Zorla Başlayan Aşk/hyunlix

15

Dün akşama kadar çok eğlenmiştik. Lunaparka gidip tüm aletlere binmişik sonrasında bi akşam yemeğine çıktık. Kalktığımda hyunjin bana sarılı bi şekilde yatıyordu. Olum ben buraya yastık koydum onu bile aşmış amk

"Hyunjin ağzına sıçmadan önce kalk artık" beni umursamayıp bana sarılıp uyumaya devam etmişti. Şimdi sıçtın sen diyemiyecem çünkü bırakmıyo bu beni. Ay çıldırcam

"Felix"

"Ne var"

"Rahat dur uyuyamıyorum"

"Lan siktir git sıçarım rahatına" hyunjini yataktan itmiştim. Götü sanırım yere çok kötü değdi.

"Aa acıdı lan" sızlanmıştı hyunjin. Yataktan kalkıp hemen yanına gitmiştim

"Lan çok mu acıdı"

"Felix hem iteliyon hemde endişeleniyon amk"

"İyilikte yaramıyo sana öksüz" kafasına vurup kıyafetlerimi değiştirmeye gitmiştim. İlk önce elimi yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi giymiştim. Hazır olunca hyunjinin yanına gitmiştim

"Hyunjin kahvaltı etmiyecen mi lan" salak yatağa geri dönüp hala yatıyordu. Benim dememle hızlıca kalkıp banyoya gitmişti

"Beni beklemeden hiç bi yere gitmiyorsun bak" banyoda seslenmişti. Sanırım duş alcaktı

"He he tamam" hyunjin duş alırken bende telefondan bizimkilere yazmıştım. Onlar daha yeni kahvaltı etmeye gitmişler. Piçler ben yazmasam haber vermiyorlardı. Neyse ki bizi bekleyeceklermiş. Hyunjin 10 dakikaya falan hızlıca duşunu almıştı.

Hyunjinde tamamen hazırlandıktan sonra aşağa inip yemek haneye gitmiştik. Ohh ne güzel kahvaltı edecek şeyler var. Bizim için bi masa kurup oturmuştuk. Herkes kahvaltısını yapmaya başlamıştı

Anca kahvaltıyı bitirmiştik biraz konuşup otelin deniz kenarına gitmiştik. Kumların üzerinde oturup sohbet ediyorduk. Birden wooyoung gelmişti. Hemen ayağa kalkıp selam vermiştim

"Oo felix nasılsın" demişti gülümseyerek. Hyunjin birden yanıma gelmişti. Sabır valla yeter lan

"Sen yine mi geldin" elimi tutarak demişti. Her ne kadar elimi çeksem de hyunjin sıkıca tutuyordu

"Hyunjin biraz konuşabilir miyiz" demişti wooyoung

"Ne konuşcaz he" demişti hyunjin. Diğerleri ise bize merakla bakıyordu

"Hyunjin lütfen" demişti wooyoung. Hyunjin elimi bırakıp onunla gitmişti. Bende yerime geri oturmuştum

Hyunjin'in ağzından

Şerefsiz wooyoung ile bizimkilerden uzaklaşıp tek kalmıştık. İkimizde konuşarak yürüyorduk.

"Wooyuong senin burda ne işin var ve neden hep felixin etrafındasın" ona sinirli gözlerle bakıyordum

"Derdim felix değil sensin hyunjin"

"Ne demek bu" keşke şuna yumruk atabilsem

"Hani eskiden olanları hatırlıyor musun woojin yüzünden sana zorbalık yapmıştık"

"He evet ozaman sizi öldüresim geliyordu hatta hala geliyor"

"İşte sen ondan kurtulduktan sonra ben artık dayanamayıp gruptan ayrılmıştım, ben onlar gibi asla değildim. Sadece bende zorbalık yememek için onlar gibi davrandım. Hyunjin herşey için sana yaşattığımız herşey için özür diliyorum" üzülerek demişti. Bunu duyunca tüylerim diken diken olmuştu. Ona inanmalı mıydım acaba. Elimi Wooyoungun omuzuna koymuştum