Zorla Başlayan Aşk/hyunlix

4.

Abime bu düğün ilgili herşeyi anlatmıştım ama herşey derken zorla evlendiğimi değil çünkü söyleseydim bunu asla izin vermezdi ve babamda hepimizi öldürürdü. Babam para için çocuklarını bile satar. O kadar para göz bi insanki ondan nefret ediyorum elimde olsa öldürecem. Öldürüpte hapislerde çürümek istemiyorum. O pislik babamın elinden bi ben bide annem çekti ondan o kadar çok dayak yerdik ki. Kardeşim ve jeongin kurtuldu bi tek ben kalkmıştım. Babamın elindeki tek şey benim ve annem biz gidersek yoldaki adamı bile döverdi. Babam hergün sigara içip içki içip eve sarhoş bi şekilde gelip bizi döverdi

Yolda boş boş gezerken hyunjinin arabasını görmüştüm. Kırmızı ışıkta durunca içindeki kişilere baktığımda hyunjin ve Minho vardı ama yanlarında ise iki kız vardı birisi hyunjine yaklaşıp duruyordu ve boynunda öpmeye başladı aynı şekilde Minhoda aynı. Bu neydi şimdi görmez olaydım amk zengin züppeler işte nolacak. Hyunjinin yakında düğünü var ve hiç umursamadan sikiş sokuş yapıyo piç işte. Neden tüm zenginler aynı parayı bulup değer vermeyip kızlarla gezerler puştlar. Jisung birden yanıma gelince korkmuştum

"Hay senin ne işin var burda"

"Ya öyle geziyordum seni gördüm geliyim dedim"

"He iyi yapmışsın"

"Noldu lan sana durgunsun"

"Jisung hani benim hayallerim vardı ya doktor olacaktım hatta ikimizde olacaktık"

"He evet başarmamıza az kaldı da"

"İşte bana az kalmadı ben pes ettim bu evlilik babamdan şiddet yeme bunlar yüzünden asla beceremem"

"Felix ne demek pes ediyor hani ne olursa olsun pes etmiyecektik"

"Jisung ben napıyım ya herşey üst üste geliyo gücüm kalmadı"

"Hayır pes etmek yok herşey başarıp bu kötü hayattan kurtulacaz"

"Ben kararımı verdim herşeyi bırakıyorum hayat beni nereye götürürse öyle gidecem ölümse ölüm"

"Felix çarpacam bi tane he deme öyle hayat senin elinde sen hayatı götürcen pes etmek falan yok tamam mı"

"Off bilmiyorum jisung napacam bilmiyorum" yürürken sahile varmıştık bile. Kumun üzerine oturup kafamı jisungun omuzuna yaslamıştım. Dayanamayıp ağlamıştım jisung ağladığımı görünce saçımı okşamıştı

"Geçecek bunlarda az kaldı kendini fazla bu kadar üzme be meleğim"

"Hiç umuyorum geçmiycek hiç bişey herşey aynı kalacak"

"Ya amk ben seni teselli etmeye çalışoyorum sen dahada kendini karatıyorsun aa"

"Ben napim be aklıma kötü şeyler geliyo" kafamı kaldırıp jisunga bakmıştım

"Bana bak ulan pes etmek yok sana şurdan bi çarparım ki"

"Yoo banane pes ettim bile"

"Ha öyle mi" kafama vurup kaçmıştı.

"Ulan piç" arkadasından hızlıca koşmuştum

"Gel lan buraya" tam yakalıyacakken daha hızlı kaçmıştı. Şuan jisung sayesinde yüzüm gülüyordu o olmasaydı bi kenarda tek  başıma ağlıyor olabilrdim. O benim hayat kaynağımda tüm neşemi geri getiren kişiydi. Jisung bana doğru gelip sıkıca sarılmıştı bende karşılık vererek sarılmıştım

"Jisung sen olmasaydın şuan hep ağlamış olurdum iyiki varsın sincabım"

"Oyy sincabın yesin seni eşşek seni çok seviyorum" daha sıkı sarılmıştım

"Bende seni çok seviyorum sincap kafalım" cidden jisung olmasaydı ben napardım o benim çocukluk arkaşımdı asla ondan vazgeçmezdim. Yaşam sebebimdi

Bu bölümde birazcık jilix katayım dedim 🤧
Bu ficlerde jilix arkadaşlığına bayılıyorum ya 😭

Hocam hocam bi oy verde öyle git bea 🤭