"burda kalmaya ne dersin?"
———————————————————————————
*jisung'dan"
minho söylediğim cümleyle ağzı açık bana bakmaya başlamıştı."neye bu kadar şaşırdın amk"
"ne biliyim bi anda öyle diyince"
"gören de hiç kalmadın sanıcak"
"sanmasınlar neyse kalamam üzgünüm rahatsızlık vermiyiiim"Koşarak kapıdan çıkmıştı.O gidince onun değerini anlamıştım.Hoşlanıyodum ondan,hem de çok...
Karşımdaki koltuğa uzandım,sadece tavana baktım.saniyelerce,dakikalarca hatta saatlerce.
Uyandığımda saat gece 4 dü.Çok erken uyumuştum galiba normalde sık sık gece uyanan biri değilimdir.Bi bardak su içmek için ayağa kalktığımda gözüm karardı.Olduğum yere yığıldım...
"Minho'dan"
"Bu saatte kim arıyo öf"
gözlerim yarı açık çalan telefonu açtım.Annem bu saatte beni niye aramıştı?"Efendim anne"
Bu saatte annem neden ağlıyordu ve nefes nefeseydi!
"Anne iyi misin noluyo"
"O-oğlum Jisung hastaneye kaldırıl-"
"NE"çığlık atmıştım.Ciddi miydi?Bana o kadar bakmıştı ve sonra hastanelik mi olmuştu.üstümdeki minnie mouse li pijamayı umursamadan bi ceket alıp kapıdan koşarak çıktım.Taksiye atlamadan önce annemi aradım.
"Anne adres ne"
"****** hastanesine gel kapının önünde olacağım"
"tabii"Şoföre adresi söyleyip sadece yol boyunca camdan dışarı boş boş baktım.Neden hastanelik olmuştu.Niye bi anda?Hiç bi şeyi yoktu,Neden onla kalmamıştım?
Ben bir sürü soruyla boğulurken hastaneye ulaşmıştık."Efendim ücretinizi aliyim"
Elimdeki paranı. miktarını umursamayıp hepsini taksiciye verdim.
"üstü kalsın"
Koşmaya başladım.Annem kalının önündeydi ve ağlıyordu.Kolumdan tutup beni odaya götürdü.Girdiğim an yatakta öylece yatan Jisung'u gördüm.İlk defa böyle görmüştüm onu.Hep iyiydi ya da iyi gibi gösteriyodu kendini eğer öyleyse de oyuncu olmalı.İsteksiz bi şekilde ağlamaya başladım.Durduramıyordum kendimi.Kapıdan doktor girdiğinde gözyaşlarımı silmeye çalıştım ama doktor konuşmaya başlamıştı bile.
"Ah,Sorun yok sizi anlayabiliyorum"
"Çok pardon durumunu öğrenebilir miyim?"
"Tabii bay han iyi beslenmiyor,demir eksikliği var,uyumuyormuş vücudu çok yorgun."Duyduğum şeylere ağzım açık kalmıştı.Her zaman çok iyiydi,beni almaya geç kalmazdı asla.Okula ya da buluşmalarımıza da öyle.
Doktor kapıyı kapatıp gitti.Jisung'a öylece bakakaldım.Bitkin görünüyordu gerçekten yorgundu.Yanına yavaş adımlarla yürüdüm.Yatağının ucuna oturdum.Serumsuz olan elini avucumun içince gezdirdim,okşadım.
"Jisung,seni çok sevdim eskiden çok aşıktım hiç bi zaman arkadaştan ötesi bakmadın bana hep başkalarıylaydın.Ölesiye kıskandım ama belli etmedim yanımda olmadığın günler ölesiye özledim ama belli etmedim.Diyorum ki keşke belli etseymişim.Şuan kokunu içime çekiyo sana sarılıyo olabilirdim belki de.Çok ağtalım değil mi?"
Kafamı eğip kıkırdadım.Gülmem bi anda ağlamaya döndü.
"Çok seviyorum seni Jisung hep içime attım ama hala aşığım sana"
söylediğim bu cümleyle Jisung'un gözleri aralanmıştı."M-minho"
———————————————————————————
10 yıldır bölüm atmadığım için vincenzo izlerken yazdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
friendzone-Minsung
FanfictionJisung Minho'dan hoşlanıyordu ama ondan friendzone yemişti...