friendzone-Minsung

Kesik

sıkıntıdan oturdum yazıyorum
———————————————————————————

San kafasını kaldırdı.Şimdi cidden sıçmıştık.Sıra sıra hepimiz kafamızı kaldırdığımızda çocuğun yüzündeki sırıtışı da görmüştük.Çok pis bakıyordu.Arksındaki çocukların da bi farkı yoktu tabii.

Çocuklar o kadar korkutucu değildi.Ellerindeki sopalardı beni korkutan.Bana zarar gelmesi umrumda değildi ama Jisung'a asla zarar gelemezdi gelmeyecekti.

San kolları havada çocuklara doğru yürümeye başladı ve konuştu...

"Yakalandık desene"
"aynen öy-"

San çocuğa yumruk atmıştı.Çocuk ise aldığı darbeyle elindeki sopayı düşürdü.Jisung'a döndüm.Hipnoz olmuş gibi korkuyla tuttuğum eline bakıyordu.Başını kaldırdı,gözgöze gelmiştik o an gördüm bakışları çok çaresizdi.Ah hala aşık olamazdım bu his 10 yılın ardından yine gelemezdi.

Ellerimizi hızlıca ayırdım.Ayırdığım an Jisung San'a doğru koşmaya başladı.Diğer çocuklardan birine de o yumruk attı.Woo'ya döndüm korkuyordu San için korkuyordu.Ben de Jisung için korkuyordum ama San onun sevgilisiydi Jisung ise benim en yakın arkadaşım.Düşüncelerimden sıyrılıp başımı yine kavgaya çevirdim.JİSUNG YERDEYDİ ÇOCUK İSE ONA YUMRUK ATIYORDU.buna asla göz yumamazdım.

Saklandığım yerden çıktım.

"HEY BİZ DE BURDAYIZ!"

Woo bana korkmuş bakıyordu.Onu rahatlatmak için kafamı salladım.Rahatlamış olucak ve San için de endişelenmiş olacak ki o da saklandığı yerinden çıktı.

"Selaaamm"
"WOO NAPIYOSUN YA"
"SAN SALAK MISIN DAYAK YİYOSUN"
"ya öf"

Başımı Jisung'a çevirdim.Karşısındaki çocuk bıçak çekmişti.Koşmaya başladım.Tek seçeneğim vardı.Her şeyi boşverip bıçağı tuttum.Jisung gözümden akan yaşlara ben ise Jisung'a bakıyordum.Bıçağı alıp çocuğa çevirdim.Arkasını döndüğü gibi kaçmıştı zaten.Yere çöktüm.

"Min sen iyi misin?"
"İyiyim San çok abartılıcak bi şey yok"
Gözümden akan yaşları kanlı ellerimle silerken konuştum.Jisung ayağa kalktığı gibi kolumdan tuttu.

"hastaneye gidiyoruz"
"Jis cidden gerek yok"
"Var dedim Minho"

Sürükleye sürükleye hastaneye getirmişti.Beni odaya sokup dışarda beklemeye başladı.Doktor elimi sardıktan sonra dışarıyı yollamıştı.Kapıdan çıktığımda kafasını masaya gömmüş ağlayan bi Jisung görmeyi beklemiyordum.

"Ah Jisung neden ağlıyorsun"
"Benim yüzümden yaralandın"
"Hayır hayır kendini suçlama"
"SUÇLAMIYORUM SEBEBİ BENİM ZATEN AMK"

ayağa kalkıp bağırarak söylediği cümleyle yetinden sıçramıştım.

"Min özür dile-"
"Jisung iki oldu bu"
"Üzgünüm isteyerek yapmıyorum"
"Öf siktir et San ve Woo'nun yanına gidelim"
"Hayır senin eve gidip dinlenmen lazım.
"Jisung gerek yok iyim demiştim"
"itiraz istemiyorum eve gidiyoruz"
"ya zaten ailem evde değil anahtarım da yok boşver"
"benim eve gidiyoruz o zaman"

Duyduğum şeyle ağzım açılmıştı.Ama uzatmak da istemiyordum çok kararlıydı.Hatta belki onun evine gitmek istiyordum.Kafamı sallayıp yürümeye başladım.Evin yakınındaki bi hastanedeydik zaten.Yürüyerek de giderdik.

Eve geldiğimizde Jisug hemen beni içeri sokup koltuğa otutturmuştu.Şimdi ise çorba yapıyordu.

"Jisung hasta değilim elim kesildi sadece"
"Olsun suçluluk hissediyorum"
"Ama suçlu değilsin ki"

konuşmak istememiş olacak ki kafasını iki yana sallayıp işine geri döndü.Bi anlık cesaretle sessizce ayağa kalktım.Jisung'a doğru yürüyüp arkasından beline sarıldım.İrkilmiş olacak ki yerinden sıçradı.
Bi anda pozisyonlarımı değiştirdi.

"Eğer elin kesik olmasaydı ben üstte olurdum"

yutkundum ve uzun bi "pekiii" diyerek aradan çekildim.Jisung sırıttı ve kafasını iki yana sallayarak işine döndü.Gözgöze gelmemek için Jisung'un odasına gittim.Odasına girdiğim an ilk gözüme çarpan duvardaki kocaman ikimizin olduğu fotoğraflardı.

Hep neden beni odasına sokmadığını merak etmiştim nedeni her yerde fotoğraflarımızın olmadı mıydı?Jisung'un adım seslerini duyduğum gibi arkamı döndüm.

"Odamı da gördün."
"Evet devlet sırrı gibi saklıyodun."
"neden sakladığım gayet açık bence"
"bence de"

Jisung arkasını dönüp gitti ben ise sadece onu takip ettim.Sandalyelerden birine oturup yaptığı çorbayı içmeye başladım.

"Güzel yapmışsın ama ben daha güzelini yapardım."
"bekliyorum bi gün"
"yaparız"

Yemek bitmişti.Jisung'un kaldırmasına yardım ettikten sonra konuştum.

"Ben gitsem mi artık ya annemler gelmiştir.
"Bugün burda kalmaya ne dersin?"

———————————————————————————

Burda bitiriyorum bismillah smut yok merak etmeyin🤭i