Strangers

Duits

'Sie müssen diese Aufgaben in Gruppen von 4 tun.' zegt mevrouw Smit van duits. Ze heeft opdrachten gemaakt die we voor de klas moeten presenteren over 2 weken. Een soort van spreekbeurt.

Ik zit samen met Lucas, Anouk en Max. Max is Anouks vriendje, hij is best aardig. Anouk en Max draaien zich naar Lucas en mij om. 'Dus hoe gaan we dat doen?' vraag ik en ik open mijn schrift. 'Taakverdeling!' roept Anouk net iets te hard.

'Anouk! Ssttt..' zegt mevrouw Smit. 'Sorry mevrouw.' zegt Anouk en ze lacht. 'We kunnen het volgende week in de bieb doen toch?' stelt Max voor. 'Ik vind het goed.' zegt Anouk. 'Ja, jij vindt alles goed wat Max zegt.' zegt Lucas lachend.

'Volgende week?' vraagt Lucas aan mij. Anouk en Max zijn ondertussen met andere dingen bezig. 'Oké, hoe laat?' vraag ik. 'Meteen na school?' vraagt hij en ik knik.

De bel gaat.

Iedereen staat op en loopt het lokaal uit. Nog 2 uurtjes. Dan is de eerste dag alweer voorbij. 'Hoe vind je het hier?' vraagt Lucas. 'Ik vind het best meevallen. Erger dan mijn vorige school kan niet.' antwoord ik. Ik negeer Lucas' blik. De tranen staan weer in mijn ogen.

'Wat was er dan gebeurd? Als ik vragen mag?' vraagt Lucas. Hij is bezorgd. 'Ik vertel het je later.' zeg ik. We hebben nu een vrij uur.

'Lot, mag ik je nummer?' vraagt Anouk als we in de aula zitten met Max en Lucas. 'Sure, geef me je mobiel' zeg ik en ik pak haar mobiel aan. Als ik het erin heb gezet geef ik hem terug.

Ik pak mijn oortjes en stop ze in mijn telefoon. Ik open mijn playlist en druk op shuffle. Ik hoor de eerste klanken van Fifth Harmony, Worth it. Het is mijn favo liedje op dit moment.

Lucas komt naast me zitten en kijkt me aan. 'Ik ken je dan wel pas een dag. Maar ik maak me zorgen.' begint hij. 'Dat is niet nodig. Ik ben het allang vergeten.' zeg ik. De tranen staan weer in mijn ogen. Ik ben zo slecht in liegen.

'Lotte luister, je moet het kwijt, ik zie het gewoon. Je kunt dit niet verbergen. Ik wil je helpen.' zegt Lucas. Dit was de druppel. Ik voel een traan over mijn wang lopen. Ik ren naar de wc's en hoor Lucas dingen roepen. Ik wil alleen alleen zijn.

Ik ren de wc's binnen en trek een deur achter me dicht. Rust..

Na een tijdje hoor ik iemand de wc opkomen. Anouk. 'Lotte, wat is er?' vraagt ze. Ik slik en wrijf met een mouw mijn tranen weg. Ik neem een hap lucht en stap de wc's uit. 'Het is niks belangrijks. Echt niet.' antwoord ik.

Ik was mijn handen en droog ze af. Ik negeer Anouks blik en loop de gang weer op. Ik hoor dat Anouk me volgt. Dan komen Lucas en Max aanlopen. Niet nu, niet nu. 'Ik vertel het als ik eraan toe ben oké?' zeg ik en ik staar naar de grond.

'Oké, maar weet dat je ons kan vertrouwen..' zegt Anouk voorzichtig. Ik wil wat zeggen maar ik laat het. 'I know.' zeg ik kortaf. 'Sorry' zeg ik er snel achter aan. Ik vertel het wel als ik ze iets beter ken. Het is raar om het dan op de eerste dag dat je iemand kent meteen je dingen te delen.