukat ng tangkad namin na maiihango sa tingin niyang walang ka pantay.

His deadly serious stares I can't blame for being hot. Ay! Ano ba itong iniisip ko masyadong malalim Para Maka ahon sa Init.

" pack your things, I'll book our flight for tomorrow" he said with soft but deep voice.

Tumalikod ito na naiwan akong nakatulala sa  boses niyang ayaw akong layuan ng aking isip. Bawat Sabi niya ay umeecho sa isip ko.

Ng mawala siya sa paningin ko ay nakahinga ako ng maluwag " hay.. Salamat, wait, ano nga Sabi niya? YES! " Para akong nanalo sa lotto sa sinabi niya.

Libre Yung ticket, Iwas gastos na naman . Hindi niya talaga ako hinahayaan na gumastos sa sarili Kong Pera. May nalalaman pang bawasan ang suweldo ko. Yun Pala Pera niya din ang babawasan niya.

Dumaretso ako sa aking silid Kung saan inumpisahan ko na ang mag impake. Napatigil ako sa pag impake ng matabig ko ang maliit na garapon.

Ang gamot ko.

After all those years naalala ko na ang lahat lalong Lalo na sa magulang Kong pinatay nila.

Him, he's the man I saw in my childhood days.. Pero umalis din sila dahil may business trip ang family niya.

And the time the incident happened, I was hopeless and traumatized that lead my life to amnesia girl .

Kaya Pala pa ti dito hinahanap nila ako, ang pamilya Kong sumira sa buhay ko. Mabilis Kong naimpake ang dadalhin ko at sinirado ang zipper.